Ο Μαριάνο Φορτούνι  γεννήθηκε τον Μάιο του 1871 στη Γρανάδα και πέθανε τον Μάιο του 1949 στη Βενετία και κατά τη διάρκεια της ζωής του, πέρα από ζωγράφος, υπήρξε επίσης φωτογράφος, σκηνογράφος, εφευρέτης αλλά και σχεδιαστής μόδας, διάσημος σε όλον τον κόσμο για τα λιτά και διαχρονικά σχέδιά του, φορεμάτων αλλά και υφασμάτων τα οποία, μάλιστα, τύπωνε ο ίδιος.

«Αρχαία τυπωμένα θραύσματα υφασμάτων που βρέθηκαν στην Ελλάδα μου έδωσαν την ιδέα να μελετήσω τεχνικές εκτύπωσης υφασμάτων, έτσι η σύζυγός μου και εγώ ιδρύσαμε εργαστήριο στο Παλάτσο Ορφέι για τύπωμα υφασμάτων σύμφωνα με τις μεθόδους μας», όπως είχε εξηγήσει ο ίδιος στις αρχές του 1900. Η σύζυγος του Μαριάνο Φορτούνι ήταν η γαλλίδα Αντελ Ενριέτ Νεγκρίν ενώ το Παλάτσο Ορφέι, στην καρδιά της Βενετίας, ήταν η κατοικία των Φορτούνι που σήμερα λειτουργεί ως μουσείο.

Εχοντας, οπότε, στήσει εκεί το ατελιέ τους, το ζευγάρι άρχισε να πειραματίζεται με τις μηχανικές κατασκευές που είχε εφεύρει ο ίδιος ο Φορτούνι: «αρχίσαμε με τα σάλια από μετάξι πριν αφιερωθούμε στα φορέματα» είχε πει ο ισπανός καλλιτέχνης και, πράγματι, η πρώτη τους δημιουργία που προκάλεσε αίσθηση ήταν η Knossos, ένα τυπωμένο μεταξωτό σάλι, το οποίο παρουσιάστηκε τον Νοέμβριο του 1907 στο Βερολίνο, με την αμερικανίδα πρωτοπόρο του σύγχρονου χορού Ρουθ Ντένις να εκτελεί χρέη μοντέλου. Επρόκειτο για ένα μεταξωτό ορθογώνιο μήκους πέντε μέτρων και πλάτους περίπου ενός μέτρου με διακοσμητικά μοτίβα μινωικού ρυθμού, το τύπωμα του οποίου κατέστη δυνατό χάρη στις πρωτοποριακές τεχνικές του Φορτούνι.

Το 1909 και το 1910 ο Φορτούνι κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ακόμη δύο νέες τεχνικές τυπώματος που του επέτρεψαν να δημιουργήσει το περίφημο Delphos, μία από τις πιο διάσημες δημιουργίες του, ένα λιτό όσο και κομψό μεταξωτό φόρεμα, εμπνευσμένο από την αρχαιοελληνική αγαλματοποιία, συγκεκριμένα από το άγαλμα του Ηνίοχου, το οποίο είχε έρθει ξανά στο φως στους Δελφούς (εξού και το όνομα) το 1896.

Οπως αναγνώρισε ο ίδιος ο Φορτούνι, στην πραγματικότητα το Delphos ήταν δημιουργία της αιθέριας συζύγου του: ο μονόχρωμος χιτώνας με τις εξαιρετικά λεπτές πτυχώσεις φοριόταν συνήθως με μια τυπωμένη μεταξωτή ζώνη και μπορούσε να συνδυαστεί με άλλες δημιουργίες των Φορτούνι, όπως το σάλι της Κνωσού, τα μεταξωτά πανωφόρια από γάζα και οι τυπωμένοι μεταξωτοί βελούδινοι μανδύες.

Πέρα από τις κυρίες της υψηλής κοινωνίας το «Delphos» είχε ενθουσιάσει επίσης συγγραφείς όπως ο Μαρσέλ Προυστ και ο Γκαμπριέλε ντ’ Ανούντσιο, με τον πρώτο να το μνημονεύει στο μνημειώδες «Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο» ενώ ο δεύτερος στο μυθιστόρημα «Ισως ναι, ίσως όχι».

Σήμερα, με αφορμή τα πενήντα χρόνια από τη μετατροπή της κατοικίας των Φορτούνι σε μουσείο και τα εξήντα χρόνια από τον θάνατο της Αντελ Ενριέτ Νεγκρίν, το Museo Fortuny πρόκειται να εγκαινιάσει μια νέα πτέρυγα με τις δημιουργίες τους, φιλοξενώντας, συγχρόνως, μια σειρά από διαλέξεις για τη σημαντική επίδρασή τους στο χώρο της μόδας. Σημείο αναφοράς θα είναι, φυσικά, το Delphos.

Protagon Team