O αγώνας είναι άλλο ένα δείγμα του σκανδιναβικού μοντέλου. Διαφορετικός, δημοκρατικός, εύκολα προσβάσιμος. Ως γνωστόν, folk σημαίνει λαός και race σημαίνει κούρσα. Οι αγώνες αυτοί πρωτοήρθαν στη Σουηδία τον χειμώνα του 1981. Από πού αλλού; Από τη γειτονική Φινλανδία. Ξέρετε, τη χώρα των οδηγών με τα επίθετα που συνήθως τελειώνουν σε «νεν» – Κάνκουνεν, Βάτανεν, Σάλονεν, Τοϊβόνεν και ουκ εστί τέλος των μεγάλων οδηγών του σπορ.

Τον χειμώνα του ’81, ε; Οχι και πολύ παλιά, θα πεί κανείς. Προσέξτε, όμως, τη συνέχεια. Μέχρι το τέλος της χρονιάς είχαν διεξαχθεί 62 αγώνες και μέσα στους πρώτους έξι μήνες και μέχρι να πεις τη λέξη «τάρανδος» είχαν εκδοθεί συνολικά 3.837 άδειες συμμετοχής σε αγώνες. Καθόλου άσχημα!

Σήμερα γίνονται περίπου 500-600 τέτοιοι αγώνες τον χρόνο στη χώρα. «Ωραία», θα πει κάποιος, «άλλος ένας αγώνας αυτοκινήτων. Πού είναι το παράξενο και το ενδιαφέρον;» Ε, όλο το ζουμί της υπόθεσης σε αυτούς τους αγώνες είναι ότι μπορεί να συμμετέχει ο καθένας, ο λαός που λέγαμε, με πολύ μικρό συνολικό κόστος. Ας πούμε, 700 ευρώ μαζί με το αυτοκίνητο. Είναι καλά;

Tα αυτοκίνητα

Του παππού σου. Του γείτονά σου. Οποιοδήποτε αυτοκίνητο που έχει βρεθεί σε κυκλοφορία στη χώρα, αδήλωτο πλέον και χωρίς πινακίδες, ανεξαρτήτως κατάστασης. Οχι τούρμπο, όχι 4×4. Ξεβιδώνεις ό,τι δεν χρειάζεται (τα πάντα δηλαδή), βάζεις κλωβό ασφαλείας και είσαι έτοιμος. Τι δεν ξηλώνεις; Σασί, αμάξωμα, ρόδες, κιβώτιο, κινητήρα, τιμόνι, κάθισμα, ζώνη. Α, προσθέτεις και λίγη βενζίνη. Παλιά Volvo, Saab, «σκαραβαίοι», Opel και ό,τι άλλο βρει ο καθένας.

Η πίστα

Χώμα, άσφαλτος, πάγος, χαλίκι ή και συνδυασμός όλων αυτών. Μικρές περιφραγμένες πίστες των 600-800 μέτρων. Ειδικά σχεδιασμένες έτσι ώστε η ταχύτητα των αυτοκινήτων να μην ξεπερνά το ανώτατο όριο των 80 χλμ./ώρα.

Οι οδηγοί

Από 18 ετών και άνω. Εχει και junior κατηγορία, από 15 ετών. Ολόσωμη στολή αγωνιστική, στήριξη λαιμού, γάντια, παπούτσια, κράνος. Η ασφάλεια πάνω απ’ όλα. Μην ξεχνάς, στη Σουηδία βρίσκεσαι.

Ο αγώνας

Τα αυτοκίνητα στήνονται στη γραμμή εκκίνησης ανά πέντε ή έξι. Οι πρώτοι περνούν στον επόμενο γύρο. Κατηγορίες junior, senior, γυναικών και παλαιμάχων. Μετά το τέλος του αγώνα όλα τα αυτοκίνητα που συμμετείχαν είναι διαθέσιμα προς πώληση. Ναι, καλά διαβάσατε. Μπορεί ο καθένας από όσους παρευρίσκονται εκεί, ακόμα και ως θεατής, να δώσει προσφορά για να αγοράσει όποιο αυτοκίνητο του άρεσε. Η τιμή είναι προκαθορισμένη και συνήθως είναι 6.500 κορώνες, δηλαδή περίπου 590 ευρώ με σημερινή ισοτιμία.

Αν υπάρξουν πολλοί μνηστήρες για ένα αυτοκίνητο, γίνεται κλήρωση. Ο ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα να ξεβιδώσει και να κρατήσει μόνο το κάθισμα και το τιμόνι, αρκεί να έχει μαζί του άλλο ένα παλιό τιμόνι για να το αλλάξει.

Το υπόλοιπο αυτοκίνητο θα παραδοθεί στον νέο του ιδιοκτήτη. Ετσι, το κόστος παραμένει σταθερά χαμηλό. Ποιος θα επένδυε τα χρήματά του σε ένα αυτοκίνητο που μετά ίσως πουληθεί για μόλις 700 ευρώ; Φουλ γκάζι στην εκκίνηση και όποιος πρόλαβε την πρώτη στροφή. Πέφτουν όλοι μαζί στα φρένα, πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον. Ε, και τι έγινε; Οι λαμαρινοδουλειές γίνονται πάντα με το σφυρί. Οσο πιο τσαλακωμένο το αυτοκίνητο, τόσο το καλύτερο. Αυτό που εσύ θεωρείς τέρας αυτοί το λένε κουκλί.

Φυσικά, η μπουλντόζα με τις δαγκάνες είναι απαραίτητο αξεσουάρ στην πίστα για να μαζέψει όποιο αυτοκίνητο παραδώσει πνεύμα εν ώρα καθήκοντος. Το όλο σκηνικό θυμίζει γιορτή. Καντίνες με καφέ και hot-dog (τα γνωστά κόρφ στα σουηδικά). Ολόκληρες οικογένειες, γυναίκες, παιδιά, παππούδες και στις δύο πλευρές, αγωνιζομένων και θεατών. Πλήρης οργάνωση σε όλους τους τομείς και κυρίως στην ασφάλεια, και φύγαμε!  Folkrace. Δώστε γκάζι στον λαό.

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News