Η αιφνιδιαστική στρατιωτική επιχείρηση των ΗΠΑ, υπό τον Ντόναλντ Τραμπ, η οποία στόχευσε πυρηνικές εγκαταστάσεις εντός ιρανικού εδάφους, οδήγησε σε βαθύτατο στρατηγικό και πολιτικό εξευτελισμό του Ιράν. Παρά τις απειλές για «αιώνιες συνέπειες», η Τεχεράνη αντέδρασε με τρόπο που χαρακτηρίζεται αδύναμος, συμβολικός και εν τέλει αυτοεξευτελιστικός, υπογραμμίζοντας τα όρια της ισχύος της. Σε άρθρο του στην Telegraph, o ιστορικός Πολ Ντου Κενούα επισημαίνει πως το ιρανικό καθεστώς, του οποίου η νομιμοποίηση βασίζεται στην αντιπαλότητα προς τη Δύση, εκτέθηκε ανεπανόρθωτα τόσο στο εσωτερικό όσο και στο διεθνές πεδίο.

«Παρότι ο ιρανός υπουργός Εξωτερικών, Αμπάς Αραγτσί, υποσχέθηκε αιώνιες συνέπειες, με ανάρτησή του στο X, την Κυριακή 22 Ιουνίου, αντιδρώντας στο πρώτο άμεσο αμερικανικό χτύπημα σε ιρανικό έδαφος από την Ισλαμική Επανάσταση του 1979, τελικά πρόκειται μάλλον για αιώνιο εξευτελισμό», γράφει η Telegraph. Η ανεμική αντίδραση της Τεχεράνης στα αμερικανικά χτυπήματα αποκάλυψε όχι μόνο τα όρια της ισχύος της, αλλά και την αμηχανία ενός καθεστώτος που έχει θεμελιώσει την πολιτική του νομιμοποίηση στην εχθρότητα προς την Αμερική.

Η αποδοχή εκεχειρίας υπό αμερικανικούς όρους συνιστά μια ταπείνωση που δύσκολα θα ξεπεραστεί.

Ανεξάρτητα από το αν οι πυρηνικές εγκαταστάσεις στο Φόρντο, το Ισφαχάν και το Νατάνζ «καταστράφηκαν ολοσχερώς» –όπως ισχυρίστηκε ο Τραμπ– ή απλώς υπέστησαν «πολύ σοβαρές ζημιές», το πλήγμα στον βασικό πυλώνα της ιρανικής στρατηγικής ασφάλειας και στο εθνικό κύρος της Τεχεράνης είναι βαρύ.

Το Ιράν απάντησε εκτοξεύοντας 14 πυραύλους κατά της αμερικανικής βάσης Αλ Ουντέιντ στο Κατάρ, όλοι εκ των οποίων καταρρίφθηκαν, ενώ οι ΗΠΑ είχαν ειδοποιηθεί εκ των προτέρων. Οπως ανέφερε ο Τραμπ, ήλπιζε πως οι Ιρανοί «το έβγαλαν από το σύστημά τους» (ξέσπασαν) και θα κινηθούν πλέον προς «ειρήνη και αρμονία». Το ίδιο ευχήθηκε και για το Ισραήλ.

Ανακοινώθηκε εκεχειρία, η οποία λίγο αργότερα παραβιάστηκε από ιρανική επίθεση, χωρίς όμως ισραηλινή απάντηση· ο Τραμπ, καθ’ οδόν προς τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, υποστήριξε ότι έπεισε το Ισραήλ να μην απαντήσει: «Ολα τα αεροσκάφη επιστρέφουν, η εκεχειρία ισχύει!», έγραψε.

Το σκηνικό θυμίζει το 2020, μετά τη δολοφονία του Κασέμ Σολεϊμανί, όταν η Ισλαμική Δημοκρατία απείλησε να ανταποδώσει, γράφει η Telegraph, αλλά δεν τόλμησε. Τώρα, η έλλειψη ουσιαστικών επιλογών είναι ακόμη πιο έκδηλη, ενώ οι «σύμμαχοι» του Ιράν, σε Μόσχα και Πεκίνο, δείχνουν διστακτικοί.

Η απειλή για αποχώρηση από τη Συνθήκη Μη Διάδοσης Πυρηνικών Οπλων, ή για αποκλεισμό των Στενών του Ορμούζ, μοιάζουν κενές περιεχομένου: είναι είτε ανούσιες είτε αυτοκαταστροφικές. Ακόμη και οι διεθνείς αγορές δείχνουν αδιάφορες στις απειλές της Τεχεράνης και οι τιμές του πετρελαίου επέστρεψαν ταχύτατα στα προ της κρίσης επίπεδα.

Οι επικριτές του Τραμπ ίσως επιμείνουν ότι η ενέργειά του ήταν παράνομη, καταλήγει η Telegrpah. Ομως, η στρατηγική του λειτούργησε. Για τους μουλάδες, στον αντίποδα, η ζημιά δεν είναι μόνο στρατιωτική, είναι βαθιά πολιτική και ψυχολογική. «Δεν έχουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουν τις ΗΠΑ και τώρα το βλέπουν όλοι».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News