Τουρκία: ποιοι είναι «τρομοκράτες»;
Τα θύματα της τραγωδίας των Μαλαισιανών αερογραμμών ένωσαν τους Ολλανδούς. Θυμόμαστε όλοι εκείνη την επιμνημόσυνη τελετή των οικείων, όπου οικογένειες και κράτος ακούμπησαν την οδύνη τους και τον σεβασμό τους στα 298 φέρετρα.
Αντίθετα, τα θύματα της τραγωδίας στην Άγκυρα δίχασαν εκ νέου τους Τούρκους, ανατροφοδότησαν το κυνήγι μαγισσών, τη στοχοποίηση και τη συνωμοσιολογία, εμβάθυναν μια ανώμαλη κατάσταση.
Για το σύστημα Ερντογάν, η σφαγή έγινε απ’ τους «εχθρούς της Τουρκίας» – δηλαδή το ΡΚΚ, το κίνημα του Γκιουλέν, το καθεστώς Άσαντ, τους «τρομοκράτες-δημοσιογράφους» και τους συνοδοιπόρους τους στο στρατό. «Όποιος επικρίνει τον Πρόεδρο Ερντογάν είναι μέρος μιας εβραιο-αγγλοσαξωνικής συνωμοσίας, με άλλα λόγια είναι “εχθρός της Τουρκίας” αυτή είναι η τρέχουσα κυβερνητική ρητορεία» σημειώνεται σε αρθρογραφία της «Χουρριέτ».
Κατά την αντιπολίτευση, είναι η εξωτερική πολιτική της Άγκυρας -η στάση της απέναντι στη Συρία και το γεγονός ότι έμεινε η χώρα χωρίς έναν φίλο στη διεθνή σκηνή- η πηγή του κακού, μαζί και η παραφροσύνη του συστήματος εξουσίας. «Όταν στοχοποιούνται 200 άνθρωποι, ανάμεσά τους και μαθητές σχολείου, 7 ιδιωτικά συνδρομητικά κανάλια (ανάμεσά τους και ένα με παιδικό πρόγραμμα!), ένας 90χρονος Τουρκο-εβραίος επιχειρηματίας, τότε ο ISIS αποενοχοποιείται» επισημαίνεται.
Αναμφίβολα, η αιματοχυσία στην Άγκυρα έδειξε σοβαρά κενά στο σύστημα ασφαλείας. Οι πληροφορίες αναφέρουν συγκεκριμένα, πως ενώ υπήρχαν μαρτυρίες ενός «επικείμενου κακού» οι εξελίξεις αφέθηκαν να εκδηλωθούν.
«Τον ξέραμε» λένε οι αρμόδιες αρχές για τον βομβιστή αυτοκτονίας που ταυτοποιήθηκε – και λοιπόν; Πώς είχαν αξιοποιήσει αυτή τη γνώση; Ή μήπως είχαν βάλει την πληροφορία σε κάποιο χρονοντούλαπο, γιατί δεν τους εξυπηρετούσε σε κάποιο σχέδιο; Εκεί όπου έβαλαν και τις μαρτυρίες που συνόδευσαν την άγρια κακοποίηση δημοσιογράφου και τις απειλές «σε λυπηθήκαμε κι είσαι ζωντανός»; Και άρα, σωστά σε τούτη τη λογική, ο υπουργός Εσωτερικών δήλωσε μετά ταύτα, πως «δεν βλέπει τον λόγο» γιατί θα έπρεπε να παραιτηθεί, αφού «δεν υπήρξαν προβλήματα ασφαλείας»…
Πέραν πάσης αμφιβολίας εξάλλου, όταν οι παρατρεχάμενοι της εξουσίας μπορούν ελεύθερα να χαρακτηρίζουν «προδότες» όσους ασκούν κριτική στην κυβέρνηση και να ονομάζουν «τρομοκράτες» τους Κούρδους αδιάκριτα (επειδή έστρεψαν τα νώτα τους στο κόμμα Ερντογάν), τότε αφήνουν ελεύθερο το πεδίο δράσης στους πραγματικούς τρομοκράτες.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε, ότι σύμφωνα με μια περσινή δημοσκόπηση, το 10% των Τούρκων δεν θεωρεί «τρομοκράτες» τους τζιχαντιστές που αποκεφάλιζαν τα θύματά τους…
(Σε λίγες μέρες, την 1η Νοεμβρίου, γίνονται και πάλι εκλογές στην Τουρκία, μετά από την πρόσφατη αποτυχία σχηματισμού κυβέρνησης. Προσδεθείτε και μην καπνίζετε, γιατί η περιοχή είναι εύφλεκτη).
Χριστίνα Πουλίδου
Γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά κι έγινε δικηγόρος – ένα επάγγελμα που ποτέ δεν τίμησε, εξού και παραιτήθηκε. Με τη δημοσιογραφία ασχολήθηκε αρχικά γράφοντας στην «Αυγή» και την «Πρώτη» - στην «Αυγή» δούλεψε απ΄τα τέλη του ΄89 ως το 2012, από το ’91 ως το 2011 προστέθηκε ο «Επενδυτής» και τέλος το ΑΠΕ, όπου παραμένει. Από πολύ νωρίς ασχολήθηκε με την έννοια της Ευρώπης και την εξωτερική πολιτική. Δούλεψε πολύ στο ραδιόφωνο και στην έντυπη δημοσιογραφία και απέκτησε δύο εμμονές: α) τη διάχυση της ιδέας πως η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένα πολύ ιδιαίτερο, πολύ πολύτιμο και πολύ προστατευτικό εγχείρημα για τον πολίτη - ακόμη και στην καθημερινότητά του και β) την αναζήτηση της πραγματικότητας της «άλλης πλευράς», τον τρόπο που σκέφτονται και αντιδρούν, την παρουσίαση της «αλήθειας των άλλων». Είναι ευγνώμων σε όσους εργοδότες συμμερίστηκαν ή ανέχτηκαν τις εμμονές της, στον άντρα της (που υπήρξε πάντα υποστηρικτικός στη δουλειά της) και στους φίλους της, που την τροφοδοτούν αδιάλειπτα με τη σκέψη τους, την κρίση τους, την αγάπη τους.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News
-
303η μέρα του χρόνου. Ατελείωτος φαίνεται
3 Νοεμβρίου 2025, 09:12
