Δεν έχω δει ούτε μια φορά την εκπομπή «Φως στο Τούνελ». Ισως να είμαι case study, μαζί με λίγους ακόμα Eλληνες που δεν βρίσκουν κανένα ενδιαφέρον σε μια ζωντανή τηλεοπτική εξιχνίαση εγκλημάτων, εξαφανίσεων και σκοτεινών υποθέσεων. Προτιμώ να τη δω μέσα από το φίλτρο της μυθοπλασίας και όχι μέσα σε ένα πλατό, με καλεσμένους, τηλεφωνήματα, μαρτυρίες στον αέρα και μπόλικο μελόδραμα. 

Μικρή σημασία έχει, βέβαια, τι προτιμούν οι λίγοι σαν εμένα. Σημασία έχει τι προτιμούν οι περισσότεροι. Εκείνοι, λοιπόν, κάθονται μπροστά στην οθόνη τους τα βράδια της Παρασκευής και συντονίζονται με την εκπομπή της Αγγελικής Νικολούλη, η οποία μετρά φέτος 27 συνεχόμενες σεζόν. Εχει αλλάξει τέσσερα κανάλια από το 1995 που ξεκίνησε και έχει μπει και στο βιβλίο Γκίνες, δις. Οπως αναγράφεται σε ανακοίνωση του 1998 έχει ανακαλύψει, κατά τη διάρκεια  75 εκπομπών, 85 αγνοούμενα άτομα που είχαν καταχωριστεί στα δελτία της Αστυνομίας ως εξαφανισμένα. Ειδική μνεία έκανε ο θεσμός Γκίνες και σε ενότητα αγνοουμένων της μεταπολεμικής περιόδου, αναφέροντας συγκεκριμένα ότι η εκπομπή έκανε ρεκόρ ανεύρεσης αγνοούμενης επί 58 χρόνια μέσα σε 10 λεπτά.

Την Παρασκευή που μας πέρασε, το «Φως στο Τούνελ», σύμφωνα με τις μετρήσεις της Nielsen, έκανε τηλεθέαση ρεκόρ. Στο γενικό σύνολο, ο μέσος όρος ήταν 47,1%, ενώ στο δυναμικό κοινό, 51,9%. Σε κάποιο σημείο μάλιστα έφτασε στο 61,3%. Τέτοια τηλεθέαση έχει να δει ελληνικό τηλεοπτικό πρόγραμμα από τη χρυσή εποχή του «Αλ Τσαντίρι» και των «Δέκα Μικρών Μήτσων». 

Η εκπομπή βέβαια, τη συγκεκριμένη μέρα, ήταν αφιερωμένη στην υπόθεση των τριών νεκρών κοριτσιών από την Πάτρα. Μια υπόθεση που έχει συγκλονίσει την κοινή γνώμη, φέρνοντάς την αντιμέτωπη μ’ ένα έγκλημα που δεν μπορεί να το χωρέσει ο νους. Προφανώς και θα έκανε τηλεθέαση, όποιος ασχολείται μ’ αυτό το θέμα τις τελευταίες μέρες, κάνει. Παραμένει, ωστόσο, εντυπωσιακό το γεγονός ότι το «Φως στο Τούνελ» σημείωσε τα υψηλότερα ποσοστά της φετινής τηλεοπτικής σεζόν, με διαφορά. 

Ανάλογη ήταν και η ανταπόκριση των χρηστών στα κοινωνικά δίκτυα. Στο Twitter, οι αναρτήσεις ξεπέρασαν τις 40.000 και το hashtag #fosstotounel βρέθηκε, όχι απλώς στην πρώτη θέση των ελληνικών trends, αλλά στην πρώτη θέση παγκοσμίως! Δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο σε ελληνική εκπομπή.

Κάπως έτσι ο προβολέας έπεσε επάνω στην Αγγελική Νικολούλη και στον τηλεοπτικό μύθο που έχει χτίσει. Μια «Μις Μαρπλ», όπως την έχουν αποκαλέσει πολλάκις, που καταφέρνει να επιβιώνει στο στίβο των media τόσα χρόνια, με την ίδια εκπομπή, με τον ίδιο ρόλο. Μιας τηλεοπτικής ντεντέκτιβ, που της ανήκουν τα βράδια της Παρασκευής και η οποία έχει δημιουργήσει ένα φανατικό κοινό, που περιμένει να τη δει να εξιχνιάζει το επόμενο μυστήριο. 

Αρκετές φορές το έχει όντως κάνει. Αν και, μεταξύ μας, δεν είναι τόσο αυτό που την καθιέρωσε, όσο ότι η εκπομπή της είναι στην πραγματικότητα ένα τηλεοπτικό σόου. Ενα «True Detective» με λαϊκή αισθητική, του οποίου η πρωταγωνίστρια ξέρει πώς να φτιάχνει ατμόσφαιρα και πώς να κάνει γκελ στο κοινό. Μια ατμόσφαιρα αστυνομικού αναψυκτηρίου, θα πουν οι επικριτές της, με σκηνοθετημένες, αναπάντεχες και καλά αποκαλύψεις, κακοπαιγμένες κορυφώσεις και θεατρινισμούς επιπέδου σχολικής παράστασης, κάποιου έργου της Αγκάθα Κρίστι. 

Οπως και να έχει, το «Φως στο Τούνελ» συνεχίζει ακάθεκτο και η Αγγελική Νικολούλη μοιάζει να ζει και να αναπνέει γι’ αυτό που κάνει. Κι αν θέλουμε να προβληματιστούμε για κάτι, είναι γιατί το κοινό περιμένει από αυτήν να εξιχνιάζει υποθέσεις σε τηλεοπτικά πλατό, και όχι από την αστυνομία. 

ΥΓ. Λέγεται ότι όταν η Νικολούλη φοράει κόκκινο σακάκι, ξέρει ποιος είναι ο ένοχος στην υπόθεση που ψάχνει. Η ίδια το έχει αρνηθεί, λέγοντας ότι επιλέγει το κόκκινο σε δύσκολες υποθέσεις. Αλλά κοιτάξτε τι ωραία μυστήρια δημιουργεί ο τηλεοπτικός μύθος. Μέχρι και στυλιστικά!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News