Ο Μεγάλος Ύπνος
Παρατηρώ ότι η είδηση ενός θανάτου αναφέρεται στον ελληνικό τύπο με καθόλου τυχαία επιλεγμένους όρους/λέξεις/κωδικούς. Άλλος έφυγε, άλλος πέθανε, άλλος απεβίωσε, άλλος συγχωρέθηκε, άλλος απεδήμησε, άλλος κατέληξε, άλλος ετελεύτησε ή εξεμέτρησε ημέρας και άλλος εκοιμήθη. Εννοείται ότι ούτε τα μισά δεν έγραψα (και δεν περιλαμβάνω καν στον κατάλογό μου τις αγοραίες εκφράσεις ή τα λαϊκά τοπικά ιδιώματα). Πάντως, εννοείτε τι εννοώ.
Θέμα ταξικό; Πολιτική η επιλογή της λέξης; (Αλλιώς θα το γράψει η «Εστία» και αλλιώς η «Αυγή»). Θεσμικό πρωτόκολλο; Προσπαθούν να μας πουν κάτι με τρόπο;
Είναι αυτή η ποικιλία ένα πολύτιμο προϊόν γλωσσικού πλούτου; Μήπως, όπως οι Εσκιμώοι έχουν ένα σκασμό λέξεις για το χιόνι, έτσι διαθέτουν και οι Έλληνες δεκάδες εκφράσεις για τον «Μεγάλο Ύπνο»;
Επιλέγω τον «Μεγάλο 'Υπνο», γιατί αυτό το τελευταίο δεν είναι ελληνικό: Είναι ο τίτλος του κλασικού μυθιστορήματος του Ρέϊμοντ Τσάντλερ – και σε ταινία και σε remake. Διότι εννοείται ότι η ευρεία επιλογή στο πώς θα ανακοινωθεί ένας θάνατος, δεν είναι μόνο ελληνική προίκα.
Δεν ξέρω πόσες λέξεις έχουν οι Εσκιμώοι για να πουν «χιόνι», αλλά για την έννοια του θανάτου, δεν υπάρχει γλώσσα, διάλεκτος ή ιδίωμα που δεν διαθέτει παρόμοιο εύρος επιλογής.
Αυτό που με σκοτώνει (!!!) είναι που με τρώει η απορία αν και στις άλλες γλώσσες, μια συγκεκριμένη λέξη ή όρος στη δημόσια ανακοίνωση ενός θανάτου, «εκπέμπει» προς το κοινό έναν έμμεσο, πλην σαφέστατο, κωδικό. Αν οι αναγνώστες μιας γαλλικής π.χ. ή μιας ρωσικής εφημερίδας, θα αντιληφθούν από την επιλογή της λέξης, τον ανεπαίσθητο υπαινιγμό: Ακόμα και στον «Μεγάλο Ύπνο» δεν είμαστε όλοι… ίσα κι όμοια.
Ρίκα Βαγιάνη
Γεννήθηκε το 1962 στο Έλενα, από δημοσιογραφικό σόι. Μεγάλωσε στο Παγκράτι και αποφοίτησε από τη Μεγάλη του Γένους Σχολή (γνωστή και με το όνομα Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου), το 1982. Διετέλεσε συντάκτης και στη συνέχεια διευθύντρια σύνταξης των περιοδικών "Cosmopolitan" και "Colt" και συμμετείχε ως δημοσιογράφος στις εκδόσεις των περιοδικών «Ένα» «Και» όπως και στο «Τέταρτο» της εποχής Κοσκωτά. Την ίδια εποχή έπαιζε σαν ηθοποιός σε παραστάσεις μαθητείας, στο Εθνικό Θέατρο, το Θεσσαλικό Θέατρο, σε ιδιωτικές θεατρικές επιχειρήσεις, παίζοντας από επιθεώρηση ως Broadway μιούζικαλ. Στη στροφή την πέτυχε η Άνοιξη της Ελεύθερης Ραδιοφωνίας (Κανάλι 1, ΤΟΡ FM, AΘHNA 9,84, ROCK FM,ANTENNA RADIO και διάφορα άλλα των ερτζιανών. Στην τηλεόραση δούλεψε την πρώτη περίοδο σαν ηθοποιός σε σήριαλ, και τη δεύτερη σαν παρουσιάστρια-δημοσιογράφος, ιδιότητα που διατηρεί, με την ψυχή στο στόμα, μέχρι σήμερα. Έχει παρουσιάσει εκπομπές για το Μega, το Star, το Seven Χ, το Κανάλι 5. Από το 1997 ως σήμερα συνεργάζεται με την ΕΡΤ σε διάφορες εκπομπές και συγκεκριμένα πρoτζεκτς. Υπήρξε αρθρογράφος-σχολιάστρια της εφημερίδας «Απογευματινή» από το 1994 ως το 2004, με καθημερινή στήλη. Και συμμετοχές σε ένθετα και ειδικές δημοσιεύσεις. Την ίδια- η παρόμοια σχολιαστική στήλη γράφει από το 2005 στο «Έθνος». Μιλάει ελληνικά, λίγα γαλλικά, αρκετά καλά αγγλικά. Εχει απολυθεί γύρω στις τέσσερις φορές, συνήθως επειδή καθυστερεί να παραδώσει υλικό, ή καθυστερεί να έρθει, ή επειδή χάνει την ψυχραιμία της και στριγγλίζει γαλλικά (εξαιρετικά), απειλεί στα αγγλικά (πλούσια) ενώ καταριέται στα ελληνικά (μαινάδα). Όλες οι κατάρες της πιάνουν. Είναι παντρεμένη με τον Νίκο Στεφανή και έχουν έναν γιο, τον Οδυσσέα. Ο στίχος «Δεύτερη Ζωή δεν έχει» αποτελεί την κύρια ιδεολογική βάση για όλες της τις απόψεις και για τις περισσότερες πράξεις της.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
-
303η μέρα του χρόνου. Ατελείωτος φαίνεται
3 Νοεμβρίου 2025, 09:12
