Στην πολιτική ισχύει ο εξής κυνικός, αλλά τελικά και ανθρώπινος, αφορισμός: Βασικό καθήκον ενός πολιτικού είναι ένα και μόνο ένα, να επανεκλεγεί.

Αυτό το βάρος, το καθήκον, θα συννεφιάζει πλέον πολλούς και πολύ γνωστούς στον ΣΥΡΙΖΑ. Πώς θα επανεκλεγεί ο Παύλος Πολάκης ή η Ολγα Γεροβασίλη με αυτά τα ποσοστά; Πώς θα συνεχίσουν να υπάρχουν στην πολιτική ζωή πρόσωπα που καλώς ή κακώς άφησαν τη σφραγίδα τους την περασμένη δεκαετία;

Ακόμα και αν προσπεράσει κανείς την τελευταία δημοσκόπηση που έδωσε στον ΣΥΡΙΖΑ ένα 2,9% στην πρόθεση ψήφου, οι άλλες έρευνες δεν είναι πολύ πιο ενθαρρυντικές και το πρόβλημα της επανεκλογής παραμένει ακόμα και αν το κόμμα περάσει το όριο της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης στις επόμενες εθνικές κάλπες. Ποσοστά της τάξεως του 4% ή του 5% δεν εκλέγουν πολλούς βουλευτές και σίγουρα όχι σε περιφέρειες με λίγες έδρες· η κατανομή ευνοείται στα αστικά κέντρα όπου μοιράζονται περισσότερες έδρες.

Η κυρία Γεροβασίλη εκλέγεται από το 2012 στην Αρτα, που είναι διεδρική. Την ξεχνάμε λοιπόν, εκτός και αν, στα 64 της, αποφασίσει να να διεκδικήσει μια θέση στο ψηφοδέλτια Επικρατείας ή επιλέξει τη συνταξιοδότηση.

Ο κ. Πολάκης εκλέγεται, επίσης από το 2012, στα Χανιά, που είναι περιφέρεια τετραεδρική. Με τα προδιαγραφόμενα εθνικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, είναι εξαιρετικά δύσκολη η επανεκλογή του, εκτός και αν, στα 60 του, αποφασίσει να ξαναδοκιμάσει για δήμαρχος Σφακίων, όπου έχει διακομματικό, όπως λέγεται, ρεύμα και κάποιοι τον συμβουλεύουν να το κάνει.

Μήπως θα επανεκλεγεί ο Κώστας Μπάρκας, βουλευτής Πρέβεζας και πρώην υφυπουργός Εργασίας;

Αυτές είναι μόνο τρεις από τις αρκετές τρανταχτές περιπτώσεις βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, που με αυτόν τον ρυθμό απαγκίστρωσης των ψηφοφόρων από την κομματική σημαία θα έχουν αρχίσει να δυσκολεύονται να φανταστούν τον εαυτό τους σε μια επόμενη Βουλή. Και να σκέφτονται τι άλλο μπορούν να κάνουν για να τιμήσουν το καθήκον που λέγαμε στην αρχή.

Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι η πρώτη φορά που ο Δημήτρης Μαρκόπουλος, βουλευτής Β’ Πειραιώς της ΝΔ, αφήνει αιχμές για το πώς έχει χειριστεί και εμπλακεί η κυβέρνηση στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ· σαν να το έχει αναλάβει ο ίδιος, να είναι η φωνή της εσωκομματικής κριτικής στο συγκεκριμένο ζήτημα, αφού εξάλλου βοσκοτόπια στο Πέραμα δεν υπάρχουν και άλλοι φαίνεται να ευνοήθηκαν.

Ο κ. Μαρκόπουλος, λοιπόν, που πριν από τρεις εβδομάδες είχε βγει πρώτος να μιλήσει για φθορά του «πολιτικού κεφαλαίου» του Κυριάκου Μητσοτάκη από υπουργούς που δεν το διαχειρίζονται με φειδώ (βλέπε σχετική Βαβέλ, εδώ), επανήλθε.

Μιλώντας, αυτή τη φορά στο Mega, στην εκπομπή «Κοινωνία, ώρα Mega», ο βουλευτής Β’ Πειραιώς αναγνώρισε τις ευθύνες της παράταξης και της κυβέρνησης και εν πολλοίς ακύρωσε το αφήγημα που αναπτύσσει, το τελευταίο διάστημα, το Μέγαρο Μαξίμου που σε μια προσπάθεια διάχυσης των ευθυνών, αναφέρεται στα πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ τις δεκαετίες του ’80 και του ’90, με τον κ. Μητσοτάκη να μιλά παράλληλα για «ευρωπαϊκό και όχι εθνικό ζήτημα».

«Επρεπε να αλλάξουμε τα πράγματα. Νιώθω άβολα να βλέπω τη χώρα μου… Η κατάσταση ξεκάθαρα μας ξέφυγε» είπε ο κ. Μαρκόπουλος στο πάνελ του Mega, για να συμπληρώσει: «Ο Πρωθυπουργός αναγνώρισε ότι τα πράγματα δεν έγιναν όπως έπρεπε να γίνουν. Η κατάσταση μας ξέφυγε. Πολιτικά. Μια παράταξη όπως η ΝΔ όφειλε να είναι πιο προσεκτική με αυτά τα θέματα», προσέθεσε χαρακτηριστικά.

Και μιλώντας σε προσωπικό τόνο –διαχωρίζοντας έτσι τη θέση του από άλλους βουλευτές της ΝΔ– προσέθεσε:

«Κατέβηκα (υποψήφιος) το 2015, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοί μου, επειδή είμαι υπέρ του ευρωπαϊκού προσανατολισμού της χώρας. Δεν μπορεί να έρχονται τέτοια πρόστιμα στα έξι χρόνια διακυβέρνησης της ΝΔ και με έναν κατ’ εξοχήν φιλοευρωπαίο πρωθυπουργό, τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Επρεπε αυτό το κουβάρι να το ξεμπλέξουμε. Οποιος πήρε τα χρήματα να τα επιστρέψει. Δεν μπορεί ο έλληνας φορολογούμενος να πληρώνει τους καταφερτζήδες», τόνισε.