Στο Πράσινο Ακρωτήριο η Δευτέρα 13 Οκτωβρίου ήταν επίσημη αργία. Η εθνική του ομάδα υποδεχόταν το Εσουατίνι (πρώην Σουαζιλάνδη) στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2026, και κανείς σε αυτή τη νησιωτική χώρα δεν είχε μυαλό για δουλειά. Μόνο αγωνία και προσμονή.

Οι «Μπλε Καρχαρίες» (os Tubarões Azuis στα Πορτογαλικά) νίκησαν 3-0, και στα εννέα νησιά του αρχιπελάγους (το δέκατο δεν κατοικείται) στήθηκε ένα τεράστιο πάρτι. Το Πράσινο Ακρωτήριο, γνωστό και ως Κάμπο Βέρντε, έγινε η μικρότερη -σε έκταση- χώρα που θα αγωνιστεί σε Μουντιάλ. Το δεύτερο μικρότερο -σε πληθυσμό- μετά την Ισλανδία, η οποία συμμετείχε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2018.

Μόλις 12 χρόνια μετά την παρθενική του εμφάνιση σε σημαντική ποδοσφαιρική διοργάνωση (στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής), αυτό το κράτος των 525.000 κατοίκων (σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα), που πολλοί θα δυσκολευθούν να βρουν στον χάρτη (βρίσκεται στον Ατλαντικό, στα δυτικά της ηπειρωτικής Αφρικής), κέρδισε μια θέση ανάμεσα στις 48 καλύτερες ομάδες του Κόσμου καταλαμβάνοντας την κορυφή του 4ου ομίλου της αφρικανικής ζώνης με μόλις μια ήττα σε 10 αγώνες. Τερμάτισε τέσσερις βαθμούς μπροστά από το Καμερούν, μια παραδοσιακή δύναμη του αφρικανικού ποδοσφαίρου.

The scenes as Cape Verde qualify for their first ever World Cup.

Football’s fucking great, innit?

pic.twitter.com/VbmP7uXajB

— HLTCO (@HLTCO) October 13, 2025

Ο πολύς κόσμος άκουσε για πρώτη φορά το όνομα αυτής της χώρας στα τέλη των 90s χάρη στην υπέροχη φωνή της Σεζάρια Εβόρα, της «ξυπόλυτης ντίβας» (τραγουδούσε ξυπόλυτη ακόμη και στους μεγαλύτερους συναυλιακούς χώρους) που «έφυγε» από τη ζωή το 2011. Η παραδοσιακή μουσική του Κάμπο Βέρντε (Morna) ήταν για πολλά χρόνια το μόνο του εξαγώγιμο προϊόν. Για επιτυχίες στον αθλητισμό, ούτε λόγος. Μόλις πέρυσι κατέκτησε το πρώτο του ολυμπιακό μετάλλιο: ένα χάλκινο στην πυγμαχία.

Στο ποδόσφαιρο το Πράσινο Ακρωτήριο ήταν γνωστό μόνο ως τόπος καταγωγής διάσημων παικτών: του Ζοσέ Ράμος Ντελγάδο, που αγωνίστηκε στη Σάντος δίπλα στον Πελέ, του Χένρικ Λάρσον, του Πατρίκ Βιεϊρά, του Πατρίς Εβρά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, του Νέλσον Σεμέδο και του Ρενάτο Σάντσες (του Παναθηναϊκού), του Ντανιέλ Μπατίστα που κάποτε αγωνίστηκε στην Εθνική Ελλάδας, του Νούνο Μέντες της Παρί, του Νανί… Λέγεται ότι και ο Κριστιάνο Ρονάλντο έχει ρίζες εκεί, από την πλευρά του πατέρα του.

Καθώς ο πληθυσμός της διασποράς είναι πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της χώρας (εκατοντάδες χιλιάδες Καμποβερντιανοί έχουν μεταναστεύσει στην Ευρώπη), ήταν επόμενο, η ποδοσφαιρική της ομοσπονδία να αναζητήσει στο εξωτερικό παίκτες που μπορούσαν -και ήθελαν- να αγωνιστούν με τα δικά της χρώματα. Ενα συστηματικό σκάουτινγκ, με κρατικά κονδύλια και επιχορήγηση από τη FIFA, υπήρξε η αφετηρία για το σημερινό «θαύμα».

Η στρατολόγηση έγινε, κυρίως, μέσω των social media. Η περίπτωση του στόπερ της Σάμροκ Ρόβερς, Ρομπέρτο Λόπες, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Ιρλανδία, αλλά κατάγεται από το Πράσινο Ακρωτήριο, είναι η πιο χαρακτηριστική. Το 2018 έλαβε στο LinkedIn ένα μήνυμα από τον (τότε) ομοσπονδιακό τεχνικό του Κάμπο Βέρντε, Ρουί Αγκουας, γραμμένο στα Πορτογαλικά. Το θεώρησε ως spam και το προσπέρασε. Εννέα μήνες μετά, ο Αγκουας (που εργαζόταν ως ελεγκτής εναέριας κυκλοφορίας) του έστειλε νέο μήνυμα. Αυτή τη φορά ο Λόπες δεν το έσβησε και αποφάσισε να το μεταφράσει.

Εγραφε: «Γειά σου, Ρομπέρτο, μήπως βρήκες χρόνο να σκεφθείς την πρόσκλησή μου;». Και, στη συνέχεια, «εξετάζουμε το ενδεχόμενο να φέρουμε νέους παίκτες στην ομάδα του Πράσινου Ακρωτηρίου. Αν ενδιαφέρεστε, σας καλούμε να δηλώσετε συμμετοχή». Ενα μήνα αργότερα ο Λόπες ταξίδεψε στη γενέτειρα του πατέρα του για να γνωρίσει την ομάδα, και τον Οκτώβριο του 2019 πραγματοποίησε το ντεμπούτο του σε ένα φιλικό ματς. Είναι ο πρώτος (πιθανότατα και ο τελευταίος) παίκτης στην Ιστορία του ποδοσφαίρου, που κλήθηκε σε εθνική ομάδα μέσω του LinkedIn.

Οι περισσότεροι από τους σημερινούς διεθνείς του Πράσινου Ακρωτηρίου γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ολλανδία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, την Αγγλία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αγωνίζονται σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, αλλά και στη Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Ανάμεσά τους και ο γνώριμός μας από τη θητεία του στον Ολυμπιακό και τον ΠΑΟΚ, Γκάρι Ροντρίγκες, ο οποίος τώρα παίζει στην Κύπρο.

Η «εκτόξευση» άρχισε το 2013. Το Πράσινο Ακρωτήριο προκρίθηκε για πρώτη φορά στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής και έφτασε μέχρι τα προημιτελικά. Παίκτες και προπονητής τραγουδούσαν και χόρευαν στη συνέντευξη Τύπου μπροστά στους έκπληκτους δημοσιογράφους, που ρωτούσαν… κατά πού πέφτει αυτή η χώρα. Ακολούθησαν άλλες τρεις προκρίσεις στο Κύπελλο Εθνών Αφρικής, το 2015, το 2021 και το 2023.

Το Πράσινο Ακρωτήριο θα μπορούσε να έχει πάει και στο Μουντιάλ της Βραζιλίας (2014), όμως σε έναν προκριματικό αγώνα, στον οποίο νίκησε την Τυνησία, έκανε το λάθος να χρησιμοποιήσει τον Φερνάντο Βαρέλα (πρώην αμυντικό του ΠΑΟΚ) που δεν είχε δικαίωμα συμμετοχής επειδή ήταν τιμωρημένος από παλαιότερο ματς. Η ομάδα μηδενίστηκε και το όνειρο έσβησε σε μια στιγμή.

Αλλά τώρα, βγήκε αληθινό. Το Πράσινο Ακρωτήριο βιώνει από χθες τη μεγαλύτερη στιγμή του μετά την κήρυξη της ανεξαρτησίας του από την Πορτογαλία (1975). Το 1990, όταν αγωνίστηκε στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου για πρώτη φορά, βρισκόταν στην 182η θέση της παγκόσμιας κατάταξης. Σήμερα βρίσκεται στο Νο 70.

Οι κάτοικοί του θα γιορτάζουν τη 13η Οκτωβρίου για πάντα. Λατρεύουν το ποδόσφαιρο. Κάθε ένα από τα εννέα νησιά έχει το δικό του πρωτάθλημα, και στο τέλος οι 12 καλύτερες ομάδες αγωνίζονται στην εθνική λίγκα. Σε ένα νησάκι πιο μικρό από την Κάσο θα συναντήσει κανείς καμιά δεκαριά συλλόγους που αγωνίζονται να ανέβουν στην Α’ Κατηγορία.

Sportscaster

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News