Για τα 200 εκατομμύρια των Αμερικανών που είδαν ζωντανά εκείνη τη μνημειώδη στιγμή το 2029, ο χρόνος ήταν άβολος. Σε αντίθεση με το 1969, συνέβη τις πρώτες πρωινές ώρες. Παρακολούθησαν τι έγινε, μαζί με μεγάλο μέρος του υπολοίπου κόσμου, όπως ακριβώς έκαναν και 60 χρόνια νωρίτερα. Και πάλι βρέθηκαν δύο άνθρωποι στη Σελήνη. Οι αστροναύτες έκαναν ένα μικρό βήμα και άνοιξαν μια σημαία. Δισεκατομμύρια γήινοι είδαν τα κίτρινα αστέρια της κομμουνιστικής Κίνας να εμφανίζονται στη Σελήνη.
Με αυτό το θέμα απασχολήθηκε την περασμένη εβδομάδα η Γερουσία των ΗΠΑ. Ο τίτλος της συνάντησής των γερουσιαστών, κατά τους λονδρέζικους Times, ήταν: «Ανατέλλει κακό φεγγάρι. Γιατί το Κογκρέσο και η NASA πρέπει να εμποδίσουν την Κίνα στον διαστημικό αγώνα». Αυτός ο τίτλος, σχολίασαν οι Αγγλοι, ήταν πιο δυναμικός από εκείνους που χρησιμοποιεί συνήθως η Επιτροπή Εμπορίου, Επιστήμης και Μεταφορών, αλλά έτσι ακριβώς ήταν η διατύπωση.
«Βρισκόμαστε ενώπιον του διαστημικού αγώνα του 21ου αιώνα» δήλωσε ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής Τεντ Κρουζ. «Η κομμουνιστική Κίνα δεν παίζει με τους ίδιους κανόνες και επενδύει πολλούς πόρους για να κυριαρχήσει στο Διάστημα». Ο Αλεν Κάτλερ, πρόεδρος του λόμπι Συνασπισμός για την Εξερεύνηση του Βαθέος Διαστήματος, ανέλυσε τη σημασία του κινεζικού project: «Η χώρα που θα προσσεληνωθεί πρώτη θα διαμορφώσει και τους κανόνες εμπλοκής στο Διάστημα τις επόμενες δεκαετίες» είπε.
Ο Μάικ Γκολντ, ο οποίος βοηθάει στη σύνταξη των αμερικανικών σχεδίων για τη Σελήνη, εξήγησε τι μπορεί να σημαίνει αυτό: «Αν φθάσουν πρώτοι, θα δούμε μια παγκόσμια αναδιάταξη που θα επηρεάσει την οικονομία μας, τη φορολογική βάση μας, την ικανότητά μας να καινοτομούμε, αλλά και την εθνική ασφάλειά μας».
Αλλοι ειδικοί απορρίπτουν, πάντως, την ύπαρξη λόγων ανησυχίας, αφού, στα χαρτιά τουλάχιστον, η NASA έχει το δικό της πρόγραμμα εξερεύνησης της Σελήνης. Οι πρώτοι αμερικανοί αστροναύτες αναμένεται να προσσεληνωθούν το 2027, πολύ πριν από τον στόχο της Κίνας, που αναφέρεται στο έτος 2030.
Οι ΗΠΑ έχουν θέσει στόχους στο παρελθόν, αλλά δεν τους έχουν επιτύχει. Το 1989 ο Τζορτζ Μπους πατήρ αποκάλυψε την Πρωτοβουλία Εξερεύνησης του Διαστήματος, με σχέδια για επιστροφή στη Σελήνη τη δεκαετία του 2010. Το 2004 ο γιος του, Τζορτζ Μπους τζούνιορ, όρισε νέα ημερομηνία το 2020. Το 2017 ο Τραμπ υπέγραψε την Οδηγία Διαστημικής Πολιτικής-1, η οποία στόχευε στο 2024. Υπό τον Τζο Μπάιντεν αυτό έγινε το 2026. Η Κίνα απλώς συνέχισε να εργάζεται σκληρά.
Ο Τζιμ Μπράιντενσταϊν, πρώην διοικητής της NASA, δήλωσε στην ακρόαση της Γερουσίας: «Είναι απίθανο οι ΗΠΑ να ξεπεράσουν το χρονοδιάγραμμα της Κίνας, εκτός αν αλλάξει κάτι». Ομως κάποιοι παρατηρητές του θέματος είναι επιφυλακτικοί για τη σημασία των projects περί Σελήνης. Ο Σαΐντ Μοστεσάρ, διευθυντής του λονδρέζικου Ινστιτούτου Διαστημικής Πολιτικής και Δικαίου, δήλωσε: «Μιλούν πολύ για αυτούς τους γεωπολιτικούς κινδύνους, όπως και για τους κινδύνους ασφαλείας. Αναφέρουν και όλα αυτά περί οικονομικών οφελών, αλλά δεν λένε ποια είναι».
Αυτή τη φορά οι ΗΠΑ και η Κίνα σχεδιάζουν και οι δύο να κατασκευάσουν βάσεις στη Σελήνη. Η ιδέα είναι ότι στη συνέχεια θα χρησιμοποιήσουν τα σεληνιακά υλικά για να θέσουν τις βάσεις μιας διαστημικής οικονομίας, προσανατολισμένης στην παραγωγή καυσίμων. Προς το παρόν, πάντως, οι μόνες κερδοφόρες πτυχές της διαστημικής κούρσας παραμένουν οι τηλεπικοινωνιακοί δορυφόροι.
Μπορεί κάποιοι ειδικοί να υποστηρίζουν ότι όποιος φθάσει πρώτος στη Σελήνη θα θέσει και τους κανόνες, ωστόσο το Διάστημα διέπεται ήδη από τη Συνθήκη για το Διάστημα του 1967, δήλωσε ο Μοστεσάρ: «Δεν κατανοώ για ποιον λόγο το να βρίσκονται [οι Κινέζοι] στη Σελήνη πριν από τις ΗΠΑ σημαίνει ότι μπορούν στη συνέχεια να θέσουν αυτοί τους κανόνες». Αλλά και ο Μπλέντιν Μπόουεν, αναπληρωτής καθηγητής Αστροπολιτικής στο Πανεπιστήμιο Durham, δήλωσε: «Οσο περισσότερο εδραιώνονται [οι Κινέζοι], τόσο μεγαλύτερη επιρροή θα έχουν στη μελλοντική ηγεσία της σεληνιακής επιστήμης».
Ο ίδιος, όμως, συμπλήρωσε: «Οσοι διατυπώνουν αυτά τα επιχειρήματα προσπαθούν να τρομάξουν το Κογκρέσο. Μπορεί το ΚΚ Κίνας να λέει στον εαυτό του ότι ανατρέπει έναν αιώνα ταπείνωσης, όμως τα υλικά οφέλη από την κούρσα αφορούν τη σεληνιακή επιστήμη. Δεν υπάρχει κανένα στρατιωτικό ή άμεσο οικονομικό όφελος και δεν πρόκειται να υπάρξει για πολύν καιρό. Εξάλλου υπάρχει το ιστορικό γεγονός ότι οι Αμερικανοί κατέκτησαν πρώτοι τη Σελήνη το 1969, άρα η Κίνα ούτως ή άλλως δεν μπορεί να είναι η πρώτη».
