Στην πολυβραβευμένη απολαυστική σειρά εποχής του Amazon Prime «H Αξιοθαύμαστη κυρία Μέιζελ», η οποία διαδραματίζεται στα τέλη της δεκαετίας του 1950 και τις αρχές του 1960, ο ρόλος της Μίριαμ «Μιτζ» Μέιζελ χάρισε στην πρωταγωνίστρια, Ρέιτσελ Μπρόσναχαν, δύο Χρυσές Σφαίρες, ένα Emmy, τρία βραβεία  SAG (Screen Actors Guild) και παγκόσμια αναγνώριση.

Σε αυτή την ανάλαφρη πλην όμως κάθε άλλο παρά ελαφρόμυαλη σειρά των πέντε σεζόν, που άρχισε να προβάλλεται το 2017 και ολοκληρώθηκε το 2023, η Μπρόσναχαν υποδύεται μια μεγαλοαστή νεοϋορκέζα Εβραία, που ζει στο Απερ Ιστ Σάιντ. Οταν ο σύζυγός της –ημιαργόμισθο υψηλό στέλεχος στη δουλειά του πατέρα του- την εγκαταλείπει για να ζήσει με τη γραμματέα του, η ζωή της ανατρέπεται.

Ενα βράδυ, έχοντας μείνει μόνη με τα δύο παιδιά της και την αφόρητη γκρίνια και από τα δύο εβραϊκά σόγια, η Μιτζ καταλήγει μεθυσμένη να κάνει stand up comedy με το νυχτικό. Είναι η στιγμή που η νεαρή ζωντοχήρα νοικοκυρά, μπουχτισμένη από τα ζόρια που της επιφυλάσσει η ζωή, θα διεισδύσει στον υπόγειο και απολύτως ανδροκρατούμενο κόσμο της, τότε ακόμη, (είμαστε στο 1958) ανυπόληπτης καλλιτεχνικής έκφρασης, προκαλώντας μεγάλη φρίκη στους γονείς της.

Ακολούθησε το κατασκοπικό θρίλερ «Ο Ερασιτέχνης» (2025) του Τζέιμς Χόους, όπου υποδύεται τη Σάρα Χέλερ σύζυγο του Τσάρλι Χέλερ (Ράμι Μάλεκ), αναλυτή κωδίκων της CIA. Και τώρα, η Ρέιτσελ Μπρόσναχαν ετοιμάζεται να επανασυστηθεί στο κινηματογραφικό κοινό ως Λόις Λέιν, στο νέο franchise του «Σούπερμαν» (2025) στο πλευρό του Ντέιβιντ Κόρενσγουετ, ενώ -όπως ανακοινώθηκε- πρόκειται επίσης να πρωταγωνιστήσει στη δεύτερη σεζόν της αστυνομικής σειράς της Apple TV+ «Αθώος Μέχρι Αποδείξεως του Εναντίου» («Presumed Innocent»), παίρνοντας τη σκυτάλη από τον πρωταγωνιστή του πρώτου κύκλου Τζέικ Γκίλενταλ.

Με αφορμή όλα τα παραπάνω, η Ρέιτσελ Μπρόσναχαν έδωσε μια συνέντευξη στην εφημερίδα The Washington Post. Αλλά, όπως γράφει ο Τόμας Φλόιντ που μίλησε μαζί της, ήταν εκείνη που ρωτούσε. Η νεαρή ηθοποιός δεν έχασε την ευκαιρία για μια καλή, παλιομοδίτικη έρευνα κάνοντας η ίδια ερωτήσεις σχετικά με τα μέσα ενημέρωσης. Αλλωστε, δεν ήταν η πρώτη φορά που «εξασκούσε» το επάγγελμα της δημοσιογράφου. Καθώς προετοιμαζόταν για τον ρόλο της Λόις στον «Σούπερμαν», είχε πάρει  συνεντεύξεις από πολλούς δημοσιογράφους, επισημαίνει ο  Φλόιντ.

Και τελικά (αφού τον ρώτησε τι τον ώθησε προς την έντυπη δημοσιογραφία αντί για την ραδιοτηλεοπτική, ποιο είναι το πιο παράξενο μέρος που έχει λάβει κλήση από κάποια πηγή και άλλα πολλά), η Μπρόσναχαν παραδέχτηκε ότι εκείνη ήταν που έπρεπε να απαντάει στις ερωτήσεις του δημοσιογράφου…

«Θα πίστευα ότι βρήκαν μια πραγματική δημοσιογράφο για τον ρόλο της Λόις Λέιν», λέει στην Washington Post ο Σκάιλερ Γκιζόντο, ο οποίος υποδύεται τον νεόκοπο φωτογράφο Τζίμι Ολσεν. Για την Μπρόσναχαν, ωστόσο, «αυτό που ήταν πολύ σημαντικό για εκείνη να το κάνει σωστά ήταν το αίσθημα ευθύνης να ρίξει φως στην αλήθεια».

Και ο Γουέντελ Πιρς, ο οποίος υποδύεται τον Πέρι Γουάιτ, διευθυντή της Daily Planet, τη χαρακτηρίζει «Προσαρμοστική, αντιδραστική, περίεργη, εμπλεκόμενη, εορταστική, ερευνητική», όπως λέει, και προσθέτει: «Ολα αυτά τα πράγματα μού έρχονται στο μυαλό με την ερμηνεία της Λόις. Εχω φίλους δημοσιογράφους και πραγματικά το αποτύπωσε αυτό».

Η σουρεαλιστική εμπειρία της συνέντευξης στην ίδια την Λόις Λέιν, απλώς επικυρώνει αυτό που ήταν ξεκάθαρο από τη στιγμή που ανακοινώθηκε το κάστινγκ της Μπρόσναχαν: Η 34χρονη ηθοποιός ήταν μια ασυνήθιστη επιλογή για έναν εμβληματικό χαρακτήρα, παρατηρεί ο  Φλόιντ στην Washington Post.

Εξαιρετική ως νοικοκυρά από το Λος Αλαμος του Νέου Μεξικού στη σειρά «Μανχάταν», πόρνη που κινείται στον πολιτικό βόθρο του «House of Cards» και stand-up κωμικός στα μέσα του 20ου αιώνα (στον πιο διάσημο ρόλο της) στο «The Marvelous Mrs. Maisel», η Ρέιτσελ Μπρόσναχαν χρησιμοποιεί τη διαχρονική γοητεία της και μια χαμαιλεόντια ζωντάνια για να εξαφανιστεί μέσα στους χαρακτήρες της. Αυθόρμητη ή βουβή, πετρωμένη ή αυτοκυριαρχούμενη, όπου κι αν την οδηγεί κάθε φορά ο ρόλος της, η ηθοποιός μοιάζει σαν να είναι στο σπίτι της.

«Είναι τόσο όμορφη και έχει αυτό το δέρμα που λάμπει. Είναι σαν να κατάπιε μια λάμπα», λέει η δημιουργός της «Μέιζελ», Εϊμι Σέρμαν-Παλαντίνο. «Θα μπορούσε απλά να αρκεστεί σε αυτό. Αλλά είναι πολύ ευπροσάρμοστη και τόσο καλή! Οποιος δεν την ξέρει, πρέπει να την γνωρίσει, γιατί νομίζω ότι είναι η Μέριλ Στριπ  του μέλλοντος», προβλέπει η αμερικανίδα δημιουργός επιτυχημένων τηλεοπτικών projects.

Με την ερμηνεία της έξυπνης Μιτζ Μέιζελ, η Μπρόσναχαν κέρδισε κριτικούς και κοινό, και τιμήθηκε με ένα σωρό βραβεία.  Ο «Σούπερμαν», όμως, είναι ένα εντελώς διαφορετικό εγχείρημα, ειδικά καθώς ο σκηνοθέτης Τζέιμς Γκαν, με το χαρακτηριστικό του χιούμορ και την οξυδέρκειά του, επιδιώκει να αντιστρέψει όχι μόνο την κινηματογραφική τύχη της DC Comics (μια από τις μεγαλύτερες και παλιότερες αμερικανικές εταιρείες κόμικ), αλλά ίσως και την μεγάλη κόπωση της Αμερικής από τους υπερήρωες.

Ακούγεται σαν δουλειά για κάποια σούπερ αλλά και αξιοθαύμαστη, παρατηρεί ο Τόμας Φλόιντ στην Washington Post. Δραματική ηθοποιός στην ουσία, η Μπρόσναχαν λέει ότι δεν παύει να προβληματίζεται από το γεγονός ότι είναι περισσότερο γνωστή για κωμικούς ρόλους. Κι όμως: Είναι μια μηχανή αστείων.

Παιδί της Μέσης Γης και της Νάρνια

Η Ρέιτσελ αγαπάει τις φανταστικές ιστορίες. «Περίεργο και κάπως ντροπαλό παιδί», μεγαλώνοντας στα προάστια του Σικάγου, ταξίδευε στη Μέση Γη (του Τόλκιν), στη Νάρνια (του Κλάιβ Στέιπλς Λιούις) και άλλα φανταστικά βασίλεια, όταν δεν μπορούσε να κατανοήσει τα δικά της. Οσο για τα κόμικς, προτιμούσε τα «Αρτσι κόμικς», τον «Γκάρφιλντ» και τις «Περιπέτειες του Τεντέν». Δεν της άρεσαν ιδιαίτερα οι ιστορίες με υπερήρωες, μέχρι περίπου την ηλικία των 12 ετών, όταν ο πατέρας της τής έδειξε τον «Σούπερμαν», του Ρίτσαρντ Ντόνερ.

«Είναι μια από τις πρώτες ιστορίες αγάπης που θυμάμαι», λέει η Μπρόσναχαν για την ταινία του 1978 με πρωταγωνιστές τον Κρίστοφερ Ριβ ως Σούπερμαν και τη Μάργκοτ Κίντερ ως Λόις. «Και αυτή η σκηνή που πετούν; Η ταινία πραγματικά αντέχει», τονίζει.

Οταν έμαθε ότι ο Γκαν, ο νέος συν-επικεφαλής των DC Studios, έγραφε και σκηνοθετούσε μια νέα εκδοχή του Σούπερμαν, η ευκαιρία να συμμετάσχει στη νέα συνέχεια κέντρισε το ενδιαφέρον της. Το σενάριο της οντισιόν -μια πρώτη εκδοχή της σκηνής στην οποία η Λόις παίρνει συνέντευξη από τον Σούπερμαν- την έκανε να τροφοδοτήσει την εύφλεκτη δυναμική των χαρακτήρων.

Τελικά, η Μπρόσναχαν ήταν ανάμεσα στις τρεις ηθοποιούς που επιλέχθηκαν για τα δοκιμαστικά μαζί με τρεις υποψήφιους για τον ρόλο του Σούπερμαν. Σε αυτό το σημείο, είχε την ευκαιρία να δει το πλήρες σενάριο του Γκαν. Της στάλθηκε μέσω ενός «εκρηκτικού συνδέσμου», ο οποίος –όπως  συνειδητοποίησε όταν τον άνοιξε στο iPhone της- μπορούσε να χρησιμοποιηθεί μόνο μία φορά και μόνο σε μία συσκευή. «Και αν το κάνεις screenshot», λέει, «θα εμφανιστεί κάποιος στην πόρτα σου, θα σε συλλάβει και θα σε πετάξει σε ένα πηγάδι με ένα κλουβί από πάνω»…

Εκείνη την εποχή έπαιζε στο Μπρόντγουεϊ.  Κάθισε, λοιπόν, έξω από το θέατρο και με μισόκλειστα μάτια διάβασε για πρώτη φορά τον «Σούπερμαν» του Γκαν. Και αμέσως μετά, ξεκίνησε μια εφιαλτική μέρα με καθυστερήσεις πτήσεων, ακυρώσεις, εκ νέου κρατήσεις και περιπλανήσεις στο Διεθνές Αεροδρόμιο Τζον Φ. Κένεντι σε ένα ταξίδι – αστραπή στο Λος Αντζελες για ένα δοκιμαστικό.

Περιγράφοντας την οντισιόν της Μπρόσναχαν, ο Γκαν λέει ότι έλαμψε από μόνη της. Αλλά όταν μπήκε στην αίθουσα μαζί με τον Κόρενσγουετ, ο σκηνοθέτης κατάλαβε αμέσως ότι αυτό ήταν το ζευγάρι των πρωταγωνιστών του.

«Ηταν αυτή η επιπλέον σπίθα χημείας που δεν μπορείς να εξηγήσεις, αλλά σίγουρα υπάρχει», γράφει ο Γκαν σε ένα email του στην Washington Post. «Η Ρέιτσελ και ο Ντέιβιντ την είχαν αμέσως».

Αποχαιρετώντας τον Κόρενσγουετ, η Μπρόσναχαν είδε τον ηθοποιό να δοκιμάζει το κόκκινο και μπλε καλσόν. «Απλώς κοίταξα μέσα στο καμαρίνι», θυμάται, «και σκέφτηκα, “Να ο Σούπερμαν”». Λίγο μετά την προβολή του τελευταίου επεισοδίου της σειράς «Μέιζελ», τον Μάιο του 2023, η ηθοποιός ψώνιζε σε μια μπουτίκ όταν ο Γκαν της τηλεφώνησε για να της προσφέρει τον ρόλο: «Ημουν σε μια τουαλέτα με τρία αποχωρητήρια και δεν μπορούσα να πάω στο διάδρομο επειδή υπήρχε μια πολύ μεγάλη ουρά. Ενιωσα ότι ήταν ένα ευαίσθητο τηλεφώνημα. Οπότε στεκόμουν δίπλα στον νιπτήρα και προσευχόμουν να μην τραβήξει κανείς το καζανάκι σε μία από τις άλλες δύο τουαλέτες πίσω μου και να μην υπάρχει δημοσιογράφος σε καμιά από αυτές», θυμάται.

Κοινά στοιχεία της προσωπικότητας της ηθοποιού και του χαρακτήρα που υποδύεται

Στην προσέγγισή του για τη Λόις -μια βραβευμένη με Πούλιτζερ δημοσιογράφο με ταραχώδες παρελθόν– ο Γκαν βάζει τον χαρακτήρα να μαλώνει με τον Σούπερμαν για την πίστη του στην έμφυτη καλοσύνη της ανθρωπότητας. Οπου ο Σούπερμαν εμπιστεύεται, η Λόις αμφισβητεί. Στην τελική εκδοχή της σκηνής συνέντευξης, η Λόις πιέζει τον τελευταίο γιο του Κρύπτον για τις απρόβλεπτες συνέπειες των πράξεών του. Και η Μπρόσναχαν προσδίδει στη Λόις εκείνο το είδος της αφοπλιστικής γοητείας, που κάνει τις ερωτήσεις της ακόμα πιο διεισδυτικές.

Περιγράφοντας την Λόις της, η αμερικανίδα ηθοποιός τονίζει τη φιλοδοξία, την πείνα και τη δίψα για την αλήθεια, ιδιότητες, που αναγνωρίζει, ότι έχει και  η ίδια. Επειτα, υπάρχει και η ερευνητική πλευρά. «Η Ρέιτσελ έχει χίλιες ερωτήσεις για τον χαρακτήρα της, κάτι που κάποιοι μπορεί να μην εκτιμήσουν», λέει ο Γκαν, «αλλά πραγματικά μου αρέσει γιατί δείχνει τη δέσμευσή της».

Συζητώντας, άλλωστε, για λίγα λεπτά με την Ρέιτσελ Μπρόσναχαν διακρίνει κανείς ότι έβαλε πολλά στοιχεία του εαυτού της στη Μιτζ Μέιζελ, το κωμικό timing, την αυτογνωσία, την φλυαρία της. Ετσι, η δήλωσή της είναι εντυπωσιακή, όταν ισχυρίζεται ότι έχει ακόμη περισσότερα κοινά με τη Λόις, παρατηρεί ο Φλόιντ στην Washington Post.

«Το πιο τρομακτικό μέρος αυτού του project είναι ότι πρόκειται για ό,τι πιο κοντινό σε μένα έχω υποδυθεί ποτέ», λέει η Μπρόσναχαν, «Οχι με όλους τους τρόπους. Διστάζω να το πω αυτό, επειδή νιώθω ότι είναι πολύ εύκολο να βγει εκτός πλαισίου. Δεν είμαστε ίδιες. Αλλά καταλαβαίνω τόσα πολλά διαφορετικά κομμάτια της και αυτό με τρόμαξε λίγο».

Πόσο μοιάζουν, όμως; Η Λόις απεικονίζεται μερικές φορές σαν μια τολμηρή γυναίκα από τη Μεσοδυτική Αμερική που πηγαίνει στη Μητρόπολη για να κυνηγήσει τα δημοσιογραφικά της όνειρα. Ο χαρακτήρας της δημιουργήθηκε από τους Τζέρι Ζίγκελ και Τζο Σούστερ και εμφανίστηκε μαζί με τον Σούπερμαν στο «Action Comics No. 1», το 1938. Και έκτοτε αποτελεί βασικό στοιχείο των DC Comics, ως αντίπαλος του Κλαρκ Κεντ στην αίθουσα σύνταξης, γήινος δεσμός του εξωγήινου Σούπερμαν, σπάνια δεσποινίδα σε κίνδυνο.

Οσο για την Ρέιτσελ, αφού μεγάλωσε στο Χάιλαντ Παρκ του Ιλινόι με δύο αδέρφια, άφησε τη δική της μεσοδυτική ζώνη άνεσης για να σπουδάσει υποκριτική στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Από νωρίς, έκλεισε μικρούς ρόλους σε ταινίες όπως o «Αγέννητος» (2009) του Ντέιβιντ Σ. Γκόγιερ και τα γοτθικά «Ομορφα Πλάσματα» (2013), και πρωταγωνίστησε μαζί με την Μπερναντέτ Πίτερς στην ανεξάρτητη ταινία «Coming Up Roses» (2010), ενώ εμφανίστηκε επίσης σε μεμονωμένα επεισόδια σειρών όπως οι «The Good Wife», «CSI: Miami», «Grey’s Anatomy» και άλλες.

Περνώντας με άνεση από το δράμα στην κωμωδία

Ο χαρακτήρας της στο «House of Cards» είχε φρικτό τέλος. Στη σειρά «The Blacklist», υποδύθηκε μια εγκληματία που δραπετεύει από τη φυλακή και καταλήγει θαμμένη στο δάσος. Ο χαρακτήρας της στη μίνι σειρά «Olive Kitteridge» (2014) -με πρωταγωνίστρια τη Φράνσις Μακ Ντόρμαντ- υπέστη πολλές τραυματικές εμπειρίες. Και στο θρίλερ «Patriots Day» (2016), υποδύθηκε μια τραυματισμένη επιζήσασα της βομβιστικής επίθεσης στον 117ο Μαραθώνιο της Βοστώνης, στις 15 Απριλίου του 2013.

Ο ρόλος της Μιτζ Μέιζελ, όμως, ήταν αντιδιαμετρικά αντίθετος. Στην οντισιόν τον διάβασε ενώ ήταν φρικτά άρρωστη. Ωστόσο, η άνεση που ένιωθε στη σκηνή ήταν εμφανής. «Είχαμε όλες αυτές τις υπέροχες ηθοποιούς που ήρθαν και διάβασαν για εμάς, αλλά όταν έφταναν στη σκηνή του stand-up, ήταν λες και το μικρόφωνο να ήταν φτιαγμένο από κρυπτονίτη», λέει η Σέρμαν-Παλαντίνο στην Washington Post. «Ηταν η μόνη που έσκυβε στο μικρόφωνο, και αυτό είναι το κλειδί, επειδή αυτό κάνουν οι κωμικοί. Υπήρχε κάτι τόσο έξυπνο σε αυτό, και τόσο ενστικτώδες», προσθέτει.

Ο Γκαν, βλέποντας την αυτοπεποίθηση με την οποία η Μπρόσναχαν χειρίστηκε τους διαλόγους της «Μέιζελ»,  τη λάτρεψε και σκέφτηκε ότι θα έμπαινε άψογα σε μια ταινία ρετρό, που συνδυάζει την αισιοδοξία της Ασημένιας Εποχής με τις σύγχρονες ανησυχίες.

Ο «Σούπερμαν», ωστόσο, απαιτεί επίσης υπέρ-έκθεση: περιοδείες για την προβολή της ταινίας, συνεντεύξεις Τύπου, και πάρα πολλά TikToks. Η Ρέιτσελ Μπρόσναχαν άρχισε να νιώθει άβολα και δυσκολεύτηκε όταν η «Μέιζελ» απογειώθηκε και η ίδια έπρεπε να εμβαθύνει στην εσωτερική της ζωή προς όφελος των δημοσιογράφων, ως 20χρονη στην αρχή της καριέρας της. Ακόμα και τώρα, δε, παραμένει επιφυλακτική στο να καλλιεργήσει μια δημόσια περσόνα τόσο έντονη ώστε να θολώνει τα όρια μεταξύ ηθοποιού και χαρακτήρα.

Ωστόσο, η συζήτηση για το θέατρο, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα δύο σκυλιά της την κινητοποιεί. Η νεαρή και πολλά υποσχόμενη ηθοποιός αναφέρεται επίσης επανειλημμένα σε ένα ντοκιμαντέρ που γυρίζει εδώ και ενάμιση χρόνο, αλλά δεν είναι έτοιμη να το συζητήσει λεπτομερώς. Αφότου ίδρυσε την εταιρεία παραγωγής Scrap Paper Pictures, το 2019 (και πρωταγωνίστησε στην πρώτη της ταινία, το νεονουάρ θρίλερ του 2020 «Εδώ για σένα» («I’m Your Woman»), φαίνεται να την απορροφά όλο και περισσότερο η παραγωγή. Επίσης είναι εμφανές το πάθος της για την υποστήριξη της κουλτούρας των κωφών, αφού εργάστηκε σε μερικά projects που συνδέονται με αυτήν την κοινότητα.

Ανάμεσα σε όλα αυτά υπεισέρχονται και τα αναμενόμενα γυρίσματα της δεύτερης σεζόν του «Presumed Innocent». Προφανώς είναι πολύ απασχολημένη, παρατηρεί, τέλος, ο Τόμας Φλόιντ στην Washington Post. Αλλά μετά την πανδημία και τις απεργίες στο Χόλιγουντ, κατά τη διάρκεια των οποίων έκανε πικετοφορία, αλλά και απόλαυσε τον μήνα του μέλιτος με τον σύζυγό της, ηθοποιό Τζέισον Ραλφ, που είχε καθυστερήσει χρόνια, νιώθει πλέον σαν να έχει αρκετό ελεύθερο χρόνο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News