«Αυτή η ταινία είναι μια επιστολή αγάπης προς τις κοινότητες των Λατινοαμερικανών και των ΛΟΑΤΚΙ+ σε μια εποχή που αμφότερες δαιμονοποιούνται και περιθωριοποιούνται». Η 56χρονη Τζένιφερ Λόπεζ γνωρίζει ότι σε αυτή την κρίσιμη περίοδο για την πατρίδα της (και όχι μόνο) ο κινηματογράφος μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο, σχεδόν ως μέσο αντίστασης και αντιμετώπισης του εκφοβισμού από διάφορα κέντρα εξουσίας.

Γι’ αυτό θέλησε όχι μόνο να πρωταγωνιστήσει, αλλά να αναλάβει και την παραγωγή του «Kiss of the Spider Woman», ενός κινηματογραφικού μιούζικαλ με αναφορές σε τρέχουσες κοινωνικές πραγματικότητες, η πρεμιέρα του οποίου έγινε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σαντάνς φέτος τον Ιανουάριο. Σε σκηνοθεσία Μπιλ Κόντον («Dreamgirls», «Kinsey», κ.ά.), η ταινία θα αρχίσει να προβάλλεται στην Ελλάδα από τις 23 Οκτωβρίου.

Ομως δεν ήταν μόνο ο πολιτικός ακτιβισμός που ώθησε τη δημοφιλή ηθοποιό και τραγουδίστρια να δεχτεί την πρόταση. «Οταν ο Μπιλ Κόντον μου έδωσε το σενάριο, συνειδητοποίησα ότι περιείχε όλα όσα ονειρευόμουν όταν ήμουν κοριτσάκι: θα τραγουδούσα, θα χόρευα, θα υποδυόμουν μια μεγάλη σταρ του Χόλιγουντ, όλα όσα ευελπιστούσα να κάνω όταν ήμουν μικρή», είπε η Τζένιφερ Λόπεζ.

Η ταινία βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα-καταγγελία του αργεντινού συγγραφέα Μανουέλ Πουίχ, που εκδόθηκε το 1976, την ίδια χρονιά που το στρατιωτικό καθεστώς του στρατηγού Χόρχε Βιδέλα κατέλαβε την εξουσία στην Αργεντινή. Αφηγείται την ιστορία δύο κρατουμένων που μοιράζονται ένα κελί κατά τη διάρκεια της δικτατορίας σε μια φυλακή του Μπουένος Αϊρες – του επαναστάτη αντιφρονούντα Βαλεντίν και του ομοφυλόφιλου διακοσμητή βιτρίνων Μολίνα.

Οι μέρες τους στη φυλακή γίνονται λιγότερο ανυπόφορες χάρη σε ιστορίες και όνειρα που μοιράζονται οι δύο άνδρες μεταξύ τους, ενώ πρωταγωνίστριες αυτών των στιγμών απόδρασης είναι τρεις διαφορετικές γυναικείες φιγούρες.

«Οι δυο κρατούμενοι ανακαλύπτουν ότι είναι άνθρωποι ο ένας στα μάτια του άλλου. Αυτός είναι ο πυρήνας της ταινίας», σύμφωνα με τον Μπιλ Κόντον, ο οποίος έγραψε και το σενάριο. Ενας απροσδόκητος δεσμός αναπτύσσεται μεταξύ των δυο κρατουμένων χάρη στην αγάπη του Μολίνα για τον κινηματογράφο και τις ιστορίες του για ένα χολιγουντιανό μιούζικαλ με πρωταγωνίστρια την Ινγκριντ Λούνα, την αγαπημένη του ντίβα, την οποία υποδύεται η Τζένιφερ Λόπεζ.

Παράλληλα, όμως, ερμηνεύει δύο ονειρικές ενσαρκώσεις της ηθοποιού, την Αουρόρα και τη «γυναίκα-αράχνη». «Για αυτές εμπνεύσθηκα από τις ντίβες του κλασικού Χόλιγουντ, από τη Λάνα Τέρνερ για την Αουρόρα και από την Οντρεϊ Χέπμπορν για τη γυναίκα-αράχνη. Είναι η σκοτεινή και η φωτεινή πλευρά του ίδιου ανθρώπου», ανέφερε η Τζέι Λο.

Οι τρεις γυναίκες ζουν στο μυαλό του Μολίνα, καθώς και στις ιστορίες που φαντάζεται και αφηγείται στον συγκρατούμενό του. «Αυτό που ενώνει όλους τους χαρακτήρες, πραγματικούς και φανταστικούς, είναι η αναζήτηση της αγάπης. Η γυναίκα-αράχνη θέλει ένα φιλί, η Aουρόρα ψάχνει τον αληθινό έρωτα, ο Μολίνα θέλει να αγαπηθεί και να γίνει ορατός. Ενώ ο Βαλεντίν (τον ερμηνεύει ο Ντιέγκο Λούνα) θέλει να ακουστεί ως επαναστάτης», είπε η Τζένιφερ Λόπεζ.

Η διάσημη ηθοποιός και τραγουδίστρια είναι αδέσμευτη από τον περασμένο Ιανουάριο, από τότε δηλαδή που επισημοποιήθηκε η διάλυση του (τέταρτου) γάμου της με τον Μπεν Αφλεκ. Η Τζένιφερ Λόπεζ χαρακτήρισε αυτό το τελευταία αντίο ως «το καλύτερο πράγμα που μου έχει συμβεί, επειδή μου επέτρεψε να ωριμάσω».

Παρά τον χωρισμό τους, όμως, ο Μπεν Αφλεκ ανέλαβε χρέη συμπαραγωγού του μιούζικαλ, «το οποίο πάνω απ’ όλα είναι ένας υπέροχος φόρος τιμής στον κόσμο του κινηματογράφου και στη σημασία που έχουν οι ταινίες στις ζωές μας», όπως υπογράμμισε η πρωταγωνίστριά του.

Αλλά «Το Φιλί της Γυναίκας-Αράχνης» δεν είναι ούτε το πρώτο μιούζικαλ ούτε η πρώτη ταινία που βασίζεται στο μυθιστόρημα του Μανουέλ Πουίχ (στα ελληνικά από τις εκδόσεις Carnivora). Αρχικά μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο σε σκηνοθεσία του πρωτοπόρου αργεντινο-βραζιλιάνου κινηματογραφιστή Εκτορ Μπαμπένκο, με την ταινία να διεκδικεί τέσσερα Οσκαρ και τον Ουίλιαμ Χαρτ να κερδίζει το βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου για την ερμηνεία του στον ρόλο του ομοφυλόφιλου κρατούμενου.

Το 1993 το μυθιστόρημα διασκευάστηκε για το θέατρο, αλλά σε μορφή μιούζικαλ, με την παράσταση να ανεβαίνει στο Μπρόντγουεϊ και να κερδίζει επτά Βραβεία Τόνι.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News