«Ο βασιλεύς απέθανε, ζήτω ο βασιλεύς» αναφωνούν οι Εγγλέζοι, κάθε φορά που κάποιος ανώτατος μονάρχης τους καταδέχεται να ξεκινήσει το ταξίδι του προς τα θυμαράκια. Πλην η ζωή εδώ κάτω συνεχίζεται. Η συνέχεια της αυτοκρατορίας, του έθνους, του κράτους, αλλά πρωτίστως των συμβόλων τους, είναι αδιατάραχτη. Με το που ξεψυχά ο πρόγονος, παίρνει ανάσα έναρξης της ζωής του ο επίγονος. Το ίδιο δέκατο του δευτερολέπτου. 

Στην Ελλάδα βασιλιάδες (δόξα τω Θεώ) δεν έχουμε, σκάνδαλα όμως έχουμε να φάνε κι οι κότες. Μικρά, μεσαία και μεγάλα. Τοπικά και πανεθνικά. Σκάνδαλα οικονομικά, κοινωνικά, θρησκευτικά, ερωτικά, σεξουαλικά, αστυνομικά, στρατιωτικά ή και άλλα. Παντού αλλού στην υφήλιο, το κάθε σκάνδαλο περιορίζεται στον τομέα του και στο ειδικό του βάρος. Εν Ελλάδι, όλα τα σκάνδαλα είναι βαθύτατα πολιτικά και στοχεύουν στην κορυφή της πυραμίδας Μηδενός εξαιρουμένου. 

Κι αν παρ’ ελπίδα εμφανιστεί κάποια σύντομη χρονική περίοδος έλλειψης σκανδάλων, ρίχνουμε εύκολα στην αγορά τρεις ντουζίνες σκανδαλοκατασκευής και σκανδαλολογίας, οπότε αυτομάτως ισιώνει το πράμα. Με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η πολυπόθητη συνέχεια της εσωτερικής μας φαγωμάρας, η οποία διαχρονικώς μας τρέφει ως λαό (που τρώει τις σάρκες του). Αμφιβάλλω αν στα 204 χρόνια ελεύθερου βίου μας, υπήρξε ημέρα κατά την οπαία η λέξη «σκάνδαλο» δεν τυπώθηκε σε φύλλο εφημερίδας. Είναι το χόμπι μας. 

Αυτή την φορά πάντως, ο συγχρονισμός ήταν τέλειος. Ακριβώς την ημέρα που εξέπνευσε το σκάνδαλο των Τεμπών, ακούσαμε το πρώτο μωρουδίστικο κλάμα του σκανδάλου του ΟΠΕΚΕΠΕ. Ούτε περιθώριο 24 ωρών ανάπαυλας δεν πήραμε. Πριν καν ξεφυσήσουμε ανακουφισμένοι από την καταβαράθρωση των ξυλολίων, των χαμένων βαγονιών και της πυρόσφαιρας, μας έπιασαν από τα μούτρα τα κοπάδια των ανύπαρκτων αρνιών, τα απέραντα (σαν την ρώσικη στέπα) βοσκοτόπια και οι ροκανισμένες επιδοτήσεις. 

«Το σκάνδαλο των Τεμπών απέθανε, ζήτω το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ» θα αναφωνούσαμε αν ήμασταν φλεγματικοί Βρετανοί. Όντες όμως απλώς πρακτικοί Έλληνες, και παραμένοντας σταθεροί οπαδοί της ελάσσονος προσπάθειας, ετοιμαζόμαστε να κάνουμε κάτι πιο απλό. Στα ήδη έτοιμα στοιχεία, κείμενα, συμπεράσματα, προκάτ κατηγορητήρια ή de facto απαλλακτικά βουλεύματα (ανάλογα με την πολιτική πλευρά που υπηρετούμε) του ακόμα ζεστού σκανδάλου των Τεμπών,  θα αλλάξουμε μέρος του τίτλου (αντί Τέμπη, ΟΠΕΚΕΠΕ) και μερικά ονόματα (αντί Καραμανλής και Τριαντοπουλος, Βορίδης και Αυγενάκης). Όλα τα υπόλοιπα θα παραμείνουν ως έχουν. 

Ίδια τα «είστε κλέφτες», «απατεώνες», «μιζαδόροι», καμία διαφορά με το προηγούμενο. Αντιστοίχως ίδια, τα «είστε ψεύτες», «σκευωροί», «κατασκευαστές σκανδάλων».  Πανομοιότυπα με το προγενέστερο τα «εκθέσατε ανεπανόρθωτα την χώρα στο εξωτερικό» και τα «συκοφαντείτε την χώρα στην Ευρώπη, αδιαφορώντας για την εθνική ζημιά που προκαλείτε». Δίχως την παραμικρή αλλαγή ούτε κατά μία λέξη, το γνωστό «η κυβέρνηση δεν θα διστάσει να φθάσει το μαχαίρι ως το κόκκαλο» και το επίσης πασίγνωστο της αντιπολίτευσης «προσπαθείτε με άθλιες μεθοδεύσεις να κουκουλώσετε το σκάνδαλο». 

Και βεβαίως, θα παίξει και θα ξαναπαίξει λούπα, το «έχετε την πλήρη και αποκλειστική ευθύνη για το πελώριο αυτό σκάνδαλο», καθώς και το απαντητικό του «μην προσπαθείτε να βγάλετε την ουρά σας απ’ έξω, εσείς κάνατε πολύ χειρότερα, εμείς τουλάχιστον προσπαθούμε να τα θεραπεύσουμε ενώ εσείς τα κουκουλώνατε». Θα ακούσουμε επίσης λούπα, την περίφημη φράση «είναι το μεγαλύτερο σκάνδαλο των τελευταίων δεκαετιών», καθώς την γνωστή ανταπάντηση,  «άνθρακες ο θησαυρός σας, κατέρρευσε η σκευωρία σας». 

Οπότε, εσείς αγαπητοί τηλεθεατές-ψηφοφόροι,  ανοίξτε μια μπύρα, καθίστε αναπαυτικά στην πολυθρόνα σας και απολαύσετε το. Έχουμε πολύ θέαμα μπροστά μας, χαρείτε το. Αν θέλετε, μπορείτε να πάρετε και μέρος ως κοινό που ψηφίζει (στις δημοσκοπήσεις) σαν να παρακολουθείτε ένα χαριτωμένο τηλεπαιχνίδι. Μην σας τρομάζει η ομοιότητα του καινούργιου με όλα τα προηγούμενα. Τα χορταστικά σκάνδαλα είναι σαν τις παλιές καλές ελληνικές ταινίες. Όσο πιο πολλές φορές τις έχουμε δει, τόσο περισσότερο γελάμε με τις ατάκες τους. 

Το μόνο που δεν πρέπει να αποτολμήσετε, είναι να μαντέψετε το πολιτικό του αποτέλεσμα. Στην ελληνική Ιστορία, υπήρξαν μικρά ή ανύπαρκτα σκάνδαλα που συγκλόνισαν την κοινωνία μας και έριξαν με πάταγο κυβερνήσεις, όπως και μεγάλα καραμπινάτα που πέρασαν δίχως να ακουμπήσουν. Υπήρξαν σκανδαλολογίες που καταρράκωσαν τα αθώα θύματα τους, αλλά και άλλες που γελοιοποίησαν τους εμπνευστές τους. Υπήρξαν σκάνδαλα που έβγαλαν ένα εκατομμύριο ανθρώπους στον δρόμο κι ύστερα ευνόησαν τις κατηγορούμενες κυβερνήσεις, όπως και τζούφια μη-σκάνδαλα που άντεξαν πέραν κάθε πρόβλεψης, μέχρι που καταρράκωσαν σντριπτικά όσους στόχευσαν. 

Μην το ψάχνετε, είναι θέμα συγκυρίας, τύχης, επικοινωνιακής πολιτικής, κούρασης ή αδιαφορίας του εκλογικού σώματος, καμιά φορά είναι θέμα μιας λέξης ή μιας αστοχίας από την μια ή την άλλη πλευρά. Μα ζαριά είναι η κατάληξη κάθε νέου σκανδάλου ή «σκανδάλου», όποιος προσπαθεί να την μαντέψει απλώς παίζει κουμάρι. Η μόνη βεβαιότητα είναι ότι θα βαρεθούμε να ακούμε γι αυτό…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News