Ενόψει των πρόωρων εκλογών στην Ολλανδία, που θα διεξαχθούν στις 29 του μήνα, η Corriere della Sera δημοσίευσε στοιχεία για το εκεί εκλογικό σύστημα (ευνοϊκό για τον σχηματισμό φιλελεύθερων κυβερνήσεων συνεργασίας), που θεωρητικά αντικατοπτρίζει την κοινή αντίληψη των ντόπιων περί «δημοκρατίας, ανοχής, συνύπαρξης» κ.λπ. Το συμπέρασμα του ρεπορτάζ είναι ότι κάποτε μπορεί να λειτούργησε δημιουργικά αυτό το εκλογικό μοντέλο, πλέον όμως καθίσταται κάπως περίπλοκο.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Ακροδεξιά του Γκερτ Βίλντερς θα ηττηθεί ουσιαστικά, αφού δεν πρόκειται να σχηματίσει κυβέρνηση είτε μόνη της είτε με άλλους, παρότι αναμένεται είναι το πρώτο κόμμα στην κάλπη.
Στις εκλογές για τις 150 κοινοβουλευτικές έδρες κατέρχονται 27 κόμματα, αλλά ελπίδες να ξεπεράσουν το «συμβολικό» όριο εισόδου, το ελάχιστο 0,67%, έχουν μόνο 16, βάσει των δημοσκοπήσεων. Θεωρητικώς, όποιο κόμμα καταλάβει 76 έδρες σχηματίζει αυτοδύναμη κυβέρνηση.
Η Corriere σημείωσε ότι «τα ιστορικά κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα», που μέχρι τη δεκαετία του 1980 συγκέντρωναν μαζί το 80% των ψήφων, πλέον επιτυγχάνουν το μισό ποσοστό, 40%. Υπογράμμισε, δε, ότι κανένα κόμμα δεν συγκεντρώνει στα γκάλοπ πάνω από 20%. Υπενθύμισε, μάλιστα, ότι η τελευταία ολλανδική κυβέρνηση απόλαυσε εξουσία μόλις έντεκα μηνών.
«Αυτοί οι αριθμοί δείχνουν ότι ο κατακερματισμός είναι υπερβολικός και επιβλαβής για το ίδιο το εκλογικό μοντέλο». Ωστόσο «και η ολλανδική κοινωνία άλλαξε τις τελευταίες δεκαετίες: Η μετανάστευση ήταν μαζική και προκάλεσε εξίσου μαζική ξενοφοβική αντίδραση». Αλλά το κυβερνητικό (εκλογικό) παρελθόν της χώρας «απαιτεί αμοιβαία αναγνώριση της ποικιλομορφίας και καθολική χρήση των βασικών αξιών, όπως η ανοχή και η δημοκρατία».
Κατά το δημοσίευμα, για την «ξενοφοβική αντίδραση» υπεύθυνος είναι ο Βίλντερς, «ηγέτης του ξενοφοβικού ακροδεξιού Κόμματος Ελευθερίας», ο οποίος «το 2023, κέρδισε τις περισσότερες ψήφους και τώρα οι δημοσκοπήσεις τον τοποθετούν ξανά στην πρώτη θέση». Η Corriere συνέχισε γράφοντας ότι «το κόμμα του, για να κυβερνήσει, αποδέχθηκε τον όρο των κυβερνητικών εταίρων του να μην ηγείται της κυβέρνησης ο Βίλντερς» και ότι «του άφησαν μόνο το δικαίωμα να επιλέξει πρωθυπουργό».
Τελικά το σχήμα κατέρρευσε όταν το κόμμα του Βίλντερς αποχώρησε από την κυβέρνηση, αφού «οι μετριοπαθείς εταίροι του» απέρριψαν ένα σχέδιο κατά της μετανάστευσης που προέβλεπε κλείσιμο των περισσότερων κέντρων υποδοχής προσφύγων και επαναπατρισμό όλων των σύρων προσφύγων. «Τώρα ο Βίλντερς διακινεί προεκλογικά το ίδιο αφήγημα, με τις προσθήκες της απέλασης των Ουκρανών και της κατάργησης της ‘‘woke κατήχησης’’, όπως ο ίδιος λέει, στα σχολεία.
»Θα μείνει με άδεια χέρια, διότι όλα τα άλλα κόμματα έχουν επαναφέρει τη ρήτρα αποκλεισμού του και εγγυώνται ότι δεν θα συμμαχήσουν μαζί του. Ο Βίλντερς επιμένει, ωστόσο, να του δοθεί η ευκαιρία να ηγηθεί κυβέρνησης μειοψηφίας». Η Corriere έκλεισε το σημείωμά της με την επισήμανση ότι «μετά τις εκλογές είναι πιθανότερο να σχηματιστεί κυβερνητικός συνασπισμός χριστιανοδημοκρατών, πρασίνων-σοσιαλιστών και προοδευτικών φιλελευθέρων», δηλαδή συγκυβέρνηση θεσμικών κομμάτων.
Το γενικότερο συμπέρασμα που εξήγαγε η Corriere είναι ότι «το σύστημα είναι ευέλικτο και προσαρμόζεται καταλλήλως στις συνθήκες», υπό την προϋπόθεση ότι «η Κεντροδεξιά θα ενδιαφέρεται για τα κοινωνικά ζητήματα και η Κεντροαριστερά θα είναι λιγότερο ριζοσπαστική στο θέμα της μετανάστευσης».
