Τους τελευταίους μήνες παρατηρείται η εξαιρετικά επιδερμική και προδήλως άκομψη απόπειρα προσέγγισης της κρίσιμης περιόδου του 2015, σε συνδυασμό με τη μεθοδευμένη εκστρατεία πολιτικού «ξεπλύματος» του βασικού πρωταγωνιστή της, του Αλέξη Τσίπρα.
Τίποτα δεν είναι τυχαίο και, όπως συμβαίνει συνήθως στην Ελλάδα, αρκεί η απλή παρατήρηση ορισμένων περιστατικών για να κατανοήσει κάποιος από ποιους ενορχηστρώνεται αυτή η εκστρατεία, που εντέχνως έχει προσλάβει και τον εξωραϊστικό χαρακτηρισμό «rebranding».
Εν όψει της δέκατης επετείου από το τραυματικό δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 καταγράφηκαν ορισμένες ενδιαφέρουσες «προαναγγελίες».
Ενδεικτικά:
Στην εφημερίδα «Το Βήμα της Κυριακής» παρουσιάστηκαν διαδοχικά δημοσιεύματα για τις σημερινές δραστηριότητες του πρώην Προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου. Περιγράφηκε αρχικά σε ένα παραπολιτικό σχόλιο (01/06, «Με τη βούλα του Προκόπη») πώς το πολιτικό πρόσωπο που ενσάρκωσε τη σύμπραξη του ΣΥΡΙΖΑ με την καραμανλική συνιστώσα διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στη χάραξη της υπερασπιστικής γραμμής του Κώστα Αχ. Καραμανλή ενόψει της προανακριτικής για τα Τέμπη.
Ακολούθησε ένα δημοσίευμα στην ίδια εφημερίδα μία εβδομάδα αργότερα, για τους (όποιους) σημερινούς πολιτικούς σχεδιασμούς του πρώην Προέδρου.
Στη συνέχεια, φιλοξενήθηκε μια συνέντευξή του στην «Καθημερινή», όπου ο ίδιος επιχειρούσε να παρουσιάσει μια μάλλον χαριτωμένη εκδοχή των δραματικών περιστατικών της πρώτης περιόδου διακυβέρνησης Τσίπρα-Καμμένου, με αποκορύφωμα το δημοψήφισμα (15/06 – «Δεν θα γινόμουν Πρόεδρος της δραχμής»).
Ολα αυτά συνδυάζονταν κατά το ίδιο διάστημα με παράλληλα δημοσιεύματα για τα «σχέδια επιστροφής» του Αλέξη Τσίπρα, μεταξύ άλλων και με επίκληση «πληροφοριών» ότι είναι το μόνο πολιτικό πρόσωπο που προκαλεί ανησυχία στον Πρωθυπουργό, ο οποίος μάλιστα «δυστροπεί» όταν συζητείται το ενδεχόμενο της πολιτικής του δραστηριοποίησης (Το Βήμα, 12/05).
Η εκστρατεία κορυφώθηκε τις τελευταίες ημέρες, με έναυσμα το αίτημα του πρώην πρόεδρου του ΣΥΡΙΖΑ να δημοσιοποιηθούν τα πρακτικά του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών της 6ης Ιουλίου 2015 «για να λάμψει η αλήθεια».
Οπως αναμενόταν, το αίτημα ήταν απλώς η προαναγγελία μιας προγραμματισμένης διαρροής βολικών αποσπασμάτων εκείνης της συζήτησης και του συνδυασμένου διθυραμβικού σχολιασμού των παρεμβάσεων του Αλέξη Τσίπρα από την ιστοσελίδα in.gr (06/07). Κάπως έτσι, μια τραγική στιγμή της σύγχρονης Ιστορίας παρουσιαζόταν δέκα χρόνια αργότερα ως μια ένδειξη θεσμικής ανωτερότητας του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.
Και σχεδόν την ίδια στιγμή, άλλα ηλεκτρονικά ΜΜΕ, με γνωστές φιλικές διαθέσεις προς τον Τσίπρα, παρουσίαζαν μονομερείς αναδρομές στο δημοψήφισμα, ως «Ανατομία μιας ιστορικής στιγμής» (News24/7 – 04/07).
Ως επιστέγασμα ήρθε μια τηλεοπτική συνέντευξη-αγιογραφία του Προκόπη Παυλόπουλου στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, με βιντεοσκοπημένες παρεμβάσεις του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα και του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή (07/07).
Ο συνδυασμός όλων αυτών των εκδοχών της πολιτικής ωραιοποίησης της καταστροφικής περιόδου του 2015 και της κορύφωσης της οικονομικής και πολιτικής κρίσης εξυπηρετεί κατά προφανή τρόπο όλους τους πιθανούς σκοπούς της πολιτικής επιστροφής του Αλέξη Τσίπρα και όσους επενδύουν πολιτικά σε αυτήν.
Μένει να φανεί πώς οι συγκεκριμένοι δίαυλοι θα την προωθήσουν και θα την προβάλουν, όποτε αυτή αποφασιστεί και, φυσικά, όλα θα κριθούν εκ του (εκλογικού) αποτελέσματος.
