«Η πολιτική είναι ψυχαγωγία», απαντά συνήθως ο 78χρονος Ολιβερ Στόουν όταν τον ρωτούν γιατί στις ταινίες του ανέκαθεν καταπιανόταν με επίμαχα ζητήματα, αδιαφορώντας για τις όποιες αντιδράσεις.

Η φιλμογραφία του περιλαμβάνει μια μεγάλη ποικιλία τίτλων – από το «Platoon», το «Γεννημένος την 4η Ιουλίου» και το «JFK» έως το «World Trade Center», το «W.» και το «Snowden». Ομως στο 19ο Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Σαλίνα (ένα από τα νησιά του Αρχιπελάγους των Αιολίδων), που διεξάγεται αυτές τις ημέρες, ο βραβευμένος τρεις φορές με Οσκαρ αμερικανός κινηματογραφιστής ήθελε να δώσει το παρών με την ταινία του «The Doors», ώστε να αποτίσει φόρο τιμής στον εκλιπόντα πρωταγωνιστή της (στον ρόλο του Τζιμ Μόρισον) Βαλ Κίλμερ, ο οποίος άφησε την τελευταία του πνοή την 1η Απριλίου σε ηλικία 65 ετών.

Δεν τα κατάφερε, ωστόσο, επειδή η ταινία φέρει διαβάθμιση R (ακατάλληλη για ανηλίκους κάτω των 17 ετών) και τελικά επέλεξε το «Salvador» του 1986, με το οποίο ακόνισε τη σκηνοθετική του ματιά προτού γυρίσει, την ίδια χρονιά μάλιστα, το «Platoon».

«Φυσικά, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης μαζί του –στη σκιερή γωνιά μιας αγροικίας, προστατευμένοι από τον καυτό ήλιο– η σύνδεση μεταξύ κινηματογράφου και πολιτικής είναι άρρηκτη», γράφει η Αριάνα Φινός στη Repubblica, προλογίζοντας τη συνέντευξη που της παραχώρησε ο Ολιβερ Στόουν.

«Πέθανε πολύ νέος. Υπέφερε και έβγαζε τον πόνο του στη δουλειά του. Ενίοτε έκανε και εμάς τους σκηνοθέτες να υποφέρουμε. Στα γυρίσματα της ταινίας για τους Doors αισθανόταν πραγματικά μια σύνδεση με τον Τζιμ Μόρισον. Τον υποδύθηκε όπως ήθελα. Αλλά ήταν υπερβολικά προσηλωμένος στον ρόλο. Εξαντλούσε τον εαυτό του», σημείωσε καταρχάς ο διάσημος σκηνοθέτης αναφερόμενος στον Βαλ Κίλμερ.

Για το «Salvador», εναρκτήρια ταινία του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ της Σαλίνα, ο Ολιβερ Στόουν είπε πως «το γύρισα το 1985. Εκείνη την περίοδο ήμουν θυμωμένος με την υποστήριξη που παρείχε η Αμερική στη φασιστική κυβέρνηση του Ελ Σαλβαδόρ. Σήμερα ο κόσμος έχει αλλάξει, αλλά πολλά πράγματα παραμένουν ίδια. Το 1981 δεν μπορούσαμε να μιλάμε για το τι έκαναν κάποιες χώρες, ενώ σήμερα δεν μιλάμε για το τι κάνει το Ισραήλ». Ερωτηθείς για το «Platoon» αρκέστηκε να σημειώσει πως «μια που βρισκόμαστε στις Αιολίδες Νήσους, μου αρέσει να το θεωρώ ως τη δική μου “Οδύσσεια”».

Οσο για το «The Putin Interviews» του 2017, κάθε άλλο παρά μετανιώνει, παρά τον πόλεμο που εξακολουθεί να μαίνεται στην Ουκρανία. «Oχι, δεν το μετανιώνω. Είμαι πολύ περήφανος γι’ αυτό. Νομίζω ότι είναι ακόμα επίκαιρο. Του έθεσα σημαντικά ερωτήματα, καταρχάς για την Ουκρανία. Ηταν ένα κρίσιμο ζήτημα ήδη από το 2016. Από το 1999, όταν ο Πούτιν ανέλαβε την εξουσία, έως σήμερα, δεν έχω ξαναδεί τόσο βίαιη εκστρατεία να διεξάγεται εναντίον ενός μόνο ατόμου», απάντησε ο Στόουν.

Σημειώνοντας η συνομιλήτριά του πως «πρόκειται αναμφίβολα για μια προσωπικότητα γεμάτη σκιές», ανταπάντησε πως «υπάρχουν σκιές στη ζωή κάθε ανθρώπου. Αλλά εμένα με ενδιαφέρει η Αμερική και η Ρωσία. Θέλω να τα πηγαίνουν καλά». Είναι, όμως, δυνατό αυτό σήμερα; «Είχαμε καλές σχέσεις για χρόνια, από το 2000 έως το 2014-2015, πριν από το πραξικόπημα (αναφέρεται στην εξέγερση της πλατείας Μαϊντάν και στην ανατροπή του φιλορώσου προέδρου Βίκτορ Γιανουκόβιτς), το οποίο υποκινήθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες, ό,τι και να λένε. Επρόκειτο για την αρχή αυτής της φρικτής περιόδου», σημείωσε ο Ολιβερ Στόουν.

Την επίθεση που διέταξε ο Τραμπ στο Ιράν τη σχολίασε ως εξής: «Δεν καταλαβαίνω την αφοσίωση και την υποστήριξή του στον Νετανιάχου. Νομίζω πως έχει να κάνει με τα χρήματα και την πολιτική. Πολλά χρήματα για την υποστήριξη του Τραμπ προήλθαν από εβραϊκές ομάδες και τα αμερικανικά λόμπι δεν θα ψηφίσουν ποτέ κατά του Ισραήλ».

«Εχετε καλύψει (κινηματογραφικά) τον Νίξον, τον Κένεντι, τον Μπους (τον νεότερο)», σημείωσε κάποια στιγμή η δημοσιογράφος της  Repubblica. «Εάν γυρίζατε μια ταινία για τον Τραμπ, τι είδους θα ήταν;». «Μια ταινία για το χάος», απάντησε ο σκηνοθέτης.

«Βέβαια έχει γυριστεί ήδη μία καλή, το “The Apprentice”. Ομως το πιο σημαντικό είναι το εξής: Δεν ξέρω πού πηγαίνει και δεν φαίνεται να το ξέρει ούτε ο ίδιος. Δείχνει να παίρνει αποφάσεις στο πόδι, αλλάζοντας συνεχώς γνώμη. Και αυτό δεν είναι χαρακτηριστικό ενός καλού επιχειρηματία. Ενας καλός επιχειρηματίας καταστρώνει σχέδια […] Δεν έχουμε βιώσει ξανά παρόμοια προεδρία. Είναι μια παράξενη εποχή για τον κόσμο. Οπως προείπα, πρόκειται περί χάους. Δεν έχουμε ιδέα. Η ενέργεια είναι ανεξέλεγκτη, όπως συνέβαινε με τους θεούς των αρχαίων Ελλήνων. Ενίοτε δεν ξέρουμε τι θα συμβεί. Και πρέπει να ζήσουμε με αυτό».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News