Η Ιζαμπέλ Ιπέρ πήγε στις Κάννες ως πρωταγωνίστρια του εκτός συναγωνισμού φιλμ «La femme la plus riche du monde» («Η πλουσιότερη γυναίκα του κόσμου», σκηνοθεσία Τιερί Κλιφά) και μαγνήτισε φακούς και ρεπόρτερ, αλλά και διανομείς ταινιών, όπως μεταδίδουν τα διεθνή media. Η υπόθεση του φιλμ είναι εμπνευσμένη από ένα σκάνδαλο της γαλλικής «υψηλής κοινωνίας», το οποίο, κατά τις ανταποκρίσεις τουλάχιστον, «είχε συγκλονίσει όλη τη Γαλλία».

Το στόρι αφορά εμμέσως την πραγματική κληρονόμο του οίκου καλλυντικών L’Oreal, της οποίας η φιλία με έναν συγγραφέα-φωτογράφο γαργάλησε την περιέργεια του κοινού. Γιατί; Διότι η πλούσια κυρία έδωσε στον κύριο πάνω από 1 δισ. ευρώ σε μετρητά, συν κάτι «ψιλά» σε έργα τέχνης, χρεόγραφα, μετοχές, κ.λπ. Πρώτη που σκανδαλίστηκε από τη σπατάλη (την απάτη) αυτού του είδους ήταν η κόρη της κυρίας, η οποία παρενέβη και αποκάλυψε την υπόθεση.

Αυτή είναι η αληθινή ιστορία της Λιλιάν Μπετανκούρ, κληρονόμου της L’Oréal, και του επιστήθιου (με το αζημίωτο) φίλου της Φρανσουά-Μαρί Μπανιέ. Η Ιπέρ πρωταγωνιστεί στην κινηματογραφική μυθοπλασία, παίζοντας τη Λιλιάν. Φυσικά, ο σκηνοθέτης άλλαξε «ονόματα και διευθύνσεις», ώστε οι χαρακτήρες και τα ονοματεπώνυμα να μη θίγουν το όνομα Μπετανκούρ (ποτέ δεν ξέρεις με τι διάθεση σηκώνονται από το κρεβάτι τους οι πραγματικά πλούσιοι αυτού του κόσμου).

Οι ανταποκρίσεις των media συγκλίνουν στο ότι η Ιπέρ δεν μοιάζει με τη Λιλιάν, ούτε καν εξ όψεως. Αλλο μαλλί, άλλα ρούχα. Ακόμη και ο χαρακτήρας: η Ιπέρ είναι ανάλαφρη, παιχνιδιάρα Παριζιάνα που σαγηνεύεται από τον Φαντέν (τον κινηματογραφικό Μπανιέ). Το φιλμ παρουσιάζει το στόρι (που αφορά μετρημένους στα δάχτυλα Κροίσους) σαν κάτι που μπορεί να συμβεί γενικώς, αν εξαιρέσει κανείς τον μυθώδη πλούτο των ελαχίστων, βέβαια. Θέλει να πει ότι σε κάθε οικογένεια υπάρχουν ρωγμές που κάποτε εκμεταλλεύεται κάποιος «φίλος».

Η Corriere della Sera έγραψε ότι η Ιπέρ παρουσιάστηκε στη συνέντευξη Τύπου ως «βασίλισσα των Καννών» και ότι μίλησε αποκλειστικά για τους χαρακτήρες του φιλμ και όχι για την πραγματική ιστορία πίσω από αυτό. Είπε: «Οταν οι ταινίες αφορούν πραγματικές ιστορίες, οι ηθοποιοί πρέπει να τις ξεχάσουν για να τα πάνε καλά. Δεν είναι ντοκιμαντέρ, αλλά ένα φιλμ για μια ζάπλουτη γυναίκα που δεν χρειάζεται να ζητήσει τίποτα.

»Κανείς δεν αμφισβητεί την εξουσία της. Μπορεί να αντέξει οικονομικά κάθε πολυτέλεια, ακόμη και αυτήν τού να αφήνει τον εαυτό της να χειραγωγείται. Ομως ποτέ δεν θυσιάζει τίποτε από τη δύναμή της». Πώς έκλεισε η Corriere την αναφορά της; «Ε, αφού έτσι τα είπε η βασίλισσα, εμείς πρέπει να την πιστέψουμε».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News