Λίγο πριν από το περσινό καλοκαίρι, το Ναυάγιο της Ζακύνθου ήρθε στην επικαιρότητα επειδή θεωρήθηκε επικίνδυνο για την ασφάλεια όσων το προσεγγίζουν. Που δεν είναι και λίγοι, μιας και αποτελεί ένα από τα πλέον δημοφιλή σημεία για τους τουρίστες που ταξιδεύουν στο Ιόνιο και δέχεται κάθε χρόνο χιλιάδες επισκέπτες.

Πέρυσι, όμως, όσοι ήθελαν να το επισκεφθούν, θα έπρεπε να το θαυμάσουν από απόσταση. Το να απολαύσουν το διάσημο σκαρί από κοντά, πατώντας στη χρυσαφένια άμμο της παραλίας όπου βρίσκεται, απαγορεύτηκε λόγω του κινδύνου κατολισθήσεων. Ενα προληπτικό μέτρο, που όσα παράπονα και αν έφερε, ήταν σωστό.

Το επόμενο καλοκαίρι, όμως, τι θα γίνει; Σύμφωνα με όσα είπε ο πρόεδρος του ΟΑΣΠ και καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, Ευθύμης Λέκκας, στη δημόσια τηλεόραση πριν από λίγες ημέρες, οι επισκέπτες φέτος θα αντικρίσουν ένα ρημαγμένο ναυάγιο. Ο,τι απέμεινε από αυτό, δηλαδή, γιατί τα κύματα απειλούν να εξαλείψουν τον «Παναγιώτη», όπως λέγεται το διάσημο ανά τον κόσμο σκαρί.

Και αν συμβεί αυτό, τα κύματα θα επαναφέρουν την παραλία στην αρχική της κατάσταση. Οπως εξήγησε ο καθηγητής, πριν από το ναυάγιο η παραλία ήταν πολύ μικρή. Το πλοίο που προσάραξε εκεί εμπόδιζε τη μεγάλη διάβρωση και πλάτυνε την παραλία. Αν το πλοίο εξαφανιστεί, τα κύματα θα τη διαβρώσουν ξανά, γιατί θα υπάρχει μεγαλύτερη ένταση στη μεταφορά άμμου στον πυθμένα της θάλασσας και δεν θα μπορούν να αντισταθμίσουν τη χαμένη άμμο οι κατολισθήσεις και η διάβρωση των πρανών. Με άλλα λόγια, θα χάσουμε και την παραλία και το ναυάγιο.

Κι εδώ αναρωτιέσαι τι κάνει η Πολιτεία για αυτό. Μιλάμε για ένα τοπόσημο παγκόσμιου ενδιαφέροντος, ένα από τα πιο φωτογραφημένα σημεία της Ελλάδας. Θα υπέθετε κάποιος ότι ένα τέτοιο τουριστικό αξιοθέατο, που αποτελεί μια πηγή εσόδων για την περιοχή αλλά και για τη χώρα γενικότερα, θα τύγχανε προσοχής.

Και ότι μετά τα προληπτικά μέτρα για την ασφάλεια των επισκεπτών, τα οποία ορθώς ελήφθησαν, θα ακολουθούσαν κάποιες κινήσεις που θα έκαναν το ναυάγιο προσβάσιμο ξανά, και οπωσδήποτε, δεν θα το άφηναν στην τύχη του.

Τι πρέπει να γίνει; Οπως και πάλι ανέφερε ο καθηγητής Ευθύμης Λέκκας, καταρχάς θα πρέπει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα πάνω στα πρανή, από όπου βλέπουν το αξιοθέατο οι επισκέπτες: «Είναι απαράδεκτες οι συνθήκες, δεν υπάρχει μία εξέδρα ασφαλής, δεν υπάρχει κέντρο πληροφόρησης, ούτε τουαλέτες, πάρκινγκ, χώροι αναψυχής. Είναι τριτοκοσμικές οι συνθήκες. Επιτέλους, πρέπει να παρέμβουμε», σημείωσε στη συνέντευξή του.

Και βέβαια, θα πρέπει να γίνει και μια προσπάθεια συντήρησης του πλοίου, το οποίο είναι στο τελευταίο στάδιο της δομής του και έχει κοπεί σε δύο-τρία κομμάτια. Τα οποία θα χαθούν και αυτά οσονούπω, αφήνοντας στη θέση τους λιγοστά μέρη του σκελετού, ίσα ίσα για να μας θυμίζουν τον «Παναγιώτη» και την ολιγωρία της κρατικής μηχανής απέναντι στην πολιτιστική κληρονομιά μας.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο καθηγητής Ευθύμης Λέκκας προσπαθεί να προειδοποιήσει για το συγκεκριμένο θέμα. Και το κάνει στο μέσον του χειμώνα, προφανώς για να προλάβει ένα επερχόμενο, λόγω αδιαφορίας, κακό.

Είναι λυπηρό να βλέπεις τους ειδικούς να κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και ο λόγος τους να πέφτει στο κενό. Δεν ξέρουμε, βέβαια, αν τελικά θα πέσει στο κενό και ο λόγος του καθηγητή Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών, αναμένουμε το καλοκαίρι για να το διαπιστώσουμε. Δεν είναι μακριά. Κοντός ψαλμός αλληλούια.

ΥΓ. Μπορούμε να βάλουμε και στοιχήματα: πόσα κομμάτια θα έχουν μείνει το καλοκαίρι από τον «Παναγιώτη»; Δύο; Ενα; Κανένα;

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News