621
| Nick Paleologos / SOOC

H αθλιότητα των capital controls

Τάκης Μίχας Τάκης Μίχας 25 Φεβρουαρίου 2016, 08:55

H αθλιότητα των capital controls

Τάκης Μίχας Τάκης Μίχας 25 Φεβρουαρίου 2016, 08:55

Tα Συντάγματα στις χώρες της Δύσης γράφτηκαν στοχεύοντας στον καθορισμό και προστασία των ατομικών δικαιωμάτων. Ενα από τα σημαντικότερα δικαιώματα ήταν αυτό της ατομικής ιδιοκτησίας χωρίς την προστασία της οποίας είναι αδύνατη η λειτουργία της οικονομίας της αγοράς και δεν υπάρχει κανένα κίνητρο για εργασία και αποταμίευση.

Ομως στην Ελλάδα η οποία, όπως έχω επανειλημμένα υπογραμμίσει ΔΕΝ ανήκει στην Δύση, η λειτουργία του Συντάγματος ήταν τελείως διαφορετική. Εδω όπως έχει δείξει ο καθηγητής Γεώργιος Μπήτρος σε διάφορες εργασίες του, τα Συντάγματα της μεταπολεμικής περιόδου είχαν ένα και μοναδικό στόχο: την σταδιακή αμφισβήτηση και υπονόμευση της ατομικής ιδιοκτησίας μέχρι την οριστική της κατάργηση. Γραμμένα κάτω από την καθοδήγηση κρατανθρώπων όπως ο Δημήτρης Τσάτσος, τα Συντάγματα στόχευαν στην δημιουργία ενός θεσμικού πλαισίου που θα οδηγούσε αργά ή γρήγορα στην ολοκληρωτική επικράτηση του κράτους σε όλους τους τομείς της οικονομικής ζωής.

Τα Συντάγματα αυτά αφαιρούσαν αφενός από την Δικαιοσύνη τα νομικά όπλα που θα της επέτρεπαν να αντισταθεί αποτελεσματικά στην συνεχή διεύρυνση της κρατικής εξουσίας σε βάρος της ατομικής ιδιοκτησίας (πχ στην επιβολή μη ανταποδοτικής φορολογίας, στις κρατικοποιήσεις, στην απαγόρευση λειτουργίας ιδιωτικών πανεπιστημίων κ.λπ.). Αφετέρου, και εξ ίσου ύπουλο και επικίνδυνο, τα Συντάγματα αυτά αφαιρούσαν από τον μέσο πολίτη την εννοιολογική ικανότητα να σκεφθεί κριτικά απέναντι στον συνεχώς διευρυνόμενο ρόλο της κρατικής γραφειοκρατίας.

Τα προαναφερθέντα εξηγούν σε μεγάλο βαθμό της παντελή απουσία κάθε ουσιαστικής αντίδρασης τόσο από την Δικαιοσύνη όσο και από τους απλούς πολίτες στο πιο πρόσφατο επεισόδιο στο σίριαλ της κατάργησης της ατομικής ιδιοκτησίας στην Ελλάδα: την επιβολή των capital controls.

Aν ο Ελληνας πολίτης δεν εμπιστεύεται τις εγχώριες τράπεζες σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα η λύση δεν είναι να τον διευκολύνεις να βρει εναλλακτικές λύσεις που θα διασφαλίσουν τα κεκτημένα του αλλά να τον υποχρεώσεις, θέλει δεν θέλει, να διατηρεί το προϊόν της εργασίας του σε ένα σάπιο κρατικοδίαιτο τραπεζικό σύστημα

Στην Ελλάδα το θέμα των capital controls, κάτω από την καθοδήγηση της κρατικής προπαγάνδας και της φλύαρης δημοσιογραφίας, αντιμετωπίσθηκε κυρίως ως ένα «τεχνικό» θέμα που αφορά αποκλειστικά τους «ειδήμονες» του τραπεζικού συστήματος. Ομως δεν είναι έτσι: η επιβολή των capital controls αφορά την πεμπτουσία, τον σκληρό πυρήνα των εννοιών που συγκροτούν το δικαίωμα της ατομικής ιδιοκτησίας. Τα capital controls στερούν από τον πολίτη το θεμελιώδες δικαίωμα να χρησιμοποιεί το προϊόν της εργασίας του όπως, όπου και όποτε θέλει. Και σ’ αυτή την θεμελιώδη παραβίαση του δικαιώματος της ατομικής ιδιοκτησίας δεν υπήρξε καμία αντίδραση ούτε από την νομικά αποδυναμωμένη Δικαιοσύνη ούτε από τον ιδεολογικά ευνουχισμένο κυρίαρχο λαό.

Οχι απλά δεν υπήρξε αντίδραση αλλά οι πρωτεργάτες της βάναυσης προσβολής του θεμελιώδους αυτού δικαιώματος συνεχίζουν ακόμα και  σήμερα να πανηγυρίζουν για την πράξη τους αυτή. Χαρακτηριστική η δήλωση του Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, Γιάννη Στουρνάρα ο οποίος είπε «Τα capital controls έχουν τη θέση ενός δημόσιου αγαθού, διότι δεν επιβλήθηκαν από καπρίτσιο αλλά για να σταματήσει η εκροή καταθέσεων…».

Με άλλα λόγια αν ο Ελληνας πολίτης δεν εμπιστεύεται τις εγχώριες τράπεζες σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα η λύση δεν είναι να τον διευκολύνεις να βρει εναλλακτικές λύσεις που θα διασφαλίσουν τα κεκτημένα του (π.χ. στέλνοντας τα χρήματά του στην Ελβετία) αλλά να τον υποχρεώσεις, θέλει δεν θέλει, να διατηρεί το προϊόν της εργασίας του σε ένα σάπιο κρατικοδίαιτο τραπεζικό σύστημα –αφαιρώντας του επί πλέον παράλληλα την δυνατότητα να έχει πρόσβαση σε αυτό όποτε και όπως επιθυμεί!

Με την ίδια λογική σύμφωνα με τον κ. Στουρνάρα το κράτος θα πρέπει να μας υποχρεώνει να αγοράζουμε συνεχώς από τον τοπικό μπακάλη, όχι απλά χωρίς να μας επιτρέπει την πρόσβαση σε άλλο κατάστημα της αρεσκείας μας, αλλά επιπλέον δίνοντας της δυνατότητα στον τοπικό μπακάλη να μας επιστρέφει τα ρέστα οπότε και όπως επιθυμεί!

Το μόνο εύθυμο με όλη αυτή την κατάσταση είναι ότι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν ότι σε μια χώρα που στην ουσία έχει καταργηθεί η ατομική ιδιοκτησία, θα υπάρξει οικονομική ανάπτυξη!

 

Τάκης Μίχας

O Τακης Μιχας σπουδασε Εθνολογια και Φιλοσοφια στα πανεπιστήμια του Άρχους (Δανία), Ντουμπρόβνικ (Κροατία) και Σάντα-Κρουζ (Καλιφορνια). Ασχολείται με τη δημοσιογραφία και την πολιτική ανάλυση από το 1983 και έχει εργαστεί σε Ελληνικές(Ελευθεροτυπια, Καθημερινή, Βήμα) και ξένες (Wall Street Journal) εφημερίδες και περιοδικά. Eχει γραψει τα βιβλια: • Η Παρεμβολη των Γαλλων Νεων Φιλοσοφων (Αθηνα 1979:Παπαζησης) , • The Absence of Civil Society in Greece (1989 Arhus:Arhus Universitet), • Unholy Alliance : Greece and Milosevic’s Serbia (2002 Texas A&M University Press) Τo αυτο βιβλιο χαρακτηρισθηκε ως ενα απο τα «βιβλια της χρονιας(2002)» απο το Times Literary Supplement και «ενα απο τα καλυτερα βιβλια για την κριση στα Βαλκανια» απο το New York Review of Books • Ανιερη Συμμαχια:Η Ελλαδα και η Σερβια του Μιλοσεβιτς(Αθηνα 2004:Eλατη). • (με τον Δ.Σκαλκο)Φιλελεύθερη Σοσιαλδημοκρατία (Αθηνα 2005 εκδ.Ελατη) • Νόαμ Τσόμσκι και Φιλελευθερισμός (Αθήνα εκδόσεις Κριτική 2009) • Εχει συμβαλλει μαζι με τους N.Chomky, J.Nye , R.Fisk, T.Friedman ,G.Grass στο συλλογικο εργο Rethinking 9/11: Causes and Consequences (New York de Moi 2003). Το 2002 ελαβε το βραβείο δημοσιογραφίας Μπότση για τις έρευνες του για τους λογαριασμούς του Μιλόσεβιτς σε Ελλάδα και Κύπρο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...