Ακολουθούν τα κυριότερα σημεία της συνέντευξης Γεραπετρίτη στο Μega:

♦«Αυτή τη στιγμή, το σημαντικό είναι να υπάρξει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη ψυχραιμία. Η Τουρκία έχει επιδείξει στο παρελθόν μεγάλη διεκδικητική στάση και απέναντι στην Ελλάδα. Οι χάρτες, οι οποίοι δημοσιεύθηκαν, δεν είναι σημερινοί, ούτε χθεσινοί. Ανατρέχουν χρόνια, δεκαετίες θα μου επιτρέψετε να πω, και είναι στην πραγματικότητα η αποτύπωση ενός δόγματος, το οποίο είναι απολύτως ανυπόστατο και δεν έχει κανένα έρεισμα στο διεθνές δίκαιο, το δόγμα της γαλάζιας πατρίδας. Καταλαβαίνουμε από τη θέση αυτή δεν πρόκειται να αποστεί. Από την άλλη πλευρά, εκείνο το οποίο σήμερα προέχει είναι να μπορέσουμε να έχουμε μια στάση, η οποία δεν θα εμπλέκει τη δική μας χώρα πιο ενεργά σε μεγαλύτερες εστίες κινδύνων. Θέλω να πω, επειδή το ακούω διαρκώς: η Ελλάδα αυτή τη στιγμή βρίσκεται, καλώς ή κακώς, σε μια εξαιρετικά επικίνδυνη γεωγραφία. Περιβαλλόμαστε από τη Λιβύη, η οποία είναι ένα κράτος σε καθεστώς απόλυτου διχασμού, την Αίγυπτο, που γνωρίζουμε τα μεγάλα προβλήματα, με κλειστό ουσιαστικά το Σουέζ και με μεγάλο κίνδυνο για τη θαλάσσια ναυσιπλοΐα, από τη Μέση Ανατολή, στην οποία οι εστίες ανάφλεξης πολλαπλασιάζονται καθημερινά, και από τα Βαλκάνια, όπου οι εθνικισμοί φαίνεται και πάλι να βρίσκουν χώρο. Άρα, σε μία τέτοια γειτονιά είναι όχι απλώς απλοϊκό κάποιος να συζητά η Ελλάδα να σηκώνει τη σημαία της επανάστασης, αλλά είναι εξαιρετικά επικίνδυνο για τη χώρα»

♦ «Δεν απαντώ εγώ στον κ. Σαμαρά  Σέβομαι τις απόψεις του καθενός. Ξέρετε, από ιδιοσυγκρασία εγώ θεωρώ τον απέναντί μου απλώς ως συμπολίτη μου με διαφορετικές απόψεις. Δεν τον θεωρώ εχθρό. Δεν διακατέχομαι από καμία μισαλλοδοξία, καμία εχθροπάθεια. Θέλω να πω το ακόλουθο – και αυτό δεν συνιστά απάντηση, συνιστά μία τοποθέτηση. Εγώ δεν πρόκειται ποτέ να αναφερθώ σε λόγια άλλων. Εγώ απλώς θα τοποθετηθώ σε σχέση με τη δική μας πολιτική. Και επειδή εγώ είμαι άνθρωπος, ο οποίος προέρχομαι από την κοινωνία και στην κοινωνία θα επιστρέψω, δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός για να σκέπτομαι το πολιτικό μου μέλλον ή την υποστήριξη του πολιτικού μου παρελθόντος, θα είμαι πάρα πολύ σαφής σε αυτό το οποίο θα πω. Θα προτιμούσε σήμερα ο Έλληνας πολίτης να βρίσκεται, στην αιχμή της οποιασδήποτε πολεμικής σύρραξης, θα προτιμούσε να έχουμε αυτή τη στιγμή, που ολόκληρη η Μεσόγειος φλέγεται, θα προτιμούσε να είχαμε χιλιάδες υπερπτήσεις μαχητικών τουρκικών, όπως συνέβαινε στις προηγούμενες περιόδους;

»Θα προτιμούσε να είχαμε τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα από την Τουρκία, όπως συνέβαινε πριν από μερικά χρόνια; Αντί να έχουμε αυτή τη στιγμή την ησυχία που επικρατεί, να έχουμε τουρισμό στα νησιά, αντί να έχουμε μεταναστευτικά ρεύματα. Θα προτιμούσε να μην είχαμε το θαλάσσιο χωροταξικό μας σχεδιασμό, τα θαλάσσια πάρκα, τη Chevron και την Exxon; Διότι όλα αυτά τα οποία σας καταμετρώ και μπορώ να σας μετρήσω και πολλά άλλα, συνέβησαν την τελευταία διετία και την τελευταία διετία εκείνο το οποίο πράττουμε και το πράττουμε με φρόνηση και με σεβασμό στον ελληνικό λαό, -εγώ πάντοτε και για όσο υπηρετώ το Υπουργείο Εξωτερικών, ένα μέλημα έχω να υπηρετήσω τους συμπολίτες μου και το εθνικό συμφέρον- Θέλω λοιπόν να το πω ότι την τελευταία διετία, ο σκοπός μας είναι χωρίς καμία απολύτως παραχώρηση -και δεν έχει υπάρξει καμία απολύτως παραχώρηση, το λέω κατηγορηματικά- ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του».

♦ «Θεωρώ ως μεγαλύτερο επίτευγμα της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής την τελευταία διετία, την επανεκκίνηση των άτυπων συζητήσεων για το Κυπριακό, οι οποίες ήταν νεκρές για όλο το προηγούμενο διάστημα. Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, χάρη και στη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων, δεν είμαστε αφελείς. Είναι προφανές ότι δεν θεωρούμε ότι από τη μία μέρα στην άλλη θα λυθούν τα προβλήματα με την Τουρκία, τα οποία ανατρέχουν δεκαετία. Ο χάρτης, ο οποίος δημοσιεύθηκε τις προηγούμενες ημέρες από την Τουρκία, είναι ένας χάρτης ο οποίος κυκλοφορεί εδώ και δεκαπέντε χρόνια. Άρα, περιμέναμε την αντίδραση αυτή εκ μέρους της Τουρκίας, την οποία ούτως ή άλλως είχε προαναγγείλει».

♦«Ας μας πουν ένα κυριαρχικό δικαίωμα το οποίο παραχωρήθηκε. Εσείς παρακολουθήσατε τις συζητήσεις. Παρακαλώ λοιπόν να μου πείτε ένα κυριαρχικό δικαίωμα το οποίο έχει παραχωρηθεί. Εγώ μπορώ να σας πω, από την άλλη πλευρά, τι δεν έχει παραχωρηθεί και τι έχουμε κατακτήσει.

»Διότι είναι εύκολο να μιλάς εκ των υστέρων, αλλά καλό θα είναι κάποια στιγμή να αναφέρεσαι και στα δικά σου πεπραγμένα. Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός στη χώρα έγινε την τελευταία διετία. Τα θαλάσσια πάρκα έγιναν την τελευταία διετία. Ο μηδενισμός ουσιαστικά των παραβιάσεων από 7.000 ετησίως, έγινε την τελευταία διετία. Η ουσιαστική αποψίλωση μεταναστευτικών ροών έγινε την τελευταία διετία. Αλήθεια, πού ήταν στην πραγματικότητα όλες αυτές οι πολιτικές;»

♦« Εμείς θα συνεχίσουμε να έχουμε μία στιβαρή πολιτική. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή, είναι ανάμεσα στις 15 χώρες που καθορίζουν την παγκόσμια αρχιτεκτονική ασφαλείας. Στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών η Ελλάδα εξελέγη σχεδόν παμψηφεί. Ήταν μία ψήφος εμπιστοσύνης σε μία πολιτική αρχών, όχι σε μία πολιτική συναλλακτική, όχι σε μία πολιτική η οποία διαιρεί, αλλά σε μία πολιτική, η οποία συνθέτει. Εμείς αυτή τη στιγμή, και θέλω να το πω αυτό, μπορούμε να συνομιλούμε με τη Μέση Ανατολή, μπορούμε να συνομιλούμε με την Αφρική, με εκείνους οι οποίοι βρίσκονται σε ένοπλη σύρραξη και μπορούμε να συνομιλούμε με όρους σεβασμού και ευπρέπειας. Γιατί; Διότι η πολιτική μας δεν ερείδεται σε οποιαδήποτε υποκείμενη σκέψη, σε οποιαδήποτε συναλλαγή. Εγώ, το τελευταίο πενθήμερο έχω συνομιλήσει με δεκαπέντε Υπουργούς Εξωτερικών στην ευρύτερη Μέση Ανατολή. Όλοι, όλοι μα όλοι, μου μετέφεραν το σεβασμό τους στη στάση της Ελλάδος. Και ο σεβασμός αυτός έχει κερδηθεί και δεν έχει κερδηθεί ούτε με πατριωτικές κορώνες, ούτε στην πραγματικότητα με μια συναλλακτική πολιτική.

♦« Η Ελλάδα δεν πρόκειται να έχει οποιαδήποτε ενεργό εμπλοκή σε οποιαδήποτε διαμάχη. Αυτή είναι η πάγια θέση μας. Εκείνο το οποίο εμείς θα πράξουμε είναι να φροντίσουμε έτσι ώστε μέσω της θέσης μας, αλλά κυρίως μέσω των πολύ ισχυρών συμμαχιών που διαθέτουμε στην περιοχή, να έχουμε ένα ενεργό και δημιουργικό ρόλο. Ξέρετε, δεν είναι πολλοί εκείνοι, οι οποίοι μπορούν να συνομιλούν επί ίσοις όροις, με σεβασμό, με φρόνηση, με όλα τα μέρη. Δεν υπάρχουν πολλές χώρες και πολλές κυβερνήσεις, οι οποίες να μπορούν ταυτόχρονα να μιλούν με το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, το Ιράν, την Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, τον Λίβανο. Δεν είναι πολλές οι χώρες των οποίων το διπλωματικό αποτύπωμα να είναι τέτοιο, έτσι ώστε να μπορούν να ασκούν ουσιαστική πολιτική. Και αλήθεια, ας σκεφτούμε λιγάκι σήμερα. Σήμερα βιώνουμε τη χειρότερη στιγμή μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δεν έχει υπάρξει ποτέ ανάλογη στιγμή. Και μέσα σε αυτό τον πραγματικό ορυμαγδό η Ελλάδα όχι απλά στέκεται όρθια, αλλά έχει έναν πάρα πολύ ισχυρό λόγο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.

»Θα θέλαμε αντί αυτής της εχέφρονος στάσης να έχουμε μία στάση η οποία θα ήταν επιθετική, να προκαλούμε στην πραγματικότητα αντιπάθειες, αντί να συνθέτουμε συμμαχίες; Όχι. Η στάση αυτή θα μου επιτρέψετε να το πω. Θέλω να είμαι σαφής. Η στάση, η οποία αυτή τη στιγμή θέλει την Ελλάδα να βγαίνει με έναν τρόπο ο οποίος θα είναι επιθετικός, είναι μία στάση, η οποία είναι πάρα πολύ επικίνδυνη για τη χώρα. Επαναλαμβάνω, καμία παραχώρηση στα εθνικά συμφέροντα. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα είναι σύνθεση και όχι διαίρεση».

♦«Τα εθνικά θέματα ενεργοποιούν πολύ ισχυρά αντισώματα στο θυμικό των ανθρώπων. Είναι εξαιρετικά εύκολο να μπορεί κάποιος να καθίσταται ευχάριστος στους πολίτες, σηκώνοντας στην πραγματικότητα τα εθνικά ένστικτα των πολιτών και γι’ αυτό το λόγο, δυστυχώς, αυτού του τύπου η κριτική είναι εξαιρετικά επικίνδυνη. Διότι η κριτική, η οποία ενέχει στοιχεία είτε απλότητας είτε λαϊκισμού σε οποιοδήποτε πεδίο, μπορεί να είναι μία κριτική, η οποία είναι αρνητική για τη χώρα, στα εθνικά είναι επικίνδυνη. Θα σας πω λοιπόν για το ζήτημα αυτό, έχω την αίσθηση ότι αυτή τη στιγμή η Ελλάδα έχει την πιο στιβαρή εξωτερική πολιτική, την οποία θα μπορούσε να έχει. 

»Όταν αναφερόμαστε στα εθνικά, καλό είναι να μιλούμε με δεδομένα. Το ότι υποψιάζομαι ότι υπάρχει μια συμφωνία κάτω από το τραπέζι, το ότι υποψιάζομαι ότι στο μέλλον μπορούμε να βρεθούμε να είμαστε υποτελείς, το ότι υποψιάζομαι ότι αυτή τη στιγμή χάνουμε τα ερείσματά μας στη θάλασσα είναι απλώς εικασίες, οι οποίες είναι εξαιρετικά επικίνδυνες. Ας διαβάσουμε όλοι το «Συγκρούσεις και Διχασμοί» του Καλύβα για να καταλάβουμε πού έχει οδηγήσει η διαίρεση μεταξύ πατριωτών και προδοτών. Για να το καταλάβουμε.

♦«Σέβομαι τις απόψεις του κ. Καραμανλή, μπορεί βεβαίως να έχει την άποψή του και να την εκθέτει δημόσια. Οι απόψεις όλων μας τίθενται σε κριτική. Θέλω πάντως να πω ότι εδώ υπάρχουν δεδομένα τα οποία είναι αναντίλεκτα. Η Τουρκία έχει διαμορφώσει ένα πλαίσιο πολιτικής από το οποίο δεν αφίσταται. Ούτε είμαστε αφελείς να πιστεύουμε ότι θα αποστεί από τη μία μέρα στην άλλη. Ο χάρτης, ο οποίος δημοσιεύθηκε, είναι ένας χάρτης, ο οποίος κυκλοφορεί 15 χρόνια. Είχε προαναγγείλει η Τουρκία ότι θα κάνει την ενέργεια στην UNESCO. Δεν έγινε κάτι παραπάνω. Θέλω όμως και πάλι να ρωτήσω, απέναντι στο γεγονός ότι εμείς δημοσιεύσαμε έναν χάρτη με τα απώτατα όρια της δυνητικής ελληνικής υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, που είναι πλέον μέρος του ευρωπαϊκού κεκτημένου. Είναι διεθνές δίκαιο, εν αντιθέσει με αυτό το οποίο κατατέθηκε από την Τουρκία, που είναι μια μη υποχρεωτική αποστολή, η οποία δεν ενέχει και κανένα ειδικό νομικό βάρος.