Το ψυχολογικό θρίλερ «Μετά το Κυνήγι» («After the Hunt»), που έκανε πρεμιέρα στο 82ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, νοσταλγεί την τέχνη του διαλόγου, η οποία φαίνεται ότι χάνεται στη σύγχρονη κοινωνία και βάζει επί τάπητος την ακαδημαϊκή εξουσία, το χάσμα των γενεών και την κουλτούρα της ακύρωσης. Στο επίκεντρό της ταινίας υπάρχει ένα περιστατικό #MeToo σε φόντο πανεπιστημιακό, ο τρόπος, όμως, με τον οποίο παρουσιάζεται φαίνεται ότι μπερδεύει το κοινό.

Η παραγωγή είναι του Amazon MGM και η σκηνοθεσία του ιταλοαλγερινού Λούκα Γκουαντανίνο, γνωστού από την τριλογία του «Desire» -«Είμαι ο Ερωτας» (2009) με την Τίλντα Σουίντον, «Κάτω από τον ήλιο» (2015), ριμέικ της «Πισίνας» (1969) του Ζαν Ντερέ, και «Να με φωνάζεις με το όνομά σου» (2017)- αλλά και το περσινό «Queer» (2024) με τον Ντάνιελ Κρεγκ, ενώ το σενάριο -με το οποίο κάνει το ντεμπούτο της στη σεναριογραφία- είναι της αμερικανίδας ηθοποιού Νόρα Γκάρετ.

Στο «Μετά το Κυνήγι», η Τζούλια Ρόμπερτς, η οποία αποθεώθηκε στη Βενετία για την ερμηνεία της, υποδύεται την Αλμα Ιμχοφ, μια χαρισματική καθηγήτρια Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Γέιλ, που ασχολείται με γυναικεία θέματα. Είναι παντρεμένη με τον ψυχίατρο Φρέντερικ Ολσον (Μάικλ Στούλμπαργκ) και βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σημείο στη ζωή και την καριέρα της, καθώς περιμένει (με σχετική αγωνία) την προαγωγή της σε κοσμήτορα. Το ίδιο και ο νεότερος συνάδελφός της Χανκ Γκίμπσον (Αντριου Γκάρφιλντ), ένας τύπος αυθάδης και γυναικάς, με τον οποίο τη συνδέει μια στενή, μάλλον πλατωνική, πλην όμως, επίσης, ανταγωνιστική σχέση.

Οταν η φαινομενικά αγαπημένη της φοιτήτρια Μάγκι Πράις (Αϊο Εντεμπίρι), -μαύρη, queer και ευκατάστατη- κατηγορεί τον Χανκ για βιασμό, πράγμα το οποίο εκείνος αρνείται, το σύμπαν της Ιμχοφ διαταράσσεται, καθώς βρίσκεται ανάμεσα σε δύο αντίθετους ισχυρισμούς.

Ωστόσο, ούτε η εκδοχή της φοιτήτριας για τα γεγονότα ούτε εκείνη του καθηγητή παρουσιάζονται απολύτως αξιόπιστα, η ταινία αμφισβητεί και τις δύο πλευρές, παρατηρεί στο BBC News ο Στίβεν ΜακΙντος, απεσταλμένος του βρετανικού μέσου στη Βενετία.

Στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου, που δόθηκε λίγες ώρες πριν από την επίσημη πρεμιέρα, η Τζούλια Ρόμπερτς αναγνώρισε ότι το «Μετά το Κυνήγι» θα προκαλέσει αντιπαραθέσεις: «Προκαλούμε τους ανθρώπους να το συζητήσουν και να ενθουσιαστούν ή να εξοργιστούν από αυτό, εσείς αποφασίζετε», σχολίασε. Και πρόσθεσε: «Υπάρχουν πολλά παλιά επιχειρήματα που ξαναζωντανεύουν σε αυτή την ταινία με τρόπο που δημιουργεί συζήτηση».

Οταν, δε, της είπαν ότι αρκετές γυναίκες δημοσιογράφοι βγήκαν από την προβολή της ταινίας για τους εκπροσώπους του Τύπου αμφισβητώντας την ηθική αξία της, η αμερικανίδα ηθοποιός σχολίασε: «Ετσι θέλαμε να είναι. Ολοι βγαίνουν με αυτή τη διαφορετική αίσθηση, τα διαφορετικά συναισθήματα, τις διαφορετικές απόψεις. Και συνειδητοποιεί κανείς τι πιστεύει ακράδαντα και ποιες είναι οι πεποιθήσεις του, επειδή τα ανακινούμε όλα αυτά για σας».

Ταινία αμφιλεγόμενη;

Είναι πιθανό ότι το «Μετά το Κυνήγι» θα προκαλέσει παρόμοιο διάλογο όταν κυκλοφορήσει (αναμένεται στα Village cinemas στις 16 Οκτωβρίου και αργότερα φέτος στην πλατφόρμα της Amazon prime) ενώ θα μπορούσε να θεωρηθεί ακόμη και αμφιλεγόμενο εξαιτίας της ασάφειας που περιβάλλει την μαρτυρία της φοιτήτριας, σημειώνει ο βρετανός κινηματογραφικός κριτικός στο BBC.

Η ταινία δεν παίρνει σαφή θέση, παρατήρησε η Ρόμπερτς: «Δεν είναι τόσο ότι κάνουμε μια δήλωση, απλώς μοιραζόμαστε αυτές τις ζωές για αυτή τη στιγμή, και μετά θέλουμε όλοι να φύγουν και να μιλήσουν μεταξύ τους». Και πρόσθεσε: «Αυτό για μένα είναι το πιο συναρπαστικό κομμάτι, επειδή αυτή τη στιγμή η ανθρωπότητα χάνει κατά κάποιον τρόπο την τέχνη της συζήτησης, και αν η δημιουργία αυτής της ταινίας κάνει τα πάντα, κάνει τους πάντες να μιλήσουν μεταξύ τους, αυτό είναι το πιο συναρπαστικό πράγμα που θα μπορούσαμε να πετύχουμε», τόνισε.

Ακόμη, η Αγιο Εντεμπίρι, γνωστή από την κωμική σειρά «The Bear» της Disney+,  θυμήθηκε ότι «υπήρχε πολύ πλούσια πολυπλοκότητα σε όλους χαρακτήρες, και αυτό είναι απλώς το όνειρο». «Οταν σε προκαλεί ο τύπος του χαρακτήρα του καθενός με τον καλύτερο τρόπο, εξελίσσεσαι, και αυτό είναι το είδος της ταινίας που μου αρέσει πραγματικά να βλέπω. Κάτι που σε κάνει να σκέφτεσαι “Πρέπει να γυρίσω πίσω”, επειδή η οπτική γωνία που είχα στην αρχή μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική στο τέλος», δήλωσε.

Σε διαφορετικά σημεία της ταινίας, η Αλμα κλίνει προς διαφορετικές πλευρές, καθώς παίρνει περισσότερες πληροφορίες και από τους δύο, τόσο από την πλευρά της Μάγκι όσο και του Χανκ. Αλλά η ίδια η Ρόμπερτς απέρριψε την υπόθεση ότι η μερική υποστήριξη του χαρακτήρα της στον Χανκ και η αμφισβήτηση της Μάγκι αναβιώνουν ένα καταστροφικό αντιφεμινιστικό αφήγημα, σημειώνει ο ΜάκΙντος στο BBC.

«Δεν νομίζω ότι αναβιώνει απλώς ένα επιχείρημα που λέει ότι οι γυναίκες στρέφονται η μία εναντίον της άλλης ή ότι δεν υποστηρίζουν η μία την άλλη», είπε. «Υπάρχουν πολλά παλιά επιχειρήματα που επαναφέρονται σε αυτή την ταινία με τρόπο που προκαλεί συζήτηση». Αυτός άλλωστε ήταν ο στόχος των δημιουργών της.

Καθώς έρχονται στο φως όλο και περισσότερες πληροφορίες, η Αλμα συνειδητοποιεί ότι στοιχεία της δικής της, προσωπικής ιστορίας μπορεί να έχουν επηρεάσει τον τρόπο με τον οποίο έχουν εξελιχθεί τα πράγματα.

Να σημειωθεί ότι κριτικοί έχουν επαινέσει τη Τζούλια Ρόμπερτς για την ερμηνεία της της Αλμα Ιμχοφ. Σύμφωνα με τον Ρόμπι Κόλιν της Telegraph είναι «η καλύτερη ερμηνεία της εδώ και χρόνια», ενώ ο Κέβιν Μάερ προέβλεψε στους Times τη νίκη της στα Οσκαρ.

Πολλοί κριτικοί, ωστόσο, διαφώνησαν με την ταινία στο σύνολό της. Η Νίκι Μπόαν της Screen Daily δήλωσε ότι η ταινία «βάζει τον εαυτό της πολύ πάνω από οποιαδήποτε πραγματική και πολύτιμη συζήτηση για αυτά τα βαθιά περίπλοκα ζητήματα». Και πρόσθεσε ότι: «Ενώ μπορεί να επιθυμεί να πυροδοτήσει μια συζήτηση, η στάση που κρατάει στο μήνυμά της είναι ανησυχητική».

Ο σκηνοθέτης και η σεναριογράφος της ταινίας «φαίνεται πως είναι πεπεισμένοι ότι όλο αυτό με τα δύσκολα ερωτήματά του και τις υποκειμενικές αλήθειες του είναι πολύ προκλητικό, πολύ καινούργιο», σημείωσε ο Ντέιβιντ Ρούνεϊ του Hollywood Reporter, και πρόσθεσε: «Αλλά ειλικρινά είναι πολύ πριν από πέντε χρόνια, γεγονός που την καθιστά ακόμα πιο κουραστική», έγραψε ο αμερικανός κριτικός βρίσκοντας τη θέση της ταινίας ξεπερασμένη.

Ο Ράιαν Λαταντσίνο του IndieWire σχολίασε ότι ενώ ο Γκουαντανίνο είναι «ένας από τους καλύτερους σκηνοθέτες που έχουμε», η ταινία «τελικά δεν πάει αρκετά κόντρα στο ρεύμα», προσθέτοντας: «Αγωνίζεται για ηθική αμφισημία, αλλά με έναν εκπληκτικό τρόπο καταλήγει να είναι ηθικά αυστηρή».

Ο Αντριου Γκάρφιλντ -ο οποίος έγινε γνωστός πρωταγωνιστώντας στις ταινίες «The Social Network» (2010) και «The Amazing Spider-Man» (2012, 2014 και 2021) και έχει προταθεί για Οσκαρ Α’ ανδρικού ρόλου για την ερμηνεία του στον «Αντιρρησία Συνείδησης» («Hacksaw Ridge», 2016) και στο «Tick Tick Boom!» (2021)- δήλωσε ότι υπήρχε κάτι εγγενώς ανθρώπινο στην ελαττωματική φύση των χαρακτήρων της ταινίας «Μετά το Κυνήγι», κάτι που τον τράβηξε εν μέρει στο έργο.

«Νιώθω ότι, όταν τα κίνητρά μας είναι αόρατα, ακόμη και σε εμάς τους ίδιους, όλοι μας είμαστε αναξιόπιστοι αφηγητές, ειδικά σε μια κουλτούρα όπου η αντίληψη της επιβίωσης είναι υψίστης σημασίας», δήλωσε, ο βρετανός ηθοποιός και πρόσθεσε: «Και όπως όλοι γνωρίζουμε, οι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν κτηνωδώς όταν βρεθούν σε μια θέση, που πιστεύουν ότι είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου». Συνέχισε, δε, λέγοντας: «Και το βρήκα αυτό πραγματικά ενδιαφέρον για αυτόν τον κόσμο, αυτούς τους χαρακτήρες, και το πώς οι ορμές, οι επιθυμίες και οι ανάγκες τους είναι αόρατες στους ίδιους με ορισμένους τρόπους και το πώς πείθουν τους εαυτούς τους ότι είναι οι ήρωες αυτής της ιστορίας».

Ο Λούκα Γκουαντανίνο, ο οποίος επέστρεψε σε φόρμα μετά τη σκηνοθεσία της περσινής ταινίας του «Queer», η οποία είχε φτωχή υποδοχή, συμφώνησε: «Νομίζω ότι είναι πάντα ενδιαφέρον να δούμε τι κουβαλάμε χωρίς να γνωρίζουμε ότι το κουβαλάμε μέσα μας», είπε και πρόσθεσε: «Και το να βλέπουμε να συμβαίνει αυτό στην αντιπαράθεση μεταξύ δύο χαρακτήρων, είναι συναρπαστικό. Νομίζω ότι ακόμη και τα ψέματα των ανθρώπων λένε την αλήθεια».

Η Τζούλια Ρόμπερτς, τέλος, η οποία έχει τιμηθεί με Οσκαρ το 2001 για την ερμηνεία της «Εριν Μπρόκοβιτς» και αναμένεται η επιστροφή της στο πλευρό του Ρίτσαρντ Γκιρ με το «Pretty Woman 2», το σίκουελ της μεγάλης εμπορικής επιτυχίας του 1990, είπε ακόμη ότι απολαμβάνει την ευκαιρία που της δίνεται όταν υποδύεται χαρακτήρες γυναικών οι οποίες αντιμετωπίζουν δυσκολίες.

«Η ταλαιπωρία έχει το ζουμί, σωστά;», είπε χαμογελώντας. «Είναι όλη αυτή η μεγάλη πολυπλοκότητα. Είναι σαν ένα ντόμινο συγκρούσεων, μόλις πέσει ένα κομμάτι, παντού όπου κι αν γυρίσεις υπάρχει ένα νέο κομμάτι σύγκρουσης και πρόκλησης, και γι’ αυτό αξίζει να σηκώνεσαι το πρωί και να πηγαίνεις στη δουλειά», τόνισε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News