Ογδόντα χρόνια μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Φρίντριχ Μερτς και ο Κιρ Στάρμερ υπέγραψαν μία ιστορική, ευρεία, αγγλο-γερμανική συνθήκη φιλίας, την Πέμπτη στο Λονδίνο.
Για τη Γερμανία, αυτή σηματοδοτεί την πρώτη σημαντική διμερή συμφωνία από τη Συνθήκη των Ηλυσίων με τη Γαλλία το 1963.
Ο Στάρμερ την χαρακτήρισε ως μέρος της ευρύτερης «επανεκκίνησής» του με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι αξιωματούχοι πιστεύουν ότι το σύμφωνο θα βοηθήσει στην εδραίωση ενός «στρατηγικού τριγώνου» μεταξύ Βρετανίας, Γαλλίας και Γερμανίας.
Μια αγγλο-γερμανική συνθήκη βρισκόταν στα σκαριά εδώ και αρκετό καιρό. Ο Στάρμερ είχε αναπτύξει μια στενή σχέση συνεργασίας με τον Ολαφ Σολτς. Η αλλαγή κυβέρνησης στη Γερμανία καθυστέρησε τις συνομιλίες, αλλά ο Μερτς ήταν εξίσου πρόθυμος να προχωρήσει, ανέφερε το Economist.
Ο Χριστιανοδημοκράτης καγκελάριος έχει επαινέσει τον «ειδικό ρόλο» της Βρετανίας στην ευρωπαϊκή πολιτική, ειδικά στην άμυνα.
Και φαίνεται ότι, ο Μερτς θεωρεί τον Στάρμερ πιο εύκολο συνομιλητή από τον «απρόβλεπτο» Μακρόν, πρόσθεσε το δημοσίευμα.
Οι ηγέτες της Βρετανίας και της Γερμανίας αντιμετωπίζουν παρόμοιες προκλήσεις: υπερβολική εξάρτηση από τον αμερικανικό στρατιωτικό εξοπλισμό, υποτονική οικονομική ανάπτυξη και μια επιβλαβή συζήτηση για το Μεταναστευτικό, που τροφοδοτεί τα ακροδεξιά κόμματα.
Τι προβλέπει για την άμυνα
Η συνθήκη επικεντρώνεται αντίστοιχα στην άμυνα, στην οικονομία και στη μετανάστευση και ενισχύει τη Συμφωνία Trinity House που υπέγραψαν οι δύο υπουργοί Αμυνας τον περασμένο Οκτώβριο.
Οι κατασκευαστές όπλων των δύο χωρών τείνουν να είναι συμπληρωματικοί, επισήμανε το Economist. Τον Μάιο ανακοίνωσαν την κοινή ανάπτυξη ενός νέου πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς, μια δυνατότητα για την οποία και οι δύο βασίζονται στις ΗΠΑ.
Οι περιορισμοί εξαγωγής όπλων της Γερμανίας, που εδώ και καιρό αποτελούσαν πρόβλημα για τους βρετανούς κατασκευαστές όπλων, πρόκειται επίσης να χαλαρώσουν.
Γερμανικές εταιρείες άμυνας όπως η Rheinmetall και η Helsing αυξάνουν τις επενδύσεις στη Βρετανία.
Από την πλευρά τους, οι βρετανικές εταιρείες επιθυμούν να αξιοποιήσουν τη μεγάλη αύξηση των γερμανικών δαπανών για όπλα.
Μια ρήτρα αμοιβαίας βοήθειας, που δεσμεύει τη μία πλευρά να βοηθήσει την άλλη σε περίπτωση επίθεσης, είναι επίσης νέα προσθήκη. Αξιωματούχοι έχουν τονίσει ότι θα συμπληρώσει το Αρθρο 5 του ΝΑΤΟ. Αυτό συνάδει με τις βρετανο-γαλλικές συνθήκες του Lancaster House, οι οποίες ορίζουν ότι μια απειλή για τα «ζωτικά συμφέροντα» μιας χώρας αποτελεί απειλή για αυτά της άλλης.
Την περασμένη εβδομάδα, η Βρετανία και η Γαλλία ενίσχυσαν αυτό το επιχείρημα, δηλώνοντας ότι «δεν υπάρχει ακραία απειλή για την Ευρώπη που δεν θα προκαλούσε αντίδραση και από τα δύο έθνη».
Στο παρελθόν, ο Μερτς έχει θέσει την ιδέα ότι η Γαλλία και η Βρετανία θα μπορούσαν να επεκτείνουν την πυρηνική τους ομπρέλα στη Γερμανία.
Οικονομία, Μεταναστευτικό και πολιτιστικές ανταλλαγές
Οι οικονομικές διατάξεις είναι πιο ασαφείς. Η Γερμανία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Βρετανίας, αλλά οποιαδήποτε ευρύτερη οικονομική επανεκκίνηση θα πρέπει να γίνει υπό την αρμοδιότητα της ΕΕ.
Γερμανοί και βρετανοί αξιωματούχοι κατέληξαν επίσης σε συνεργασίες στην επιστήμη και την τεχνολογία, ανάμεσά τους, κοινά έργα στον τομέα της ενέργειας και των μεταφορών, όπως η αύξηση του αριθμού των καλωδίων μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στη Βόρεια Θάλασσα και μια νέα σιδηροδρομική γραμμή υψηλής ταχύτητας Βερολίνου-Λονδίνου.
Ίσως πιο σημαντικό όμως, για τον Στάρμερ, είναι η υπόσχεση της Γερμανίας να καταστείλει την παράνομη μετανάστευση. Η Γερμανία κατέχει κεντρική θέση στο εμπόριο μικρών σκαφών που χρησιμοποιούνται από συμμορίες για τη λαθραία μεταφορά μεταναστών μέσω της Μάγχης.
Σε αντάλλαγμα, η Βρετανία συμφώνησε σε περισσότερους πολιτιστικούς δεσμούς. Η κατάρρευση των εκπαιδευτικών ανταλλαγών ήταν ένα νευραλγικό ζήτημα για τους γερμανούς διαπραγματευτές. Το σύμφωνο θα διευκολύνει τα ταξίδια των μαθητών στη Βρετανία, επιτρέποντας στους εκπαιδευτικούς να φέρνουν τους μαθητές για επισκέψεις χωρίς βίζα.
Αυτά είναι πολύ σημαντικά για τους Γερμανούς, τόνισε ο ο Τζέικ Μπένφορντ από τη δεξαμενή σκέψης Bertelsmann Stiftung. «Δύσκολα θα συναντήσετε κάποιον στη Γερμανία που να μην έχει κάποια διαμορφωτική εμπειρία στη Βρετανία», είπε χαρακτηριστικά, στο Economist.
