Την περασμένη Τρίτη η γερμανική εφημερίδα Welt δημοσίευσε ένα μακροσκελές σχόλιο του τακτικού αρθρογράφου της Αχμάντ Μανσούρ σχετικό με τη θρησκευτική βία στη Συρία. Εστιάζοντας στις πρόσφατες συγκρούσεις μεταξύ μαχητών της μειονότητας των Δρούζων και ισλαμιστών, σουνιτών βεδουίνων, ο Μανσούρ έγραψε πως εν μέσω της αδιαφορίας της Δύσης, το Ισραήλ, «η μόνη χώρα στη Μέση Ανατολή» που υπερασπίζεται τις μειονότητες, επέλεξε να παρέμβει.
Βάλλοντας, στη συνέχεια, κατά της Δύσης, συγκεκριμένα κατά της «κοινής γνώμης στις δημοκρατικές χώρες» και των «Δυτικών ΜΜΕ» που επέκριναν την «αλληλεγγύη» του Ισραήλ ως «αντίθετη στο διεθνές δίκαιο», υποστήριξε ότι «ο ισραηλινός στρατός έκανε αυτό που η Δύση έπρεπε να είχε κάνει εδώ και πολύ καιρό».
Κατά τον Μανσούρ, αυτή η αντίδραση αποτελεί παράδειγμα αυτού που ίδιος αποκαλεί «γενικό κλίμα αντι-ισραηλινού εκτροχιασμού» και σε αυτό το πλαίσιο επέκρινε και τη Σόφι φον ντερ Ταν, ανταποκρίτρια του ARD (του κύριου δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα της Γερμανίας) στη Μέση Ανατολή, επειδή κοινοποίησε στο Instagram μια φωτογραφία από τη Γάζα με τη λεζάντα: «Ποτέ ξανά. Είμαι μελετήτρια των γενοκτονιών. Οταν βλέπω μία την αναγνωρίζω».
«Η φωτογραφία δείχνει τα ερείπια της Γάζας και αποτελεί μια σιωπηλή κατηγορία κατά του Ισραήλ. Το σύνθημα “ποτέ ξανά”, πυρήνας μηνύματος μετά το Αουσβιτς, μετατρέπεται στην προκειμένη σε όπλο κατά του Κράτους των επιζώντων. Σοκαρισμένος ο ισραηλινός πρέσβης διαμαρτυρήθηκε […] αλλά αυτός επικρίθηκε, τελικά, όχι η ανταποκρίτρια. Τι αντιστροφή ρόλων», σχολίασε ο αρθρογράφος της Welt.
Σε κείμενό της η Ελενα Τεμπάνο της Corriere della Sera σημειώνει πως σε υποσημείωση στο δημοσίευμα της Welt αναφέρεται ότι ο Αμχάντ Μανσούρ είναι ένας ισραηλινογερμανός ψυχολόγος και συγγραφέας αραβοπαλαιστινιακής καταγωγής, γνωστός για τη δράση του κατά του αντισημιτισμού και του εξτρεμισμού. Ωστόσο στο άρθρο του δεν ανέφερε το παραμικρό για την πρόσφατη κοινή δήλωση της ΕΕ και 28 Δυτικών χωρών κατά της σφαγής στη Γάζα, ούτε για το γεγονός ότι οι βομβαρδισμοί του Ισραήλ στη Συρία για την υπεράσπιση των Δρούζων εντάσσονται στο πλαίσιο της επιθετικής δράσης του εβραϊκού κράτους κατά άλλων χωρών στη Μέση Ανατολή.
Την περασμένη Τρίτη, επίσης, όπως μας πληροφορεί η ιταλίδα δημοσιογράφος, δημοσιεύθηκε στη Süddeutsche Zeitung ένα άρθρο (στον αντίποδα του σχολίου του Μανσούρ) με τον τίτλο «Ο Νετανιάχου είναι ένας λαϊκιστής. Και η Γερμανία θα έπρεπε να τον αντιμετωπίζει ως τέτοιο». Η Κριστιάνα Λούντβιχ, ανταποκρίτρια της γερμανικής εφημερίδας στο Ισραήλ, επικρίνει την αυταρχική στροφή της κυβέρνησης Νετανιάχου, υποστηρίζοντας ότι η πολεμική στρατηγική του αποσκοπεί στο να παραμείνει στην εξουσία.
«Οπως ορίζεται στο εγχειρίδιο των λαϊκιστών, το Ισραήλ, το οποίο υποτίθετο ότι ήταν η λαμπρή δημοκρατία της Μέσης Ανατολής, μεταμορφώνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα σε ένα σύστημα ειδικά σχεδιασμένο για τον Νετανιάχου, σε ένα μέρος όπου οι Εβραίοι πρέπει να στέλνουν τους μόλις ενήλικους γιους τους στον στρατό, ώστε στη συνέχεια να συμμετέχουν σε έναν απάνθρωπο πόλεμο από τον οποίο πολλοί από αυτούς επιστρέφουν ακρωτηριασμένοι, έστω και “μόνο” ψυχολογικά. Γιατί όποιος αρνείται στους άλλους την ανθρωπιά τους, χάνει και τη δική του», έγραψε η γερμανίδα ανταποκρίτρια.
«Η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση, η οποία ορθώς ενδιαφέρεται για την ευημερία του κράτους του Ισραήλ και του εβραϊκού πληθυσμού, εκφράζει περιστασιακά ανησυχία για τις ενέργειες του Νετανιάχου στη Γάζα και για την εσωτερική πολιτική του. Στην ουσία, ωστόσο, αποφεύγει να λάβει συγκεκριμένα μέτρα και, όπως έκανε πρόσφατα, απέχει ακόμη και από διεθνείς πρωτοβουλίες κατά του πολέμου στη Γάζα. Αυτή η επιφυλακτική στάση αποτελεί μια κακώς εννοούμενη μορφή υποστήριξης», πρόσθεσε, εξηγώντας πως όσοι υποστηρίζουν το Ισραήλ και ενδιαφέρονται για την προστασία των Εβραίων θα πρέπει να πάρουν θέση ενάντια στις πολιτικές της κυβέρνησης Νετανιάχου:
«Ακριβώς επειδή η ισραηλινή κυβέρνηση θέτει τόσο ξεκάθαρα τα δικά της συμφέροντα και αυτά των εξτρεμιστών εποίκων πάνω από τα συμφέροντα όλων των πολιτών, ακριβώς επειδή με πρωτοφανή βιαιότητα σε αυτόν τον πόλεμο βαθαίνει το μίσος και τον φόβο μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων […] ακριβώς για αυτόν τον λόγο οι γερμανοί πολιτικοί θα πρέπει να σταθούν στο πλευρό των δημοκρατικών πολιτών του Ισραήλ, καθώς και αυτοί βρίσκονται στο έλεος τούτης της ακραίας συμπεριφοράς της κυβέρνησης. Ωστε το Ισραήλ να συνεχίσει να είναι ένας τόπος στον οποίο θα μπορούν να ζουν όλοι οι εβραίοι στο μέλλον, ώστε να συνεχίσει να υπάρχει μια ευκαιρία για ειρήνη».
«Τα διαμετρικά αντίθετα σχόλια των δύο εφημερίδων καταδεικνύουν ξεκάθαρα το γερμανικό παράδοξο σχετικά με το Ισραήλ και τις πολιτικές του», σχολιάζει από την πλευρά της η Ελενα Τεμπάνο. «Για τη δημοκρατική Γερμανία, η οποία αναδύθηκε από την ήττα του ναζισμού και αναπτύχθηκε μέσω της αποδοχής της ευθύνης για το Ολοκαύτωμα, η υπεράσπιση του Ισραήλ αποτελεί βασική αρχή, “κρατικό συμφέρον”, όπως το έθεσε η πρώην καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ. Αλλά για τα παραδοσιακά κόμματα της Γερμανίας και τις μεγάλες εφημερίδες η υπεράσπιση του Ισραήλ έχει μετατρέψει σε ταμπού κάθε κριτική προς το εβραϊκό κράτος. Και πρόκειται για ένα επικίνδυνο ταμπού καθώς θα μπορούσε να κάνει τους Παλαιστίνιους να πληρώσουν για τις ιστορικές αμαρτίες της Γερμανίας», προσθέτει η ιταλίδα δημοσιογράφος.
Παραμένοντας πιστή στη γραμμή της, η γερμανική κυβέρνηση δεν υπέγραψε την κοινή δήλωση που εξέδωσαν η ΕΕ και 28 Δυτικές χώρες, περιλαμβανομένων της Βρετανίας και της Γαλλίας, καλώντας το Ισραήλ να τερματίσει αμέσως τον πόλεμο και τη σφαγή ανυπεράσπιστων αμάχων στη Λωρίδα της Γάζας. Φαίνεται, όμως, πως οι ακραίες πολιτικές της κυβέρνησης Νετανιάχου –με τη συνεχιζόμενη ανθρωπιστική τραγωδία, τις υποψίες για εγκλήματα πολέμου και τις συνεχιζόμενες επιθέσεις– τείνουν να καταρρίψουν αυτό το ταμπού και στη γερμανική κοινωνία. Ετσι, ακόμη και μέλη της νέας γερμανικής κυβέρνησης ζητούν από τον καγκελάριο Φρίντριχ Μερτς να υιοθετήσει μια πιο αυστηρή στάση απέναντι στο Ισραήλ.
«Τα αιτήματα που περιέχονται στην επιστολή των 29 εταίρων προς την ισραηλινή κυβέρνηση μου φαίνονται κατανοητά. Θα ήθελα η Γερμανία να συνυπέγραφε το μήνυμα που έστειλαν οι 29 εταίροι», ανέφερε η Ριμ Αλαμπάλι Ράντοβαν, η Σοσιαλδημοκράτισσα (SPD) υπουργός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης. Εκπρόσωπος της καγκελαρίας ανέφερε στο Reuters ότι η Γερμανία επικρίνει το Ισραήλ όσο και οι άλλες χώρες, ενώ ο ίδιος ο καγκελάριος ανέφερε τις προηγούμενες ημέρες ότι είπε στον Μπενιαμίν Νετανιάχου «πολύ σαφώς και ρητώς ότι δεν συμμεριζόμαστε την πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης για τη Γάζα».
«Πάνω απ’ όλα βλέπουμε τα δεινά του άμαχου πληθυσμού εκεί. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να επαναλάβω την έκκλησή μου για ουσιαστική παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στον άμαχο πληθυσμό στη Λωρίδα της Γάζας. Ο τρόπος με τον οποίο ο ισραηλινός στρατός επιχειρεί στην περιοχή είναι απαράδεκτος», πρόσθεσε ο Μερτς.
Και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφαν Κορνίλιους δήλωσε ότι, αν και η Γερμανία δεν υπέγραψε την κοινή δήλωση, ο Μερτς και ο υπουργός Εξωτερικών του «εξέφρασαν εξαιρετικά επικριτικές απόψεις για τις ενέργειες του Ισραήλ στη Λωρίδα της Γάζας και, όσον αφορά την ουσία και το νόημα, επισήμαναν το ίδιο πράγμα».
Ωστόσο η Γερμανία ήταν αυτή που αντιτάχθηκε κυρίως στην πρόταση της Ισπανίας και της Ιρλανδίας περί αναστολής εμπορικών συμφωνιών μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ενωσης και του Ισραήλ. Και επί μήνες, παρά τη συνεχιζόμενη σφαγή, το Βερολίνο απέφευγε να επικρίνει το Τελ Αβίβ, ενώ ο Φρίντριχ Μερτς είναι επίσης ένας από τους ελάχιστους ευρωπαίους ηγέτες που έχει προσφερθεί δημοσίως να υποδεχτεί τον ισραηλινό πρωθυπουργό στη Γερμανία χωρίς να διατρέχει κίνδυνο να συλληφθεί βάσει του εντάλματος σύλληψης για εγκλήματα πολέμου που εκδόθηκε από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης.
Πλέον, όμως, οι επικριτές της στάσης του Μερτς υποστηρίζουν ολοένα πιο ανοιχτά ότι η κληρονομιά του Ολοκαυτώματος δεν μπορεί να συνεχίσει να αποτελεί δικαιολογία, ώστε να αγνοούνται τα όποια ισραηλινά εγκλήματα, και πως το «ποτέ ξανά» της Γερμανίας για τις γενοκτονίες θα πρέπει να ισχύει και για τη Γάζα.
