Πολλές φορές η τεχνοκρατική ορολογία που χρησιμοποιεί η Εξουσία για τα μέτρα που επιβάλλει έχει ως μοναδικό στόχο να αποκρύψει την πραγματική τους φύση και πως αυτά παραβιάζουν θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών.

Κλασσικό παράδειγμα είναι τα λεγόμενα «capital controls» που επέβαλε η κυβέρνηση. Ο τεχνοκρατικός αυτός όρος αποκρύπτει ότι στην ουσία πρόκειται για μέτρα που όχι απλά παραβιάζουν άμεσα το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας άλλα στην ουσία ισοδυναμούν με κατάσχεση περιουσίας. Ας δούμε γιατί.

Ας υποθέσουμε ότι ο Νίκος είχε 100.000 ευρώ στην τράπεζα όταν επιβλήθηκαν τα μέτρα. Αν δεν υπήρχαν αυτά τα περιοριστικά μέτρα ο φίλος μας θα τα είχε επενδύσει σε τραπεζικά δολαριακά ομόλογα του Εκουαντορ που από πέρυσι μέχρι φέτος και με συνυπολογισμένη την ανατίμηση του δολαρίου θα του είχαν δώσει μία απόδοση εννέα χιλιάδων ευρώ. Αυτά τα λεφτά δεν θα τα δει ποτέ ο Νίκος. Του τα έχει στην ουσία κατάσχει το κράτος δεσμεύοντας την περιουσία του. Και το ατόπημα δεν εξαντλείται εδώ. Το κράτος δεν του επιτρέπει καν να αφαιρέσει την ζημιά που του επέβαλε ( 9.000 δολάρια) από το φορολογητέο του εισόδημα! Φυσικά στο παράδειγμα που ανέφερα η ζημιά είναι ελάχιστη. Το κακό που επέβαλλε το κράτος καταστρέφοντας τα σχέδια ζωής εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων με την επιβολή αυτών των μέτρων είναι προφανώς ανυπολόγιστο. Ιδιαίτερα όσον αφορά άτομα της τρίτης ηλικίας που περίμεναν με τα χρήματα που είχαν συγκεντρώσει κατά την διάρκεια της εργασιακής τους ζωής να περάσουν τις τελευταίες ημέρες τους υλοποιώντας κάτι από τα όνειρα της ζωής τους.

Ούτως εχόντων των πραγμάτων, το κράτος τώρα με κάθε σοβαρότητα προσπαθεί να πείσει τους πολίτες και τους μελλοντικούς καταθέτες ότι τα νέα χρήματα και αποταμιεύσεις που έχουν αποκτήσει μπορούν να κατατεθούν στις τράπεζες χωρίς την επιβολή περιορισμών στην κίνηση του. Και διερωτάται κανείς. Είναι τόσο ανόητοι οι ιθύνοντες να πιστεύουν ότι οι πολίτες θα εμπιστευθούν τις διακηρύξεις τους μετά την ζημιά που έπαθαν; Tι εγγυήσεις έχουν ότι αύριο δεν επιβληθούν ανάλογα μέτρα από τους κυρίους Τσίπρα και Στουρνάρα; Ψηφίστηκε μήπως στο μεταξύ καμία νέα συνταγματική διάταξη που να θωρακίζει την ατομική ιδιοκτησία των καταθετών έναντι του κράτους;

Θα ανέμενε κανείς ότι το κόμμα, που υποτίθεται προασπίζεται το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας, θα κινητοποιούσε τις λαικές μάζες με αίτημα την άμεση κατάργηση της δέσμευσης των καταθέσεων των πολιτών

Οχι τίποτα απ αυτά δεν συνέβη. Και για αυτό ακριβώς δεν βλέπουμε καμία αύξηση των καταθέσεων. Το αντίθετο μάλιστα. Οσον αφορά τις καταθέσεις ιδιωτών και επιχειρήσεων,αυτές υποχώρησαν στα 121,7 δισ. τον Μάιο από 123,3 δισ. στα τέλη του 2015 και 160,28 δισ. στα τέλη του 2014!Ο έλληνας πολίτης αντιδρά απόλυτα ορθολογικά μπροστά σε αυτό που του συνέβη.

Φυσικά υπάρχει εδώ και ένα άλλο ερώτημα. Με δεδομένες τις ιδεολογικές αρχές της κυβέρνησης δεν εκπλήσσει ότι δεν δείχνει ιδιαίτερη ευαισθησία στον αστικό θεσμό της ατομικής ιδιοκτησίας. Αλλωστε αυτό αποδεικνύει όλη η -υποστηριζόμενη από την Κομισιόν, μην το λησμονούμε- φορολογική της πολιτική. Το ερώτημα είναι τι ακριβώς κάνει η αστική αντιπολίτευση και συγκεκριμένα η Νέα Δημοκρατία. Θα ανέμενε κανείς ότι το κόμμα, που υποτίθεται προασπίζεται το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας, θα κινητοποιούσε τις λαικές μάζες σε καθημερινές διαδηλώσεις με αίτημα την άμεση κατάργηση της δέσμευσης των καταθέσεων των πολιτών. Ομως τίποτα δεν έχει συμβεί. Πέρα από ορισμένες φραστικές αερολογίες στις οποίες εκφράζει την αντίθεση της σε αυτά τα μέτρα η αξιωματική αντιπολίτευση δεν έχει πράξει απολύτως τίποτα.

Ο λόγος για αυτή την ανυπαρξία αντιδράσεων δεν οφείλεται μόνο στα χρόνια προβλήματα που αντιμετωπίζει το κόμμα. Η ανυπαρξία αντιδράσεων οφείλεται σε ένα βαθύτερο λόγο: Η πολιτική κουλτούρα την Ελλάδα κάτω από το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟΚ και τη καραμανλική Νέα Δημοκρατία σημαδεύτηκε ανεξίτηλα από τον (γερμανικό) νομικό θετικισμό. Πρόκειται για μία νομική φιλοσοφία που υποστηρίζει ότι τα ατομικά δικαιώματα -συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος της ατομικής ιδιοκτησίας- δεν ανήκουν στον άνθρωπο από «την φύση του» (όπως υποστηρίζει η αγγλοσαξωνική σχολή) αλλά του τα παρέχει το κράτος. Με άλλα λόγια, του τα δωρίζει το κράτος αν είναι φρόνιμος και του τα αφαιρεί όταν δεν είναι. Αυτή ακριβώς η αντίληψη, την οποία καλλιέργησαν συστηματικά ΠΑΣΟΚ, ΕΡΕ και ΝΔ τα τελευταία 40-50 έτη, οδήγησε στο πολιτικό «ευνουχισμό» και στην έλλειψη αντιδράσεων που παρατηρούμε σήμερα απέναντι στην πιο βαθιά και βάρβαρη επίθεση εναντίον του θεμελιώδους δικαιώματος της ατομικής ιδιοκτησίας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News