Είναι οριστικό. Το ματς Βιγιαρεάλ – Μπαρτσελόνα για τη 17η αγωνιστική της La Liga (την τελευταία του 2025) θα διεξαχθεί χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από την Ισπανία: στο «Χαρντ Ροκ Στέιντιουμ» του Μαϊάμι (ΗΠΑ). Για πρώτη φορά στα χρονικά του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου δύο ομάδες θα δώσουν αγώνα του εθνικού τους πρωταθλήματος έξω από τα γεωγραφικά σύνορα της λίγκας τους. Δύο μήνες μετά, τον Φεβρουάριο του 2026, θα ακολουθήσει η Serie A: η Μίλαν δεν θα υποδεχθεί την Κόμο στο Μιλάνο, αλλά στο Περθ της Αυστραλίας.
Τη Δευτέρα (6/10) η UEFA έδωσε στην ισπανική και την ιταλική ομοσπονδία την άδεια να εξάγουν αυτά τα παιχνίδια σε άλλη χώρα – και σε άλλη ήπειρο. «Απρόθυμα», όπως ανέφερε στην ανακοίνωσή της, αλλά την έδωσε. Ο πρόεδρος της ευρωπαϊκής συνομοσπονδίας ποδοσφαίρου, Αλεξάντερ Τσέφεριν, χαρακτήρισε την απόφαση «λυπηρή» και τόνισε πως αποτελεί «εξαίρεση, κι όχι δεδικασμένο», προσθέτοντας ότι η UEFA είναι «ξεκάθαρα αντίθετη με τη διεξαγωγή αγώνων πρωταθλήματος στο εξωτερικό». Τότε, γιατί δεν απέρριψε το αίτημα των Ισπανών και των Ιταλών;
Ο λόγος είναι η ασάφεια που υπάρχει στο κανονιστικό πλαίσιο της FIFA. Εξαιτίας αυτού του κενού, εξηγεί το Athletic, τον περασμένο Απρίλιο η παγκόσμια συνομοσπονδία και η ποδοσφαιρική ομοσπονδία των ΗΠΑ (U.S Soccer Federation) έχασαν μια μακρά δικαστική μάχη με τη Relevent Sports, εταιρεία εμπορικής διαχείρισης αθλητικών events στη Βόρεια Αμερική, την Ευρώπη και την Ασία. Η Relevent προσπαθούσε επί χρόνια να εισάγει στις ΗΠΑ αγώνες από τα πιο φημισμένα πρωταθλήματα της Ευρώπης, και στο τέλος τα κατάφερε.
Δεν υπήρχε κάποιος σαφής κανονισμός, στον οποίο η Εκτελεστική Επιτροπή της UEFA θα μπορούσε να πατήσει για να αποτρέψει αυτή την εξέλιξη. Για τον ίδιο λόγο τις επόμενες μέρες θα δώσει τη συγκατάθεσή της και η FIFA – δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Στο μεταξύ, FIFA και UEFA συνεργάζονται για να θεραπεύσουν το νομικό κενό, θεσπίζοντας κανόνες που θα βάλουν τέλος σε αυτή τη «μόδα», αλλά και θα μπορούν να σταθούν στα δικαστήρια.
Τον περασμένο μήνα η UEFA ζήτησε από όλα τα εμπλεκόμενα μέρη (εθνικές ομοσπονδίες, λίγκες, συλλόγους, ενώσεις παικτών και συνδέσμους οπαδών) να εκφράσουν τις απόψεις τους για το ζήτημα, και αυτός ο κύκλος διαβουλεύσεων έδειξε ότι στη συντριπτική του πλειονότητα ο κόσμος του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου διαφωνεί με τη μετακίνηση αγώνων από χώρα σε χώρα. Κάθε πλευρά έχει τους δικούς της λόγους.
Οι ομοσπονδίες και οι λίγκες φοβούνται ότι θα τρωθεί η αξιοπιστία των πρωταθλημάτων. Οι σύλλογοι, ότι τα επιπλέον έσοδα από τους αγώνες στο εξωτερικό θα τα μονοπωλήσουν οι πιο «εμπορικές» ομάδες. Οι παίκτες, ότι θα προστεθούν χιλιάδες χιλιόμετρα στα ταξίδια τους. Και οι οπαδοί, ιδίως οι κάτοχοι εισιτηρίων διαρκείας, ότι δεν θα μπορούν να παρακολουθούν από κοντά κάποια από τα «εντός έδρας» ματς της αγαπημένης τους ομάδας. «Θα πρόκειται για μια προδοσία των club απέναντι στις τοπικές τους κοινωνίες», δήλωσε ο ευρωπαίος επίτροπος Νεολαίας, Πολιτισμού και Αθλητισμού, Γκλεν Μικάλεφ.
Το πρώτο βήμα ήταν τα φιλικά ματς που οι πιο δημοφιλείς ευρωπαϊκοί σύλλογοι έπαιζαν -και εξακολουθούν να παίζουν- χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τις χώρες τους, είτε στη διάρκεια της καλοκαιρινής τους προετοιμασίας είτε σε κάθε άλλη ευκαιρία που τους έδινε το αγωνιστικό καλεντάρι. Για να ενισχύσουν τα ταμεία τους και να αυξήσουν το παγκόσμιο κοινό τους. Υστερα άρχισαν οι… εξαγωγές ημιεπίσημων αγώνων. Τα τελευταία χρόνια, το ιταλικό, το ισπανικό και το γαλλικό Σούπερ Καπ ξενιτεύτηκαν. Τώρα, η νέα τάση κατευθύνει το ποδόσφαιρο σε αχαρτογράφητα νερά.
«Από νομικής πλευράς τα χέρια μας είναι δεμένα. Αν δύο εθνικές ομοσπονδίες συμφωνήσουν (για τη μετακίνηση ενός αγώνα), δεν μπορούμε να κάνουμε πολλά», δήλωσε τον περασμένο μήνα στο Politico ο πρόεδρος της UEFA. Με την αναθεώρηση των κανονισμών, μπορεί τα χέρια του να λυθούν. Αλλά το μέγα ερώτημα, γράφει το Athletic, είναι αν ο Τσέφεριν θα τολμήσει να τα βάλει με τους πανίσχυρους συνασπισμούς μεγάλων συλλόγων, μιντιακών κολοσσών και πολυεθνικών χορηγών, που θα θέλουν ισπανικό πρωτάθλημα στην Αμερική και ιταλικό στην Αυστραλία.
