Δήλωση πρώτη: «εγώ έχω βγάλει όλα τα λεφτά μου από τις ελληνικές τράπεζες».

Δήλωση δεύτερη: «δεν είναι πατριωτικό μου καθήκον να ρισκάρω τις καταθέσεις μου, εφόσον δεν υπάρχει σχέδιο ανόρθωσης της οικονομίας».

Και οι δύο δηλώσεις έγιναν από την κ. Μιράντα Ξαφά. Η δεύτερη, σε απάντηση αντιδράσεων της πρώτης.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η κ. Ξαφά είναι μια διακεκριμένη οικονομολόγος που διέτρεξε μια καλή καριέρα στον διεθνή χώρο. Υποστηριζόμενη από τον κ. Μάνο στην αρχή και τον κ.Αλογοσκούφη στη συνέχεια, ανέλαβε θέσεις διαλεκτές. Οι «αποσκευές» της επομένως είναι βαριές – εξού και όταν μιλά, ακούγεται.

Στη διαδρομή της διεθνούς της καριέρας, η κ. Ξαφά εμπλουτίσθηκε εκ των ένδον – καθώς βρέθηκε εκπρόσωπος της χώρας μας στο ΔΝΤ στη συνέχεια της στενής συνεργασίας που είχε για πολλά χρόνια με τον Γ. Αλογοσκούφη. Η οποία, εξάλλου, ήρθε στη συνέχεια της παρουσίας της ως συμβούλου του (τότε) πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη. Από εκείνα τα χρόνια επίσης, η κ.Ξαφά κράτησε τη φιλία της και με τον κ. Στέφανο Μάνο, αποδεχόμενη το 2012 την πρότασή του να πολιτευθεί με τη «Δράση».

Όλα αυτά είναι ανθρώπινα. Τα αναφέρω, όμως, γιατί θέλω να επισημάνω ότι η κ. Ξαφά δεν είναι ένα πρόσωπο στενά «τεχνοκρατικών» προδιαγραφών. Φλερτάρει με την πολιτική, στην οποία μπαινοβγαίνει. Δίνει συνεντεύξεις, κρίνει κι επικρίνει, με άλλα λόγια καλλιεργεί το προφίλ ενός ανθρώπου που θέλει να έχει παρέμβαση στον δημόσιο λόγο. Δηλαδή να επηρεάζει.

Όταν λοιπόν δηλώνει πως η ίδια «έχει βγάλει όλα τα λεφτά της έξω», ενσυνειδήτως σαλπίζει σύνθημα στους πολίτες – ορμήστε στις τράπεζες κι έξω! Όταν δε, επιπλέον, η δήλωση γίνεται στο Λονδίνο (στο London School of Economics) σε εκδήλωση που οργανώθηκε μεταξύ άλλων από τον Σύνδεσμο Ελλήνων Τραπεζιτών Ηνωμένου Βασιλείου, η κ. Ξαφά προφανέστατα επιδιώκει να έχουν διεθνή αντίκτυπο οι κουβέντες της.

Κάνεις ερμηνεία προθέσεων, θα μου πείτε. Χρειάζεται «ερμηνεία» όμως; Δεν είναι προφανές; Η κ. Ξαφά δεν μίλησε στην εκδήλωση ενός ομίλου προβληματισμού στην Πεύκη ή την Άρτα, απ' όπου και πάλι τα λόγια της θα έβρισκαν τη δίοδο της δημοσιότητας. Η κ. Ξαφά διάλεξε να αποκαλύψει την προσωπική της στάση στο Λονδίνο, σε μια από τις μητροπόλεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Είπε δηλαδή όσα ήθελε να πει, κατευθείαν στα αυτιά των τραπεζιτών, των διεθνών επενδυτών, των οίκων αξιολόγησης, τους χάιδεψε τα αυτιά λέγοντας η ίδια, αυτό που σκέφτονται αρκετοί.

Η δεύτερη δήλωσή της δε, νομίζω πως ήταν εξίσου λυπηρή με την πρώτη. Τι θα πει κ. Ξαφά μου ότι δεν κρατάτε τα λεφτά σας εδώ, επειδή δεν πεισθήκατε ότι έχει σχέδιο η κυβέρνηση;  Κι αν εγώ διαφωνώ με το δικό σας σχέδιο, τότε θα πρέπει να βγάλω εγώ τα (υποτιθέμενα!) λεφτά μου έξω; Καταλαβαίνετε τι αβυσσαλέο χάος ανοίγει αυτή σας η δήλωση;

(Σαν να ακούω στα αυτιά μου την κουβέντα ενός φίλου μου, που καιρό τώρα επιμένει: «όποιος μιλά για την οικονομία ή τα οικονομικά σε μικρόφωνο (κάμερας, ραδιοφώνου ή κασετοφώνου), θέλω να καταθέτει πρώτα τη δήλωση του Πόθεν ΄Εσχες. Αν δεν τη δω, δεν ακούω τι λέει» υποστηρίζει. Και για να είμαστε πέρα για πέρα ειλικρινείς, αυτό ισχύει για όλο το πολιτικό φάσμα. Από δεξιά έως ΚΑΙ αριστερά).

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News