Η Ούμα Θέρμαν, διάσημη για τις τοτεμικές ερμηνείες της στα «Pulp Fiction» (1994)  και «Kill Bill Volume 1 & 2» (2003 και 2004) του Κουέντιν Ταραντίνο, στη δυστοπία επιστημονικής φαντασίας «Gattaca» (1977) του Αντριου Νίκολ, στις βραβευμένες με τρία Οσκαρ «Επικίνδυνες σχέσεις» (1988) του Στίβεν Φρίαρς και στο «Nymphomaniac» (2013) του Λαρς φον Τρίερ, αρέσκεται να διαψεύδει τις προσδοκίες των άλλων. Για παράδειγμα, επί τρία χρόνια μετά το «Pulp Fiction», για το οποίο ήταν υποψήφια για Οσκαρ Β’ Γυναικείου ρόλου και Χρυσή Σφαίρα, δεν γύρισε καμία ταινία μεγάλου προϋπολογισμού.

Μετά το «Kill Bill», δε, στο οποίο υποδύθηκε μια εκδικητική δολοφόνο εκπαιδευμένη άψογα στις πολεμικές τέχνες, δεν έχει κρατήσει ποτέ ξανά σπαθί στην οθόνη, σημειώνει στους βρετανικούς Times η Γκαβάντρα Χοτζ, η οποία μίλησε με την Ούμα Θέρμαν με αφορμή της πρόσφατες εμφανίσεις της στην ταινία «The Old Guard 2» του Netflix και στη σειρά «Dexter: Resurrection» της Paramount+ (στην Ελλάδα προβάλλεται στην CosmoteTV).

Τις τελευταίες δύο δεκαετίες είχε απορρίψει ρόλους δράσης για να γυρίσει ρομαντικές κομεντί, σύγχρονο δράμα, και για να εμφανιστεί στο Μπρόντγουεϊ: «Eκανα τα πάντα εκτός από αυτό, πολλές φορές», λέει. «Δεν γύρισα πολλά σίκουελ ταινιών δράσης επειδή ένιωθα ότι είχα κάνει κάτι σημαντικό στον τομέα αυτόν. Και ήταν διασκεδαστικό να μην το υπερεκτιμώ», λέει μιλώντας στους Times μέσω Zoom, από το υπνοδωμάτιό της στον τελευταίο όροφο του εξοχικού της, λίγο έξω από τη Νέα Υόρκη. «Αλλά ταυτόχρονα δεν μπορώ να μείνω μακριά από αυτό για πάντα», προσθέτει.

Επιστροφή στη δράση

Ετσι, φέτος το καλοκαίρι έχουμε δύο ευκαιρίες να δούμε τη Θέρμαν να τα σπάει για άλλη μια φορά. Μάλιστα, προς το τέλος της νέας ταινίας του Netflix «The Old Guard 2» υπάρχει μια σκηνή που θα ενθουσιάσει ένα συγκεκριμένο είδος σινεφίλ. Η Θέρμαν υποδύεται την Ντίσκορντ (Διχόνοια), μια βαριεστημένη αθάνατη 5.000 ετών που δίνει μια επική μάχη με σπαθιά μπροστά από μια μυστική πυρηνική εγκατάσταση, με την επίσης αθάνατη Ανδρομάχη της Σαρλίζ Θερόν, η οποία, επιπλέον, είναι η παραγωγός του σίκουελ, όπως και της αρχικής ταινίας.

Η «Αντι» είναι μια πολεμίστρια της φυλής των Σκυθών, της οποίας το αγαπημένο όπλο είναι ένα βαρύ τσεκούρι. Η αιματοβαμμένη Νύφη του «Kill Bill» επιτίθεται στην αυτοκράτειρα Φιουριόζα του «Mad Max», δύο σύμβολα γυναικείας εκδίκησης και δύναμης, ένα πυρετώδες όνειρο με ατσάλι πάνω σε ατσάλι. Και παρ’ όλο που έχουν περάσει περισσότερα από 20 χρόνια, η Θέρμαν, 55 ετών πλέον, δεν έχει ξεχάσει τις κινήσεις της, γράφει στους Times η Γκαβάντρα Χοτζ.

«Ευχαριστώ τον Θεό γι’ αυτό, επειδή υπέγραψα σχετικά αργά για αυτό το project, οπότε δεν είχα χρόνο να κάνω σωστή προπόνηση», λέει.  «Ευτυχώς είχα αφιερώσει εκατοντάδες ώρες μαθαίνοντας πώς να κρατάω ένα σπαθί». Πράγματι, πριν γυρίσει τις δύο ταινίες «Kill Bill» η Θέρμαν εκπαιδευόταν οκτώ ώρες την ημέρα επί τρεις μήνες. «Μπορεί να μην είσαι ευλύγιστη και δυνατή», λέει, «αλλά αν ο εγκέφαλός σου έχει μάθει πώς να απομνημονεύει ακολουθίες κινήσεων, μπορείς να επιστρέψεις σε αυτή τη ζώνη».

Η ταινία, που βασίζεται σε κόμικ, αφορά ουσιαστικά μια ομάδα παλαιών πολεμιστριών που χρησιμοποιούν τις υπερφυσικές δυνάμεις τους για να βοηθήσουν τους λιγότερο χαρισματικούς συνανθρώπους τους. Αρχηγός τους είναι η Αντι (Σαρλίζ Θερόν), και τόσο η πρώτη ταινία όσο και η συνέχειά της σκηνοθετήθηκαν από γυναίκες, τις Τζίνα Πρινς-Μπάιδεγουντ και Βικτόρα Μαχόνι αντίστοιχα.

«Θεώρησα ότι η πρώτη ταινία “The Old Guard” ήταν πραγματικά ασυνήθιστη, μια εξαιρετική ταινία δράσης με γυναίκα πρωταγωνίστρια, που είχε βάθος, δράμα και πραγματικά όμορφη, ρεαλιστική υποκριτική», λέει η Θέρμαν στους Times, προσθέτοντας ότι ένα άλλο ελκυστικό στοιχείο ήταν η ευκαιρία να συνεργαστεί με τη Θερόν. «Η Σαρλίζ είναι μια θαυματουργή ερμηνεύτρια, ένα πολύ δυναμικό άτομο και  χαρισματικό τόσο στη ζωή όσο και στην οθόνη. Μου άρεσε η ιδέα να παίξω έναν δευτερεύοντα ρόλο δίπλα σε μια άλλη ηθοποιό που θεωρούσα ότι είχε κάνει πραγματικά σημαντική δουλειά στον τομέα του δράματος/δράσης».

Ομοίως, η Θερόν ήθελε από καιρό να διασταυρώσει τα ξίφη της με τη Θέρμαν. «Πάντα θαύμαζα την Ούμα από μακριά», αποκαλύπτει στους Times μέσω email. «Από τις “Επικίνδυνες Σχέσεις” μέχρι το “Kill Bill”, η δουλειά της είναι ένα masterclass στην εύρεση μικροσκοπικών αποχρώσεων των χαρακτήρων. Ξέρει ακριβώς πώς να αλλάζει τον ρυθμό της σε ένα δευτερόλεπτο για να μεταφέρει κάτι τόσο προσωπικό, τόσο διακριτικό, απλά από το πουθενά. Κάποιες στιγμές χάθηκα τόσο πολύ βλέποντάς την σε σκηνές που κάναμε μαζί, ώστε έπρεπε να υπενθυμίζω στον εαυτό μου πως ήμουν κι εγώ στη σκηνή μαζί της. Είναι τόσο σαγηνευτική! Λατρεύω την περιέργειά της. Την προθυμία της να αλλάζει τα πράγματα επί τόπου. Και την πραγματικά καλή φύση της. Είναι ευγενική μέχρι το κόκκαλο».

Το άλλο μεγάλο project της Ούμα Θέρμαν για το 2025 είναι το «Dexter: Resurrection», ένα νέο κεφάλαιο στη σκοτεινή ιστορία του κατά συρροήν δολοφόνου με ηθική πυξίδα, της διάσημης τηλεοπτικής σειράς «Dexter» των μέσων της δεκαετίας του 2000. Σε αυτή τη δεύτερη σεζόν των 10 επεισοδίων ο Μάικλ Σ. Χολ επιστρέφει στον ομώνυμο ρόλο του Ντέξτερ Μόργκαν, ενώ η Ούμα Θέρμαν υποδύεται την Τσάρλι, επικεφαλής ασφαλείας του Λίον Πράτερ (Πίτερ Ντίνκλατζ), ενός μυστηριώδους δισεκατομμυριούχου που είναι τόσο εμμονικός με τους κατά συρροή δολοφόνους ώστε διοργανώνει ένα είδος συνεδρίου ψυχοπαθών στην πολυτελή έπαυλή του.

Στο δεύτερο επεισόδιο της σειράς βλέπουμε τον χαρακτήρα της Θέρμαν να ετοιμάζεται να ξεφορτωθεί έναν περιπλανώμενο κατά συρροή δολοφόνο με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ με καρφιά. Το επεισόδιο «διαθέτει πραγματικό μαύρο χιούμορ, αλλά είναι και αρκετά σοβαρό ώστε να μην αφαιρέσει τίποτα από το σκοτάδι του», λέει. «Μου άρεσε ο τόνος και μου αρέσει ο showrunner, ο Κλάιντ Φίλιπς, ο οποίος δημιούργησε και την αρχική σειρά».

Ομοίως, όπως φαντάζεται κανείς, ο Φίλιπς ήταν ενθουσιασμένος που εξασφάλισε τη Θέρμαν. Υπάρχει, δε, μια γνωστή μετα-κινηματογραφική παιχνιδιάρικη διάθεση στο κάστινγκ, που θα μπορούσε να είναι το είδος της δουλειάς την οποία ανέλαβε η Νύφη του «Kill Bill» 20 χρόνια αργότερα. «Νομίζω ότι οι showrunners είναι μεγάλοι θαυμαστές του Ταραντίνο», λέει η Θέρμαν. «Οπότε αυτό υπάρχει, αλλά αποκλείεται να ρίξεις μια πέτρα στην κινηματογραφική βιομηχανία και να μη χτυπήσεις κάποιον θαυμαστή του Ταραντίνο», σχολιάζει μιλώντας στους Times για τους νέους της ρόλους.

Η Ούμα Θέρμαν ήταν 24 ετών όταν εμφανίστηκε στο «Pulp Fiction» ως Μία Γουάλας, σύζυγος του γκάνγκστερ Μαρσέλους Γουάλας. Χόρεψε ξυπόλητη με τον Βίνσεντ Βέγκα (Τζον Τραβόλτα), πήρε υπερβολική δόση ηρωίνης, συνήλθε με μια δόση αδρεναλίνης στην καρδιά και έγινε είδωλο που καθόρισε την αισθητική της δεκαετίας του 1990, με μαύρα μαλλιά κομμένα κοντό καρέ με αφέλειες και τη μονόχρωμη γκαρνταρόμπα της. Η Θέρμαν λέει ακόμη στους Times πως όταν  γύριζαν την ταινία δεν είχε συνειδητοποιήσει τον αντίκτυπο που θα μπορούσε να έχει. «Ηξερα ότι ήταν ιδιαίτερη, μπορούσες να καταλάβεις από το σενάριο τη μοναδικότητα, αλλά ήταν μια σχετικά μικρή ταινία». Και τότε εργαζόταν ήδη ως ηθοποιός για σχεδόν μια δεκαετία.

Αντισυμβατική έφηβη αντισυμβατικών γονέων

Οσο συμβατική και αν είναι στην ωριμότητά της, η παιδική ηλικία της Ούμα Θέρμαν υπήρξε λίαν αντισυμβατική. Ο πατέρας της, Ρόμπερτ Θέρμαν, είναι ένας από τους κορυφαίους καθηγητές θιβετιανού βουδισμού παγκοσμίως, έχοντας χειροτονηθεί μοναχός από τον Δαλάι Λάμα το 1965. Το 1967 παντρεύτηκε τη γερμανοσουηδή Νένα φον Σλέμπριγκε, μοντέλο και ψυχοθεραπεύτρια, η οποία είχε προηγουμένως παντρευτεί τον γκουρού του LSD Τίμοθι Λίρι.

Το ζευγάρι αγόρασε ένα κτήμα στη Μασαχουσέτη, έκτισε ένα σπίτι και μεγάλωσε εκεί τα τέσσερα παιδιά τους, τρία αγόρια και την Ούμα – αν και κάποιες περιόδους έζησαν στην Ινδία. «Στην πραγματικότητα, μέχρι τα 13 μου περίπου, δεν είχα καταλάβει ότι ήμουν Αμερικανίδα», λέει η Θέρμαν. «Με μεγάλωσε μια πολύ ευρωπαία γυναίκα, οπότε έμαθα κάπως αργά ότι δεν ήμουν πραγματικά Σουηδέζα».

Και οι δύο γονείς της ήταν εξαιρετικοί με τον δικό τους τρόπο. «Η μητέρα μου είχε μια πολυτάραχη ζωή. Την ανακάλυψε ο Νόρμαν Πάρκινσον στην αυλή ενός σχολείου στη Στοκχόλμη όταν ήταν 13 ετών. Της τράβηξε μια δοκιμαστική φωτογραφία και της έδωσε την κάρτα του. Δύο χρόνια αργότερα, όταν ήταν 15 ή 16 ετών, έφυγε από το σπίτι της, τον πήρε τηλέφωνο και έγινε μοντέλο», λέει. Ετσι, όταν η Ούμα  –με τους γονείς της σε εκπαιδευτική άδεια στην Ιαπωνία– αποφάσισε να εγκαταλείψει το οικοτροφείο της σε ηλικία 15 ετών για να πάει μόνη της στη Νέα Υόρκη και να ακολουθήσει καριέρα στην υποκριτική, οι γονείς της δεν προσπάθησαν να την εμποδίσουν.

«Ηξερα πολύ καθαρά ότι θα γινόμουν ηθοποιός και ήθελα πολύ να φύγω μόνη μου», λέει. «Και οι δύο γονείς μου έκαναν το ίδιο πράγμα όταν ήταν νέοι. Ηταν πολύ ανεξάρτητοι. Νομίζω λοιπόν ότι σε κάποιο βαθμό μεγάλωσα για να είμαι ανεξάρτητη», σχολιάζει. Σήμερα η Ούμα Θέρμαν έχει τη δική της οικογένεια. Εχει τρία παιδιά, δύο από τον δεύτερο γάμο της με τον συμπρωταγωνιστή της στο «Gattaca» Ιθαν Χοκ, την 26χρονη Μάγια Χοκ και τον 23χρονο Λέβον Χοκ, που είναι επίσης ηθοποιοί.

(Ο πρώτος γάμος της με τον Γκάρι Ολντμαν ήταν σύντομος και θυελλώδης. Η Ούμα ήταν 19 ετών και εκείνος 31 όταν παντρεύτηκαν, το 1990, και χώρισαν δύο χρόνια αργότερα). Ο πατέρας της 13χρονης κόρης της, Λούνα, είναι ο γάλλος χρηματιστής Αρπάντ «Αρκι» Μπουσόν, με τον οποίο η Θέρμαν είχε σχέση από το 2007 μέχρι το 2014. Ως μητέρα βρίσκει τις ελευθερίες που της δόθηκαν στην εφηβεία της «εκπληκτικές. Θέλω να πω, είναι αδιανόητο. Ηταν διαφορετικές εποχές», παρατηρεί.

Στα 15 της έβγαζε τα δικά της χρήματα, έβρισκε τον δρόμο της στην πόλη, πήγαινε σε οντισιόν «με μόνο ένα Filofax και ένα τέταρτο του ευρώ στην τσέπη, σε περίπτωση που χανόμουν και χρειαζόταν να τηλεφωνήσω σε κάποιον», θυμάται. Δούλεψε λίγο σαν μοντέλο για να πληρώσει τα μαθήματα υποκριτικής, εμφανίστηκε στο εξώφυλλο της βρετανικής Vogue το 1985, ταξίδεψε στην Ευρώπη για δουλειά. Η αμερικανίδα ηθοποιός θυμάται ότι εκείνη η περίοδος ήταν τρομακτική και ταυτόχρονα συναρπαστική. «Ηταν σαν πλοήγηση σε έναν κόσμο ενηλίκων, οπότε υπήρχε πολλή προσποίηση».

Σε ηλικία 17 ετών επιλέχθηκε για τον ρόλο της θεάς Αφροδίτης στην ταινία του Τέρι Γκίλιαμ «Οι Περιπέτειες του Βαρώνου Μυνχάουζεν» (1988), που αναδύεται γυμνή από ένα τεράστιο κέλυφος αχιβάδας, ενώ ο Ολιβερ Ριντ υποδύθηκε τον πολύ ερωτευμένο σύζυγό της, Βουλκάν.

«Τότε ήρθαν πραγματικά τα πάνω κάτω για μένα», λέει. «Προηγουμένως, ένα μέρος του εαυτού μου δεν ήξερε αν όλα αυτά θα κατέληγαν σε αδιέξοδο, όπως είναι πιθανό να σας πει ένας καλός Σουηδός. Εκείνη τη στιγμή, όμως, συνειδητοποίησα ότι δεν θα επέστρεφα στο σχολείο. Βλέποντας έναν σπουδαίο σκηνοθέτη σε ένα τρελό έργο, ήταν η στιγμή που είδα ότι είχα βρει πραγματικά τον δρόμο μου», τονίζει.

Ο δρόμος της, βέβαια, δεν ήταν ποτέ ευθύς. Η προσέγγιση της Ούμα Θέρμαν ήταν πάντα να πηδάει από το ένα είδος στο άλλο και να αναλαμβάνει περίεργα project, όπως η κωμωδία «Ακόμα και οι καουμπόισσες μελαγχολούν» (1993) του Γκας Βαν Σαντ, αντί για προφανή, όπως ο «Αρχοντας των Δαχτυλιδιών» (απέρριψε τον ρόλο της Εργουιν). Αυτό οφειλόταν εν μέρει στο ότι δεν είχε επίσημη εκπαίδευση ως ηθοποιός και έτσι έβλεπε κάθε έργο ως ευκαιρία για μάθηση. «Συνέχισα να βρίσκω διαφορετικά, μοναδικά έργα, που πραγματικά απαιτούσαν να τεντωθώ. Και μέσα από αυτό το είδος ελαστικότητας βοήθησα τον εαυτό μου να αναπτυχθεί», εξηγεί στη συνέντευξή της στους Times.

Μαμά πάνω από όλα

Τι συμβουλές έχει δώσει στην κόρη της, Μάγια; «Ω, ξέρει τι κάνει. Πήγε στη [σχολή υποκριτικής] Τζούλιαρντ, δόξα τω Θεώ. Τελείωσε το λύκειο. Και αυτό που έμαθα [για τη μητρότητα] είναι ότι κανείς δεν ακούει. Οπότε έχει να κάνει πραγματικά με το να είσαι εκεί για τα παιδιά αντί να τους λες τι να κάνουν», απαντά. Ακόμη, έχει επιτρέψει στην κόρη της να ψάχνει την γκαρνταρόμπα της με τα κλασικά σύνολα της δεκαετίας του 1990. Σημειώστε ότι η Θέρμαν ήταν η πρώτη που φόρεσε Prada σε τελετή Οσκαρ. «Εχουν απομείνει πολύ λίγα από αυτά, έχει κάνει καλή δουλειά», λέει, χωρίς να φαίνεται ότι την πειράζει. «Στην καθημερινότητά μου δεν ντύνομαι τόσο επίσημα», σχολιάζει.

Μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες γονικής μέριμνας, με τη μικρότερη κόρη της να είναι πλέον έφηβη, η Ούμα Θέρμαν φτάνει σε αυτό που αποκαλεί «περίοδο δύσης» της μητρότητας. «Είναι όμορφα και δεν απομένει πολύς χρόνος μέσα στην ημέρα», λέει. Αρχίζει να σκέφτεται τι θα κάνει στη συνέχεια, όταν δεν θα χρειάζεται να επενδύει τόση ενέργεια σε «ψώνια και οδήγηση και email σε δασκάλους και σε όλα τα πράγματα που κάνουμε» ως γονείς.

Πάντα είχε τη φιλοδοξία να σκηνοθετήσει, αλλά αυτό είναι για αργότερα, όταν θα έχει περισσότερο χρόνο. Προς το παρόν προσπαθεί απλώς να τα χωρέσει όλα: δουλειά, γονική μέριμνα, φροντίδα του εαυτού της. Για να χαλαρώσει κάνει γιόγκα και πιλάτες, πηγαίνει βόλτες, μαγειρεύει. Παλιά διάβαζε πολύ non-fiction, όχι πια. «Τώρα το non-fiction είναι απλώς πολύ βάναυσο», ισχυρίζεται. Τι διαβάζει; «Ω, ο κόσμος με έχει οδηγήσει στα αισθηματικά. Πραγματικά εφηβικά πράγματα. Είναι μια εξαιρετική εναλλακτική λύση στις εφημερίδες αυτή τη στιγμή», απαντά. Εχει κάποιες προτάσεις; «Δεν μπορώ να σας πω. Θα με έκανε να κοκκινίσω», λέει χαμογελώντας, ενθουσιασμένη, όπως φαίνεται, επειδή συνεχίζει να αψηφά τις προσδοκίες των άλλων.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News