Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ο μοναδικός που συμβάλλει στην επαναχάραξη του χάρτη του παγκόσμιου εμπορίου. Παρότι ο αμερικανός πρόεδρος σχεδόν μονοπωλεί την προσοχή, σημειώνονται εξελίξεις με συνέπειες εν δυνάμει πιο κρίσιμες από τις συνέπειες των εμπορικών πολιτικών του Λευκού Οίκου.

Τα ξημερώματα της προπερασμένης Τρίτης από το λιμάνι Νινγκμπό-Ζουσάν στις ακτές της Ανατολικής Σινικής Θάλασσας απέπλευσε το πρώτο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που θα φτάσει στην Ευρώπη μέσω του Βορειοανατολικού Περάσματος, κατά μήκος των αρκτικών ακτών της Ρωσίας και της Νορβηγίας, ακολουθώντας τη διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας.

Το εμπορικό πλοίο που απέπλευσε από το (μεγαλύτερο στον κόσμο) κινεζικό λιμάνι είναι το «Istanbul Bridge» της κινεζικών συμφερόντων ναυτιλιακής εταιρείας Sea Legend. Σύμφωνα με (την ελεγχόμενη από το κόμμα) κινεζική εφημερίδα Global Times, εκτός απροόπτου το πλοίο θα καταπλεύσει στο βρετανικό λιμάνι του Φιλιξστόου την 10η Οκτωβρίου. Μεταφέρει περισσότερα από χίλια εμπορευματοκιβώτια και εκτιμάται πως θα φτάσει στον προορισμό του σε μόλις 18 ημέρες, ενώ μέσω της παραδοσιακής διαδρομής από τη Διώρυγα του Σουέζ το ταξίδι διαρκεί περί τις διπλάσιες ημέρες.

Η οικονομική σημασία της νέας θαλάσσιας οδού –η οποία ανοίγει επειδή λιώνουν οι πάγοι γύρω από τον Βόρειο Πόλο– είναι σαφής: συμβάλλει σημαντικά στην εξοικονόμηση χρόνου καθώς και καυσίμων, με το Πεκίνο να κάνει ήδη λόγο για ένα πολύ σημαντικό βήμα προς τη διάνοιξη και ενός «Πολικού Δρόμου του Μεταξιού».

Πρώτη φορά για το φιλόδοξο αυτό εγχείρημα ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ μίλησε το 2017 κατά τη διάρκεια επίσκεψής του στη Ρωσία, η οποία, φυσικά, και ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως για την κινεζική πρωτοβουλία, έχοντας ήδη αρχίσει να αναβαθμίζει τις υπάρχουσες αλλά και να κατασκευάζει νέες υποδομές, ενώ ωφελείται και από τα τέλη διέλευσης των πλοίων από τα ύδατά της.

Εως σήμερα τη συγκεκριμένη διαδρομή ακολουθούσαν κινεζικά και, κυρίως, ρωσικά φορτηγά πλοία, αλλά όχι εμπορευματοκιβωτίων. Αμερικανικά πλοία δεν έχουν περάσει ποτέ από το Βορειοανατολικό Πέρασμα, εν μέρει επειδή πρόκειται για ένα άμεσο πέρασμα μεταξύ Ασίας και Ευρώπης και εν μέρει επειδή εξακολουθούν να υπάρχουν διαφωνίες σχετικά με τον έλεγχο της θαλάσσιας κυκλοφορίας στην περιοχή.

Από γεωπολιτικής απόψεως η Ουάσινγκτον υποστηρίζει ότι το άνοιγμα της διαδρομής για αρκετούς μήνες κατά τη διάρκεια του χρόνου θα μπορούσε να αλλάξει τον παγκόσμιο ναυτιλιακό χάρτη αλλά και να ενισχύσει περαιτέρω την «ατσάλινη» συνεργασία μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου. Πάντως στο δημοσίευμα των Global Times σημειώνεται ότι ως «καταλύτης» έδρασε ο αυξημένος όγκος εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ΕΕ και της Κίνας. Εάν, όμως, η νέα διαδρομή αποδειχθεί βιώσιμη και κερδοφόρα, τα λιμάνια της Μεσογείου που προσεγγίζονται μέσω της Διώρυγας του Σουέζ –περιλαμβανομένου και του λιμανιού του Πειραιά– θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη θέση.

Το λιμάνι της Αλχεθίρας, το μεγαλύτερο της Ισπανίας, στη δυτική είσοδο της Μεσογείου, πάνω στο Στενό του Γιβραλτάρ, συνεργάζεται ήδη πολύ στενά με το κινεζικό λιμάνι του Νινγκμπό-Ζουσάν, το μεγαλύτερο στον πλανήτη, από όπου απέπλευσε το «Istanbul Bridge».    

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News