Η είδηση του θανάτου του Χαλκ Χόγκαν, 18 μέρες πριν κλείσει τα 72 από καρδιακή ανακοπή, «σόκαρε» τους απανταχού λάτρεις της επαγγελματικής πάλης. Ηταν εκείνος που μετέτρεψε το wrestling, το οποίο πριν από την εμφάνισή του στα ρινγκ απευθυνόταν σε ένα πολύ περιορισμένο κοινό, σε mainstream αθλητικό θέαμα, ιδίως στις ΗΠΑ. Στα μάτια των φανατικών οπαδών του ήταν ο άνθρωπος που όλα τα μπορούσε. Που δεν θα πέθαινε, ποτέ.

Το παιδικό του όνειρο ήταν, να κάνει σπουδαία καριέρα στο μπέιζμπολ. Είχε εξαιρετικό ταλέντο, αλλά ένας σοβαρός τραυματισμός του έκοψε τον δρόμο. Στράφηκε για λίγο στη μουσική, όμως ζητούσε περισσότερη αδρεναλίνη. Η σωματική του διάπλαση τον οδήγησε στα μαχητικά σπορ. Οταν κατάλαβε ότι η πάλη του ταίριαζε -και του άρεσε- πολύ, παράτησε το κολλέγιο και ξημεροβραδιαζόταν στο γυμναστήριο των αδελφών Μπρίσκο. Αυτοί τον έπεισαν ότι έπρεπε να ασχοληθεί επαγγελματικά με το άθλημα.

Στην αρχή πάλευε σε τοπικό επίπεδο. Ωσπου το 1979, σε ηλικία 26 ετών, τον ανακάλυψε ο Βινς ΜακΜάχον, ιδρυτής της World Wrestling Federation (WWF) που αργότερα μετονομάστηκε σε World Wrestling Entertainment (WWE), για να τονίσει τον ψυχαγωγικό χαρακτήρα του σπορ. Επρόκειτο, στην ουσία, για μια εταιρεία που διοργάνωνε και εκμεταλλευόταν εμπορικά αγώνες – σόου ανελέητου «ξύλου».

Ο ΜακΜάχον είχε βρει τον ιδανικό πρωταγωνιστή, τον άνθρωπο που θα έκανε το wrestling οικογενειακή ψυχαγωγία για μικρούς και μεγάλους, και θα εκτόξευε τη δημοφιλία του στα ύψη. Του έδωσε το όνομα «Χαλκ» λόγω της ομοιότητάς του με τον χάρτινο ήρωα της Marvel, «The Incredible Hulk». Και το επώνυμο «Χόγκαν», ώστε να ακούγεται σαν ιρλανδικό. Βεβαίως, ο Tέρενς Τζιν Μπολέα (αυτό ήταν το πραγματικό του ονοματεπώνυμο), γιος ενός εργοδηγού και μιας δασκάλας χορού, δεν ήταν Ιρλανδός. Είχε ρίζες στην Ιταλία, τον Παναμά και τη Σκωτία.

Το 1980 ο Τέρι, που έγινε Χαλκ, κέρδισε τον πρώτο του αγώνα με αντίπαλο τον Andre the Giant (Ανδρέας ο Γίγαντας). Σχεδόν αμέσως άρχισε να αποκτά φανατικούς οπαδούς. Η λατρεία τους για το ίνδαλμά τους έλαβε διαστάσεις φρενίτιδας, που ονομάστηκε «Hulkamania». Με το τεράστιο κορμί του (ύψος πάνω από δύο μέτρα και βάρος 140 κιλά), το επικό μουστάκι και την μπαντάνα στο κεφάλι, ο Χαλκ έγινε μια από τις πιο χαρακτηριστικές φιγούρες των σπορ – τον αναγνώριζαν ακόμη και όσοι δεν είχαν παρακολουθήσει ποτέ αγώνα επαγγελματικής πάλης. Αλλά δεν έγινε φίρμα μόνο εξαιτίας του όγκου και της εκκεντρικής του εμφάνισης.

Μαγνήτιζε το κοινό του με τις θεατρικές του κινήσεις στο ρινγκ, την εκρηκτικότητα και το επιδεικτικό του στιλ. Περισσότερο από καλός παλαιστής, ήταν ένας καλλιτέχνης της υπερβολής. Είχε… μεγάλο στόμα για να προσβάλλει τον αντίπαλό του, όπως απαιτεί κάθε επιτυχημένος αγώνας wrestling, μελετούσε σωστά τις κινήσεις του μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, και διέθετε υποκριτικό ταλέντο που θα ζήλευε ο καλύτερος ηθοποιός. Είχε και φοβερή αντοχή. Διότι ναι, οι αγώνες είναι «σικέ», αλλά ο πόνος είναι αληθινός.

Στο wrestling, ο ένας παλαιστής παίζει τον καλό και ο άλλος, τον κακό. Ο Χαλκ ήταν ο «αγαθός γίγαντας» που μπορούσε να δείρει τον οποιοδήποτε. Γιατί όχι, και τους εχθρούς της Αμερικής. Ή, ακόμη, τους εξωγήινους. Στους μεγάλους «πούλησε» πατριωτισμό. Στους μικρούς, έναν ήρωα που όλοι θα ήθελαν για φίλο. Η μπίζνα έγινε ακόμη πιο προσοδοφόρος όταν ο υπεράνθρωπος εμφανίστηκε στη μεγάλη οθόνη.

Το επιβλητικό του παρουσιαστικό και η απήχηση που είχε σε ένα σημαντικό κομμάτι του κοινού, ώθησαν τον Σιλβέστερ Σταλόνε να του προσφέρει έναν ρόλο στην ταινία του 1982 «Ρόκι Νο3: Ο Θρίαμβος», όπου υποδύθηκε τον εμβληματικό χαρακτήρα Thunderlips. Αργότερα συμμετείχε και σε άλλες κινηματογραφικές παραγωγές. Ηταν τόσο δημοφιλής, ώστε πρωταγωνίστησε και σε αρκετά διαφημιστικά σποτ των ‘80s.

Το 1984 κέρδισε τον πρώτο του τίτλο στο πρωτάθλημα του WWF, κατατροπώνοντας τον Iron Sheik (Σιδερένιος Σεΐχης). Ηταν η χρονιά που άρχισε να τον… ερωτεύεται η TV, και να μεταδίδει απευθείας τους πιο σημαντικούς του αγώνες. Του είχε ιδιαίτερη αδυναμία ο Τεντ Τέρνερ, ιδρυτής του CNN, ο οποίος διοργάνωνε το World Championship Wrestling (WCW) – ο Χαλκ το κατέκτησε έξι φορές.

Η αναμέτρησή του με τον Ultimate Warrior, την Πρωταπριλιά του 1990, έκανε πάταγο. Σχεδόν 70.000 άνθρωποι στριμώχτηκαν στο «Στάρντομ» του Τορόντο για να την απολαύσουν, ενώ εκατομμύρια τηλεθεατές την παρακολούθησαν από τις οθόνες τους με pay-per-view συνδρομή. Ηταν «η μητέρα των μαχών» στην επαγγελματική πάλη, επειδή ο Ultimate Warrior (πέθανε το 2014) ήταν «καλός» κι εκείνος, όπως ο Χαλκ. Γονείς και παιδιά, δεν ήξεραν ποιον έπρεπε να υποστηρίξουν. Ο Χαλκ ηττήθηκε, αλλά δεν έχει σημασία. Επαιξαν και οι δύο καταπληκτικά τους ρόλους τους.

Στις αρχές των ‘90s η καριέρα του πήρε την κάτω βόλτα, όταν παραδέχθηκε ότι έκανε χρήση αναβολικών ουσιών. Οπως είπε στο δικαστήριο, τις προμηθευόταν από τον ΜακΜάχον, τον άνθρωπο που τον ανέδειξε. Επέστρεψε δριμύτερος το 1996, αυτή τη φορά ως «κακός», με το όνομα Χόλιγουντ Χαλκ Χόγκαν. Ανέκτησε τη δημοφιλία του και άρχισε μια νέα καριέρα, στην τηλεόραση. Το καλτ ριάλιτι «Hogan Knows Best», το οποίο παρουσίαζε (2005-2007) μαζί με την πρώτη του σύζυγο, Λίντα, και τα δύο τους παιδιά, Νικ και Μπρουκ, έκανε θραύση σε τηλεθέαση.

Τα σκάνδαλα δεν έλειψαν από τη ζωή του. Ενα sex-tape που κυκλοφόρησε το 2012, δύο χρόνια μετά τον δεύτερο γάμο του, τον έδειχνε σε ερωτικές περιπτύξεις με τη σύζυγο γνωστού ραδιοφωνικού παραγωγού. Κατηγορήθηκε, επίσης, για ρατσιστικά και ομοφοβικά σχόλια, με αποτέλεσμα το WWF και οι χορηγοί του να διακόψουν τη συνεργασία τους μαζί του. «Σας ζητώ να με συγχωρήσετε», είχε πει δακρυσμένος στην εκπομπή του ABC, Good Morning America. «Είμαι καλός άνθρωπος».

Λίγες μέρες πριν αφήσει την τελευταία του πνοή, το πρωί της Πέμπτης στο σπίτι του στη Φλόριντα, είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση στον αυχένα – μια από τις πολλές που χρειάστηκε να κάνει εξαιτίας των τραυματισμών του στο ρινγκ. Ο ίδιος είχε δηλώσει σε συνέντευξή του ότι υπέφερε από πόνους σε όλο του το κορμί. Διόλου παράξενο, για όποιον τον είχε δει έστω μια φορά να παλεύει.

Ηταν πρωταθλητής, performer, ηθοποιός, τηλεοπτικός αστέρας και influencer (φανατικός υποστηρικτής του Ντόναλντ Τραμπ). Μια πολύπλευρη περσόνα, που άλλαξε το status της επαγγελματικής πάλης. Ισως, η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα από τα λιγότερο δημοφιλή σπορ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News