Κοράκι του Περ Λασέζ με το σύνδρομο της …στρουθοκαμήλου γράφει στο Instagram ο Γκαλό
Ο Γκαλό λέει ότι τον πλησίασαν αρκετοί εκδότες για να γράψει το βιβλίο του μετά την επιτυχία του λογαριασμού του στο Instagram με φωτογραφίες της χλωρίδας και της πανίδας ανάμεσα στους 70.000 τάφους, τα μαυσωλεία και τις αγριοκαστανιές, που φύονται στα 430 στρέμματα, που καλύπτει το νεκροταφείο. Εδώ και μια δεκαετία, που έχει απαγορευτεί η χρήση φυτοφαρμάκων στα νεκροταφεία, ευδοκιμεί η άγρια ζωή φέρνοντας αλεπούδες, άγριες γάτες και νυφίτσες καθώς και παπαγάλους, κουκουβάγιες, δρυοκολάπτες και κοράκια.
Πίσω στον Οσκαρ Ουάιλντ, ο τάφος του είναι από τους αγαπημένους του Γκαλό. Ο διάσημος ιρλανδός ποιητής και μυθιστοριογράφος που έχει γίνει γνωστός για το «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι» -το μοναδικό μυθιστόρημά του- αρρώστησε από μηνιγγίτιδα και απεβίωσε στις 30 Νοεμβρίου 1900, στο Παρίσι. Αρχικά κηδεύτηκε στο κοιμητήριο Μπανιό, έξω από το Παρίσι και μεταφέρθηκε στο Περ Λασέζ εννέα χρόνια αργότερα.
Το μνήμα του σχεδιάστηκε από τον αμερικανοβρετανό γλύπτη Τζέικομπ Επσταϊν (Jacob Epstein, 1880 – 1959), κατόπιν ανάθεσης από τον εραστή του, Ρόμπερτ Ρος, ο οποίος ζήτησε να δημιουργηθεί στο μνήμα ένας χώρος για να τοποθετηθούν οι στάχτες του μετά τον θάνατό του, όπως κι έγινε, το 1950. Ο μοντερνιστικός άγγελος που υψώνεται πάνω από τον τάφο, έχει επιρροές από την αιγυπτιακή και την ινδική τέχνη.
Κατά την αποκάλυψη του μνημείου, τον Αύγουστο του 1914, μια χάλκινη πλάκα τοποθετήθηκε στρατηγικά έτσι ώστε να καλύπτει τους όρχεις, το μέγεθος των οποίων θεωρήθηκε ασυνήθιστο, αν όχι άσεμνο· αυτή η σεμνοτυφία, ωστόσο, προκάλεσε την οργή του Επστάιν, που αρνήθηκε να παραστεί στην τελετή.
Εχοντας σκανδαλίσει τα παριζιάνικα ήθη εξαιτίας της γύμνιας του, το έργο του Επσταϊν έπεσε, τελικά, θύμα βανδαλισμού το 1961· αφαιρέθηκαν τα γεννητικά όργανα του αγγέλου και μέχρι και σήμερα, δεν έχουν εντοπιστεί. Ο Γκαλό επιμένει ότι δεν έχει ιδέα πού μπορεί να βρίσκονται. Ωστόσο, η ιστορία τους αρνείται να πεθάνει… Δημοσιογράφοι ή όσοι ενδιαφέρονται για το Περ-Λασέζ ρωτούν συνεχώς τον διευθυντή του διάσημου παριζιάνικου κοιμητηρίου, «και κάθε φορά απαντώ, όχι, δεν έχω αυτούς τους πολύτιμους όρχεις από μάρμαρο στο γραφείο μου», ξεκαθαρίζει.
