Το Σαουθάμπτον, στο ανατολικό άκρο του Λονγκ Αϊλαντ, φιλοξένησε την παγκόσμια πρεμιέρα του σκηνοθετικού ντεμπούτου της Κριστίν Σκοτ Τόμας, έγραψε η Corriere della Sera, «αυτής της σπουδαίας αγγλίδας ηθοποιού» που έγινε γνωστή από τα φιλμ «Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία» και «Αγγλος ασθενής». Η Σκοτ Τόμας εργάστηκε με επιτυχία τόσο στον κινηματογράφο όσο και στο θέατρο, συνέχισε η Corriere, ενώ τώρα συμπρωταγωνιστεί στο «Slow Horses», μια τηλεοπτική σειρά που γνωρίζει μεγάλη επιτυχία.

Στον «Γάμο της μητέρας» η Σκοτ Τόμας «εξερευνά την απώλεια του βιολογικού της πατέρα, όταν η ίδια ήταν μόλις 6 ετών, και του θετού της πατέρα της, όταν ήταν 11 ετών». Τα γεγονότα, οι δεσμοί με τις αδερφές της και όλες οι αποκαλύψεις γίνονται κατά τη διάρκεια του εορτασμού του τρίτου γάμου της μητέρας της, τον οποίο υποδύεται η Κριστίν, μαζί με τις Σκάρλετ Γιόχανσον, Σιένα Μίλερ και Εμιλι Μπίτσαμ.

«Η ταινία ξεδιπλώνεται σταδιακά, δημιουργώντας ένα ισχυρό συναισθηματικό αντίκτυπο». Το φιλμ θα κυκλοφορήσει σύντομα και στην Ευρώπη. Η σκηνοθέτρια έγραψε και το σενάριο, μάλιστα κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid. «Ο άνθρωπός της, ο δημοσιογράφος του Bloomberg News Τζον Μίκλθγουεϊτ, κάνει το κινηματογραφικό ντεμπούτο του».

Πρώτη ερώτηση, πώς αποφάσισε να γίνει σκηνοθέτρια. Απάντηση: «Προσωπικοί λόγοι. Η ιστορία μου είναι τραγική. Εχασα δύο πατεράδες μέσα σε λίγα χρόνια, και αυτήν την ιστορία μου την αφηγήθηκαν τρίτοι, άτομα που δεν την καλογνώριζαν. Ενιωσα την ανάγκη να πω ότι, ναι, τραγικά πράγματα μπορούν να συμβούν και σε παιδιά, όμως τελικά προσαρμόζεσαι και όλα ομαλοποιούνται. Η ταινία έχει επίσης ανάλαφρα στοιχεία».

Ερώτηση: «Στην ταινία, είστε τρεις αδερφές, αλλά στην πραγματικότητα;» Απάντηση: «Είμαστε πέντε άτομα και κάποιοι από εμάς δεν είχαν ιδέα ποιος ήταν πραγματικά ο πατέρας τους. Υπήρχαν φωτογραφίες, αλλά όχι ζωντανές αναμνήσεις. Εγώ, η μεγαλύτερη, ήμουν σε καλύτερη κατάσταση επειδή ήμουν 6 ετών όταν πέθανε ο πατέρας μου και 11 ετών όταν πέθανε ο θετός πατέρας μου. Η πιο δυνατή στιγμή; Οταν κρατάω τα χέρια των μικρών αδερφών μου στην ταινία. Οι πατεράδες είχαν το ίδιο όνομα, Σάιμον, και οι δύο πέθαναν πολύ νέοι και με τον ίδιο τρόπο, πιλοτάροντας ένα αεροπλάνο του Βασιλικού Ναυτικού, υπηρετώντας τη χώρα».

Η Σκοτ Τόμας δήλωσε ότι η σκηνοθετική εμπειρία της ήταν εξαιρετική και η ίδια ενθουσιασμένη από το ταλέντο των συναδέλφων της ηθοποιών. «Πίσω από την κάμερα άμα δουλεύεις, το βλέπεις αυτό. Σκηνοθεσία σημαίνει να εστιάζεις στο ταλέντο για να το κάνεις να ανθίσει. Είναι συναρπαστικό αυτό, σαν να οδηγείς Φεράρι. Η Σκάρλετ ήταν εξαιρετική, μπορεί να κάνει τα πάντα, όπως και η Σιένα. Αυτή είναι επίσης η τρίτη φορά που υποδύομαι τη μητέρα της Σκάρλετ, την πρώτη στο “The Horse Whisperer”, τη δεύτερη στο “The Other Boleyn Girl”, και τώρα εδώ».

Η σκηνοθεσία του εαυτού σου, όμως είναι άλλη υπόθεση. «Πολύ δύσκολη. Ενιωσα σαν να περπατούσα μπροστά από μια βιτρίνα καταστήματος και έριχνα μια κλεφτή ματιά στην εικόνα μου. Πολύ δύσκολη υπόθεση, αλλά στο τέλος λειτούργησε». Και το σενάριο είναι άλλη υπόθεση. «Απομονωμένοι λόγω Covid ήμασταν, έτσι είπαμε να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία και να δημιουργήσουμε κάτι. Ο Τζον είναι δημοσιογράφος, οπότε αυτός έφτιαξε τον σκελετό του σεναρίου. Εγώ ασχολήθηκα περισσότερο  με τους διαλόγους».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News