Ο παραπάνω τίτλος είναι ένα αποκύημα της φαντασίας μου. Hταν μια φράση που σχηματίστηκε στο κεφάλι μου, μόλις διάβασα την είδηση ότι ο Γιώργος Λάνθιμος συνεργάζεται με τον Gucci. Και φωτογραφίζει την τελευταία ανδρική συλλογή του οίκου, Cruise collection 2020, στα Μουσεία Καπιτωλίου, το εμβληματικό συγκρότημα αρχαιολογικών μουσείων και μουσείων τέχνης στο Λόφο του Καπιτωλίου, στη Ρώμη.
Πείτε το επιθυμία, πείτε το φαντασίωση, πολύ θα ήθελα να έβλεπα έναν τίτλο που να λέει «ο Λάνθιμος φωτογραφίζει Gucci στην Ακρόπολη». Ή στο μουσείο της Ακρόπολης, ή στο Ηρώδειο, ή στο ναό του Σουνίου, σε κάποιο μνημείο εν Ελλάδι τέλος πάντων.
Αν το ΚΑΣ είχε επιτρέψει να γίνει στην Ακρόπολη η επίδειξή του Gucci, όπως το ζητούσε το 2017, ίσως τώρα να το ζούσαμε κι αυτό. Iσως να είχαμε τον (οσκαρικό πια) Λάνθιμο να σκηνοθετεί φωτογραφικά τα ρούχα του διάσημου οίκου, με φόντο ένα μνημείο της πολιτιστικής κληρονομιάς μας. Τι υπέροχη συνθήκη, και τι φοβερή διαφήμιση θα ήταν, καταμεσής της τουριστικής περιόδου.
Να μου πεις, χρειαζόταν τότε ο Ιερός Βράχος διαφήμιση από επιδείξεις οίκων μόδας; Αυτό, μεταξύ άλλων, ήταν και το επιχείρημα πίσω από την απόρριψη του αιτήματος. Οπως και το μια επίδειξη μόδας δεν συνάδει με τον χώρο, ότι τα μνημεία αυτού του βεληνεκούς δεν πρέπει να μπαίνουν σε εμπορικές συναλλαγές, ότι παρόλο που είμαστε σε κρίση δεν ξεπουλάμε τα σύμβολά μας, κι άλλα τέτοια επιχειρήματα (ελιτίστικα τα είπαν κάποιοι, λογικά τα είπαν άλλοι), όλα συγκεντρωμένα σε μια ανακοίνωση που εξηγούσε γιατί ο Gucci έφαγε πόρτα απ’ την Ακρόπολη.
Ο ιταλικός οίκος απ’ την άλλη, πήρε το όχι μας, και τα δύο εκατομμύρια που προσέφερε ως χορηγία, και έκανε την επίδειξή του κάπου αλλού. Και δεν μας ξαναενόχλησε. Ούτε και τώρα, που συνεργάζεται μ’ έναν Έλληνα σκηνοθέτη, σκέφτηκε να έρθει να φωτογραφίσει τη νέα συλλογή του σε κάποιο δικό μας μνημείο. Έφαγε την πόρτα, δεν την ξαναχτύπησε.
Δεν υπήρξε άραγε η σκέψη; Με Έλληνα θα συνεργαστούμε, ας βάλουμε στο φόντο μια ελληνική τοποθεσία. Μπορεί να έκαναν τον συνειρμό, μπορεί και όχι. Μπορεί να φοβήθηκαν τη γραφειοκρατία μας. Μπορεί να είπαν ακόμα, αφού μας έριξαν άκυρο τότε, θα συνεργαστούμε με τον Έλληνα με φόντο τα δικά μας μνημεία, έτσι για να τους μπούμε στο μάτι. Ποιος ξέρει. Μόνο κάποιος απ’ τα έσω του οίκου θα μπορούσε να μας πει, αν ήθελε, τα απόκρυφα της απόφασης, αν η Ελλάδα έπεσε στο τραπέζι των προτάσεων και πώς, ή όχι. Αν μας σκέφτηκαν, αν μας ξέχασαν, αν μας σνόμπαραν, αν μας φοβήθηκαν.
Μεγάλη περιέργεια θα είχα και για το ποια θα ήταν η αντίδραση του ΚΑΣ, σε περίπτωση που ο ιταλικός οίκος ήθελε να κάνει φωτογράφιση στην Ακρόπολη, με το δικό μας, οσκαρικό, παιδί. Θα έλεγαν πάλι όχι;
Τέλος πάντων, όλα τα παραπάνω είναι υποθέσεις. Η πραγματικότητα λέει ότι ο Λάνθιμος φωτογραφίζει Gucci στα ρωμαϊκά μνημεία. Μάλιστα, εκτός από τη συλλογή της αντρικής σειράς, θα φωτογραφίσει κι ένα art book στο εσωτερικό της Villa Albani Torlonia στη Ρώμη, που έχει μέσα και ένα πιστό αντίγραφο του γλυπτού «Η Λήδα και ο κύκνος». Τα έσοδά από τις πωλήσεις θα ενισχύσουν τα έργα αποκατάστασης του μνημείου.
Η παραπάνω τακτική, της επιχορήγησης από οίκους μόδας για τη συντήρηση των μνημείων, με αντάλλαγμα τη διαφήμιση τους εκεί, είναι ιδιαίτερα διαδεδομένη στην Ιταλία. Η Tod’s χρηματοδότησε την αποκατάσταση του Κολοσσαίου με 25.000.000 ευρώ, ο Fendi την αποκατάσταση της Φοντάνα ντι Τρέβι με 2.200.000 ευρώ, και πάει λέγοντας. Υπάρχουν βέβαια αντιγνωμίες γύρω απ’ αυτό, και σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δικαιολογημένες, αλλά εν μέσω κρίσης, και με τα κρατικά κονδύλια σχεδόν ανύπαρκτα, η τακτική αυτή έχει λύσει προβλήματα και έχει σώσει μνημεία.
Δεν λέω να κάνουμε τα μνημεία μας διαφημιστική πινακίδα για τις εταιρείες. Ισως θα έπρεπε όμως, με αφορμή τον Γιώργο Λάνθιμο που συνεργάζεται με τον Gucci, δίνοντας υπέροχες καλλιτεχνικές φωτογραφίες μπροστά σε ρωμαϊκά μνημεία, να ξανανοίξουμε τη συζήτηση για τη στρατηγική που ακολουθούμε εμείς, στην εκμετάλλευση της δικής μας πολιτιστικής κληρονομιάς και στο πόσο διαθέσιμοι είμαστε σε τέτοιους είδους συμφωνίες. Δεν τα ξεπουλάμε τα μνημεία μας, ναι, αλλά όταν δεν λειτουργεί επί ένα χρόνο το αναβατόριο στην Ακρόπολη, δεν θα μας έπεφτε άσχημα και μια επιχορήγηση.
ΥΓ. Υπέροχος ο Λάνθιμος και ως φωτογράφος, παρεμπιπτόντως.
Λίλα Σταμπούλογλου
κατά εικονικόν κόσμον Λίλα Τρου Στορι (lilatruestory) Παρελθόν: Γεννήθηκα στην Αθήνα αλλά η καρδιά μου βρίσκεται στην Κομοτηνή. Μεγάλωσα με αγάπη, γαλλικά και πιάνο (σπασικλάκι ολκής). Πριν αποφασίσω τί θέλω να κάνω στη ζωή μου, πέρασα στο πανεπιστήμιο και σπούδασα ιστορία και αρχαιολογία. Όταν το αποφάσισα, βρέθηκα στην αίθουσα μιας δραματικής σχολής να σπουδάζω υποκριτική κι έκανα ένα μεταπτυχιακό στη θεατρολογία. Παρόν: Σχολιάζω, σατιρίζω, μεταμφιέζομαι, υποδύομαι ρόλους, μαγειρεύω, κυλιέμαι στο πάτωμα, γενικά βγάζω το δημιουργικό μου άχτι στη χιουμοριστική διαδικτυακή εκπομπή ''Τρου Στορι'' (www.comedylab.gr). Κάνω το ίδιο στα αγγλικά στο youtube κανάλι lilatruestory. Πειραματίζομαι με το stand up comedy και το comedy σκέτο. Κάνω μουσικές παρωδίες με τους Parodise. Παίζω σε θέατρο-τηλεόραση-κινηματογράφο όποτε μου δίνεται η ευκαιρία. Κατά καιρούς σκηνοθετώ. Αρθρογραφώ. Έχω διατελέσει και ραδιοφωνική παραγωγός και γουστάρω πολύ να το ξανακάνω (δέχομαι προτάσεις). Κυνηγώ likes και retweets στα social media. Τέλος, φτιάχνω πολύ ωραία φοκάτσια. Εξέλιξη τελευταίας στιγμής: Από 18 Οκτώβρη και κάθε Σάββατο μπορείτε να με δείτε στην παράσταση stand up comedy ''50 αποχρώσεις του Greek'' μαζί με τον Σίλα Σεραφείμ. Καθώς επίσης στο Μητσι Show με Γιώργο Μητσικώστα, στο κανάλι Ε (κείμενα-συμμετοχή) και στις Κυριακές γέλιου στο Tin Pan Alley.