Επί αιώνες η Αν Χάθαγουεϊ παρουσιαζόταν ως η γυναίκα που ο Γουίλιαμ Σαίξπηρ παντρεύτηκε απρόθυμα (το 1582), μόνο και μόνο επειδή την είχε καταστήσει έγκυο, ενώ πολύ σύντομα την εγκατέλειψε στο Στράτφορντ-Απόν-Εϊβον, πηγαίνοντας στο Λονδίνο για να μεγαλουργήσει αλλά και για να ερωτοτροπεί ασύστολα.

Τόσο δυστυχισμένος υποτίθετο πως ήταν ο έγγαμος βίος τους, που ο κορυφαίος δραματουργός στη διαθήκη του δεν άφησε σχεδόν τίποτα στη σύζυγό του, πέρα από το… «δεύτερο καλύτερο κρεβάτι» του. Ωστόσο η προσεκτική ανάλυση ενός αποσπάσματος μιας επιστολής του 17ου αιώνα υποδεικνύει πως οι δυο τους πιθανώς να έζησαν μαζί στο κεντρικό Λονδίνο για αρκετά χρόνια, συγκεκριμένα από το 1600 έως το 1610, όπως διαβάζουμε στο BBC.

Η επιστολή, ή μάλλον το απόσπασμά της, διατηρήθηκε τυχαία στο δέσιμο ενός βιβλίου του 1608 που φυλάσσεται στη βιβλιοθήκη του καθεδρικού ναού του Χέρεφορντ στη δυτική Αγγλία. Αν και εντοπίστηκε το 1978, το απόσπασμα είχε περάσει απαρατήρητο επειδή κανένας δεν μπορούσε (ή δεν προσπάθησε αρκετά) να ταυτοποιήσει τα στοιχεία των ατόμων που αναφέρονται στο εν λόγω κιτρινισμένο κομμάτι χαρτί.

Αλλά τώρα ένας από τους κορυφαίους ειδικούς στον «Βάρδο του Εϊβον», ο Μάθιου Στεγκλ, καθηγητής στο τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, αφού το μελέτησε με περίσσια προσοχή και έκανε και τις απαραίτητες έρευνες, υποστηρίζει πως «στην πραγματικότητα είναι μια ιστορία για τον γάμο των Σαίξπηρ, καθώς και για τις επαφές του Σαίξπηρ στο Λονδίνο».

Οσον αφορά τα ευρήματα του βρετανού μελετητή, καταρχάς παραλήπτρια της επιστολής ήταν μια «καλή κυρία Σαίξπηρ», η οποία διέμενε με τον σύζυγό της στην οδό Τρίνιτι Λέιν, γνωστή σήμερα ως Λιτλ Τρίνιτι Λέιν, όχι μακριά από δύο θέατρα όπου ο Σαίξπηρ ανέβαζε έργα του στη σημερινή γειτονιά του Σόρντιτς. Επιπλέον, από τα τέσσερα ζευγάρια ονόματι Σαίξπηρ που είναι γνωστό ότι ζούσαν στο Λονδίνο εκείνη την περίοδο, μόνο ο Γουίλιαμ και η Αν είναι πιθανό να διέμεναν στην εν λόγω περιοχή.

Αξιοσημείωτο είναι επίσης το γεγονός πως ο εκδότης του βιβλίου στο οποίο εντοπίστηκε η επιστολή (μια ανάλυση βιβλικών κειμένων του γερμανού θεολόγου Γιοχάνες Πισκάτορ) ήταν ο Ρίτσαρντ Φιλντ, ο οποίος όχι μόνο καταγόταν επίσης από το Στράτφορντ-Απόν-Εϊβον, αλλά είχε υπάρξει και γείτονας του Σαίξπηρ, καθώς και ο πρώτος του εκδότης – που σημαίνει ότι γνώριζε πολύ καλά τον δραματουργό και την οικογένειά του.

Οσο για το περιεχόμενο της επιστολής, υποστηρίζεται ότι ο Σαίξπηρ παρακρατεί χρήματα που προορίζονταν για ένα ορφανό από πατέρα αγόρι ονόματι Τζον Μπατς, ενώ από την «κυρία Σαίξπηρ» ζητείται «να ξεχρεώσετε εσείς το χρέος του συζύγου σας». Από τα συμφραζόμενα διαπιστώνεται πως ο Τζον Μπατς ήταν ένας νεαρός μαθητευόμενος σε κάποιο εργαστήριο.

Ψάχνοντας σε διάφορα αρχεία της περιόδου 1580-1650 ο Μάθιου Στεγκλ κατάφερε να βρει έναν Τζον Μπατς, ο οποίος όχι μόνο ήταν μαθητευόμενος και ορφανός από πατέρα, αλλά ζούσε και πέριξ του Σόρντιτς, όπου ανέβαζε τα έργα του ο Σαίξπηρ και διέμεναν πολλοί ηθοποιοί με τους οποίους συνεργαζόταν.

«Κατά τα τελευταία περίπου 200 χρόνια η επικρατούσα άποψη ήταν ότι η Αν Σαίξπηρ έμεινε στο Στράτφορντ όλη της τη ζωή και ενδεχομένως να μην πήγε ποτέ στο Λονδίνο. Αυτό το έγγραφο, το οποίο αναφέρεται στο ζευγάρι που “κατοικούσε στην οδό Τρίνιτι Λέιν”, υποδηλώνει ότι πέρασε σημαντικό χρόνο με τον σύζυγό της στην πρωτεύουσα» δήλωσε ο βρετανός μελετητής στον Guardian.

«Κυριαρχεί αυτό το αφήγημα, όπως στο “Shakespeare in Love”, σύμφωνα με το οποίο υπάρχει μια σύζυγος στο Στράτφορντ, η οποία αποτελεί τρόπον τινά ένα μακρινό βάρος, ενώ ο Σαίξπηρ έχει όλους αυτούς τους ρομαντικούς δεσμούς στο Λονδίνο» πρόσθεσε o Μάθιου Στεγκλ στο CNN, αναφερόμενος στη βραβευμένη με Οσκαρ ταινία του 1998. Ωστόσο η επιστολή «αλλάζει τα δεδομένα», καθώς υποδηλώνει ότι η Αν Χάθαγουεϊ όχι μόνο δεν ήταν απούσα από τη ζωή του συζύγου της στο Λονδίνο, αλλά συμμετείχε ενεργά στις κοινωνικές και οικονομικές υποθέσεις του.

«Για τους βιογράφους του Σαίξπηρ που προωθούν το αφήγημα του “καταστροφικού γάμου” –στην ουσία για όλους τους βιογράφους του Σαίξπηρ– το έγγραφο του Χέρεφoρντ θα πρέπει να συνιστά ένα φρικτά δύσκολο πρόβλημα» έγραψε ο βρετανός πανεπιστημιακός στην επιθεώρηση της British Shakespeare Association, όπου δημοσιεύθηκε η μελέτη του στις 23 Απριλίου, 461η επέτειο της γέννησης του κορυφαίου δραματουργού.

Μιλώντας στο BBC Radio 4, η Μάγκι Ο’Φάρελ, συγγραφέας του βιβλίου «Hamnet», που αποτελεί μια μυθοπλαστική αφήγηση του γάμου του Γουίλιαμ και της (κατά οκτώ χρόνια μεγαλύτερής του) Αν Χάθαγουεϊ, χαρακτήρισε την ανακάλυψη «συναρπαστική» και «υπέροχη».

«Υπήρξαν πολύ αξιόλογοι μελετητές που υποστήριξαν ότι ήταν άσχημη, ότι ο Σαίξπηρ τη μισούσε, ότι τον παγίδεψε με τον γάμο, ότι ήταν αναλφάβητη και χαζή. Αλλά δεν υπάρχει τίποτα που να αποδεικνύει οτιδήποτε από όλα αυτά και ανέκαθεν με προβλημάτιζε όλη αυτή η δυσφήμιση και η μισογυνία» είπε η συγγραφέας.

«Είναι, λοιπόν, τόσο υπέροχο ότι βρέθηκε αυτό το απόσπασμα μιας επιστολής που ανακαλύφθηκε στο δέσιμο ενός βιβλίου που εκδόθηκε το 1608, και η οποία αποδεικνύει ότι αγαπούσαν ο ένας τον άλλον και κατά πάσα πιθανότητα έζησαν μαζί για κάποιο χρονικό διάστημα στο Λονδίνο».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News