Τον κώδωνα του κινδύνου για κατάρρευση της Γαλλίας έκρουσε ο Φρανσουά Μπαϊρού, σε μία 43λεπτη ομιλία του στην Εθνοσυνέλευση της χώρας, η οποία ετοιμάζεται να τον «ρίξει» από τον θώκο του.

Ξεκινώντας την ομιλία του προειδοποίησε ότι η «Γαλλία κάθε χρόνο γίνεται και φτωχότερη», μία κατάσταση η οποία πρέπει να σταματήσει όσο υπάρχουν ακόμη κάποια περιθώρια. Παρομοίασε τον εαυτό του με καπετάνιο ενός πλοίου που μπάζει νερά, λέγοντας πως «καθήκον μας είναι πρώτα και κύρια να επιτύχουμε τη στεγανοποίηση του πλοίου» όσο πιο γρήγορα γίνεται.

Σημείωσε ότι κάποιοι θέλουν να αναβάλουν τις δαπανηρές αποφάσεις, τονίζοντας ότι: «αν θέλουμε να σώσουμε το πλοίο, το πλοίο στο οποίο βρισκόμαστε εμείς και τα παιδιά μας, πρέπει να δράσουμε χωρίς καθυστέρηση».

Στη συνέχεια μίλησε για τη σημασία μιας ισχυρής Γαλλίας, προσθέτοντας ότι «η υποταγή στο χρέος είναι σαν την υποταγή με στρατιωτική βία», και συμπλήρωσε: «Και στις δύο περιπτώσεις, χάνουμε την ελευθερία μας».

Υποστήριξε ακόμη ότι οι παλαιότερες αποφάσεις για το χρέος «έχουν σπάσει το συμβόλαιο εμπιστοσύνης» μεταξύ των γενεών, αφήνοντας τις νεότερες γενιές «στον αέρα» αλλά και μειώνοντας την εμπιστοσύνη τους προς το γαλλικό κράτος.

Αναφερόμενος στους νέους επεσήμανε τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στην ανεύρεση εργασίας και στέγης, τονίζοντας ότι αυτό «δεν είναι βιώσιμο» από ηθική, πολιτική και δημοκρατική άποψη.

Αναγνωρίζοντας τη δραματική κατάσταση της κυβέρνησής του, ο Μπαϊρού υποστήριξε ότι η παραίτησή του δεν θα αλλάξει πολλά, λέγοντας στους βουλευτές: «έχετε τη δύναμη να ανατρέψετε την κυβέρνηση, δεν έχετε τη δύναμη να σβήσετε την πραγματικότητα».

Υπογράμμισε ότι αν δεν ληφθεί δράση, «οι δαπάνες θα συνεχίσουν να αυξάνονται ακόμη περισσότερο», με το «ήδη δυσβάσταχτο βάρος του χρέους … να γίνεται ολοένα και βαρύτερο». Σημείωσε ότι επιλέγει να πάρει σοβαρά την συνταγματική του ευθύνη σε μια ύστατη προσπάθεια να πείσει το κοινοβούλιο, αγνοώντας τον πολιτικό θόρυβο των ΜΜΕ, αλλά απευθυνόμενος στη «προσωπική συνείδηση» των βουλευτών.

Παραθέτοντας μία ρήση του Σαρλ ντε Γκωλ, σημείωσε ότι η πολιτική λογική ωθεί φυσικά τα κόμματα να αντιτίθενται και να αμφισβητούν το ένα το άλλο, και όχι να συνεργάζονται, αλλά υπογράμμισε πως «κανένα καλό» δεν μπορεί να προκύψει από αυτό.

Ολοκλήρωσε την ομιλία του ύστερα από 43 λεπτά με μια παθιασμένη υπεράσπιση της δημοκρατίας, καλώντας τους βουλευτές να εγκαταλείψουν «την κατάρα της αιώνιας διαίρεσης». Κάλεσε τους βουλευτές να ακούσουν τη συνείδησή τους, να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα και να επιλέξουν τον δρόμο της «κοινής αλήθειας και του θάρρους».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News